Neighbours from hell!!

Το σκεφτόμουν πολύ αυτό το θέμα, και παρότι η μέρα μου ήταν μαγική (θα μου πείτε, και μας τι μας νοιάζει),λέω τελικά να το γράψω.... Γείτονες από την κόλαση λοιπόν... Τί μπορεί να σημαίνει αυτό?? (εκτός από την εναρξη ενός ακόμη ποστ!!) Πολλά... Τί γίνεται άραγε όταν μια γειτονιά γίνεται πεδίο μάχης και την πληρώνουν μπουγαδες, τζαμαρίες και άμαχος πληθυσμός?? Ο λόγος για δύο πολυαγαπημένες γειτόνισσες, οι οποίες τις καθημερινές τους συναγωνίζονται για το ποιά έχει κάνει την καλύτερη μηλόπιτα και κράζουν από τα μπαλκόνια τα κατορθώματα του γιού τους που "μπήκε πρώτος στο πανεπιστήμιο, ναι,ναι! ιατρική παρακαλώ!!"... Και η ανταγωνιστική keep up with the jones's σχέση διαταρράσεται για το τραγικό παράπτωμα της μιας γειτόνισσας να καυχηθεί ότι το παστίτσιο της είναι το καλυτερο της περιοχής... Η άλλη,που όπως πάντα έχει το ένα αυτί στο ανοιχτό παράθυρο, βγαίνει κρατώντας την λεκάνη με τα ασπρόρουχα, σιάζει λίγο τη μαντήλα στο κεφάλι και με δήθεν αδιάφορο ύφος λέει "Ο δήμος αποφάσισε να βραβεύσει το παστίτσιο μου ως το ΑΥΘΕΝΤΙΚΑ καλύτερο της περιοχής!". Η άλλη, ξαφνιασμένη, σφίγγει τραγικά πολύ το σκουπόξυλο που κρατά και λέει σχεδόν εξαγριωμένη στην πρώην φίλη της ότι αυτο είναι ανυπόστατο,αφού το ίδιο θα συνέβαινε και στο δικό της παστίτσιο... Για να μην πολυλογώ, δεν θα περιγράψω τη σκηνή που ακολουθεί,διότι είναι ακατάλληλη για ανηλίκους και μέλη της Greenpeace...Λαχανικά από δω, πίτες απο κει, η άμοιρη φρεσκοπλυμμένη μπουγάδα σε πολύχρωμη κατάσταση, οι 2 γειτόνισσες σε φρενιασμένη κατάσταση και οι περαστικοί καλυμμένοι κάτω από εφημερίδες και down town περιοδικά.... Η μάχη λήγει ισόπαλη,με μοναδικό χαμένο την μπουγάδα και νικητή το μανάβη της γειτονιάς...

My turn για απολογισμό... (thnx για την ιδέα Κώστα!!)

Ελλείψη ιδεών και διαβάζοντας την παρότρυνση του Κώστα να κάνουμε το ίδιο (να τον αντιγράψουμε δηλαδή), θα κάνω και γω τον απολογισμό (και τις απολογίες) της δικής μου, χαζοχαρούμενης χρονιάς...
Από τα προηγούμενα χριστούγεννα ως το καλοκαίρι, για κάποιο λόγο έχει σβηστεί η μνήμη μου και δεν θυμάμαι ΤΙΠΟΤΑ!! Ίσως ότι κατά το Νοεμβρη (τον περσυνό) άρχισα να κάνω παρεα με την Ιωάννα, τον γκόμενο της το Δημήτρη, το τσίρκο Μεντράνο... Κάπου τότε ανακάλυψα τις τωρινές κολλητούλες μου (Μαρία, Έφη, Ελενα) -την Ελίνα δεν την αναφέρω εδώ, γιατί ειναι all tiMe classic αξία- και γίναμε αχώριστες...Μετά τις καταραμένες εξετάσεις του Ιουνίου (11 ώρες διάβασμα ιστορία μέσα σε μια μέρα!! ακόμα να το ξεχάσω!!!) ήρθε ο καιρός της ΚΟΡΕΛΚΟ, όπου πήγα με την Νuka (Έλενα!), η οποία όμως με εγκατέλειψε την 5η μέρα γιατί δεν ήταν ανεκτική ομαδάρχισσα, αλλά μια γλυκήτατη βρεφονηπιοκόμος, στην οποία ανατέθηκε το βαρύ φορτίο της 6ης (για τους αδαείς, στην Κορέλκο υπάρχουν περίπου 13 -συνήθως-από τη 2 ως την 6 κορίτσια, με σείρα αύξουσας ηλικίας, και οι υπόλοιπες αγόρια,παλι με την ίδια σειρα!.... Δηλαδή, αρχίζουμε με τα μικρούλια, στην 5η και 6η τα μεγαλύτερα, το ίδιο στις 8η και 9η. Κάθε κοινότητα έχει 6 ομάδες!)... Εγώ και η Νuka μοιραστήκαμε την 6/6, σκηνή με τέρατα, κοινώς αποδεκτό ότι ήταν η χειρότερη των κοριτσιών σε όλη την κατασκηνωση, η οποία έλκυε πολύ κόσμο και μέσα σε 2 μέρες είχε γεμίσει, τη στιγμή που η από κάτω είχε μόνο 7 (και γω 14!!)...Τέλος πάντων, αφού η Νuka με εγκατέλειψε τόσο άκαρδα, για να αποφύγει τον νευρικό κλονισμό, και αφού άλλος ένας εξίσου σημαντικός φίλος,μετά από σκηνή ζηλοτυπίας της γκόμενας του, αναχώρισε πρόωρα, έπρεπε να ανακτήσω τη φήμη της κοινωνικής (έτσι λέμε την τρελή τώρα!) και βρήκα άλλους φίλους (με τις φίλες είχα ένα προβληματάκι! Βλέπεις, τα αγόρια είναι πολύ πιο φιλικά!), ανάμεσα στους οποίους ο Κώστας και ο Αλέξης. Για να μην πολυλογώ (τυπικό μου γνώρισμα!), μετά τη λήξη της κατασκηνωτικής περιόδου αποκάλυψα στον Αlex τα συναισθήματα μου γι'αυτόν (love love love love) και επειδή ήξερα ότι έννιωθε τα ίδια (μου το είχε πει αλλά η άκαρδη του είχα πει ψέματα γιατί ήμασταν ομαδάρχες και δεν ήθελα να τον διώξουν) τα "φτιάξαμε" μια μέρα μετά (αν και απεχθάνομαι τον όρο, δεν ήξερα πώς να το εκφράσω!) και από τότε είμαστε μαζί happy and in love. Ο περιβόητος Κώστας της Κορέλκο παρέμεινε φίλος μου (λάθος! ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ φίλος μου, τον λατρεύω!) και μάλιστα μετά από τη δική μου, καταλυτική παρέμβαση, είναι και αγόρι της αγαπημένης μου ξαδερφούλας, της Δήμητρας (Αφανίτσας ή ikkuna prinsessa). Μετά από αυτή τη βαρετή για κάποιους αναδρομή στο παρελθόν, και με πολύ νοσταλγία, κάνω (επιτέλους!!!) τον απολογισμό μου!
Την χρονιά που μας φεύγει λοιπόν, εγώ, η χοντρη, γρια και άσχημη, αυταρχική και εγωίστρια (όπως με λένε κάποιοι κάποιοι!!) γνώρισα τον απόλυτο έρωτα, έκανα πάρα πολλούς νέους φίλους, εκτιμησα εκατομμύρια φορές την αξία της φιλίας της Ελίνας μου, την οποία υπεραγαπώ, γιατί είναι και αυτή ένας επίγειος άγγελος και δεν ξέρω τι θα έκανα χωρίς αυτή.Αυτή τη χρονιά αναγνώρισα (πάλι) τη σημασία της φιλίας, απέδειξα πόσο αγαπώ όλους μου τους φίλους, πλήγωσα κάποιους από αυτούς, αντιπάθησα χίλιες φορές τους γονείς μου και ευχήθηκα να ήμουν ορφανή (ευτυχώς δεν εισακούστηκα!).
Θέλω λοιπόν να:
Πω στον Άλεξ μου, το ελινούμπι μου, την ΜαρGou (την πεφτουλα όπως την αποκαλώ!), την Εφομπάστακα (ή pretty Lion Queen), την nuka μου, τον Goofako, την ikkuna prinsessa μου, την Ιωάννα, τον Λεο και τον αδερφούλη μου ότι τους αγαπώ τρελά
Ζητήσω συγνώμη από τον Κώστα που του μιλάω κατά καιρούς σαν αν μην είναι άνθρωπος
Ευχαριστήσω τον Θανάση που παράβλεψε όλες τις αναληθείς φήμες που κυκλοφορούν στο σχολείο για μένα και επιτέλους είδε την ανθρώπινη πλευρά μου (και είναι και καλή παρέα!!)
Τελικά,αυτή η χρονιά, ήταν ΤΕΛΕΙΑ!! Ελπίζω και οι επόμενες να είναι καλύτερες ακόμα, με λιγότερο διάβασμα (παρέλειψα να αναφέρω ότι αυτή τη χρονιά μεταμορφώθηκα σε γλάστρα!), πολλούς φίλους, τον Αλεξ μου και λιγότερες παρεξηγήσεις!!

ΘΛΙΜΜΕΝΑ ΠΡΟΣΩΠΑ

Παντού γύρω μου βλέπω θλιμμένα πρόσωπα... ακούω δυστυχισμένες φωνές...διαβάζω κλαψιάρικα άρθρα... Και αρνούμαι να πάρω μέρος σε αυτή τη σπαραξικάρδια τελετή θρήνου που λαμβάνει χώρα γύρω μου... ίσως επειδή είμαι χαρούμενη, ίσως επειδή ο έρωτας μου χτύπησε την πόρτα (και για μια ακόμη φορά άνοιξα), ίσως επειδή εγώ τα βλέπω όλα ρόδινα... Όπως και να 'χει, δεν μπορώ να το παίξω θλιμμένη κακομοίρα και μου καθίσταται αδύνατο να συμπαρασταθώ, καθώς επίσης και να εκφράσω τη συμπόνια μου... Παιδιά, χαμογελάστε, κανει καλό!!

ΣΧΕΣΕΙΣ ΣΤΟ ΓΙΟΡΤΙΝΟ ΤΡΑΠΕΖΙ!!

Είχατε σκεφτεί ποτέ πόοοοοοσες σχέσεις μπορούν να διαδραματίζονται σε ένα χαρούμενο γιορτινό τραπέζι?? Πάρα πολλές... Αρχίζοντας από τις πιο τυπικές, θα πω ότι ένα τέτοιο γλέντι γίνεται σε κλειστό οικογενειακό κύκλο... Άρα, έχουμε τη γιαγια και τον παππού, 2 ευτυχισμέους αλλά ταλαιπωρημένους από τα χρόνια γερόντους...(εκτός και αν έχουμε καμία έλλειψη λόγω νωρίτερης επίσκεψης του Χάρου...)! Μετά έχουμε την κλασσική πλέον σχέση πεθερικών- γαμπρού/νύφης...Εδώ η κατάσταση είναι σαφώς πιο περίπλοκη... Συνήθως έχουμε την διαιωνισμένη κόντρα, αφού οι γονείς πάντα πιστευαν ότι αυτός/ή δεν είανι κατάλληλος/η για το σπλάχνο τους, ακόμα και αν αυτό το απόβρασμα είναι ένας καλόκαρδος, ζάμπλουτος και τρελά ερωτευμένος ανθρωπος, σωστό κελεπούρι για το παιδί τους, ένα παιδί άνεργο, άχρηστο, με ένα γυάλινο μάτι... Βέβαια υπάρχουν και οι περιπτώσεις που οι επίδοξοι γονείς έχουν συμφιλιωθεί με την ιδέα του ανίκανου/ανίκανης που τους κουβαησε το ανώριμο και αβγαλτο τέκνο τους και καταπίνουν κανονικά, στραβοκοιτώντας τον γαμπρό/νύφη κάθε φορά που ανοίγει το στόμα για να πει το οτιδήποτε...
Υπάρχει επίσης η σχέση μεταξύ ξαδερφιών... τα μικρά νιάνιαρα με τη σφεντόνα σε ένα ατέρμονο κυνηγητό γύρω από το τραπέζι, με αποτέλεσμα το καλό σερβίτσιο της γιαγιάς σε θρύψαλα, τα ασημικά στο πάτωμα και τη γιαγια να παθαίνει κρίση κρίσεις υστερίας, ενώ καταριέται την ώρα και τη στιγμή που τους έβαλε όλους πάλι και φετος σπίτι της...
Ύστερα. υπάρχει η σχέση γεμιστής γαλοπούλας-καλεσμένων... Η σχέση αυτη τα λέει όλα μόνη της, και γι αυτό, παρα τα παράπονα της μακαρίτισσας γαλοπούλας, η οποία δεν αρκείται στον ρόλο guest star, δεν θα πω παρά μόνο ότι αυτό το ειδύλλιο έχει πάντα άδοξο τέλος...
Φυσικά κάπου εκεί ανάμεσα κρύβονται και οι μυστικές σχέσεις... Ο κουμπάρος και η κουμπάρα (όπως λέει και ο θυμόσοφος λαός), η κόρη και το boyfriend από την Αμερική, ο γιος και η θεία... αυτές είναι ο βασικός λόγος για να πας σε τέτοιο τραπέζι (του οποίου η κατάληξη είναι τεράστιες κοιλιες και ξεκατινιάσματα...),όπου την ώρα της αλήθειας...γίνεται χαμός... "πώς έμπλεξες ΕΣΥ με ΑΥΤΗΝ!! μα ο πατέρας της είναι...", "εγώ τον αγαπώ!", "αν συγκατοικήσετε, σε αποκλήρωσα" και μουσική υπόκρουση τα βογγητά της μάνας που τότε αποφασίζει να το παίξει καρδιακή..."ΩΧ! το νιώθω, φτερουγάει... θα με πεθάνεις εσυ!!"

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΥΣ ΑΡΧΑΙΟΥΣ ΗΜΩΝ ΠΡΟΓΟΝΟΥΣ!!

Κάτι ξέρει ο τίτλος... Κατά τη φιλοσοφία, και κυρίως τους πασίγνωστους Πλάτωνα και Αριστοτέλη, υπάρχουν 3 κόσμοι... Ο κόσμος των ιδεών, αυτός που ζούμε και ο κόσμος των αισθήσεων! (και μετά σου λέει φιλόσοφοι!! Εγώ αν τα έλεγα αυτά θα ήμουν φαντασιόπληκτη, αυτοί φιλόσοφοι!... και μετά σου λέει αξιοκρατεία!...)! Δεν θα αναφερθώ εκτενώς στον δικό μας κόσμο, γιατί νομίζω ότι αντικρίζετε το χάος του καθημερινά... Επειδή ειναι χριστούγεννα και δεν θέλω να σας ψυχοπλακώσω, δεν θα αναφερθω λοιπόν στις υποανάπτυκτες χώρες οι οποίες μαστίζωνται από αρρωστιες και ένας στους 2 εγκαταλείπει πολύ πρόωρα για το βασίλειο των ουρανών... Αλλά ούτε και για τις ανεπτυγμένες, που τυφλώθηκαν από έναν καινούργιο πυρετό, αυτό του Μαύρου χρυσού, και για ένα βραχύ κέρδος εξασφαλίζουν για τα παιδιά τους μια μολυσμένη ατμόσφαιρα, λειψυδρία, έλλειψη οξυγόνου αλλά κατά τα άλλα σφάζονται για την εθνική τους κληρονομιά... Έλεος, και εγώ θεωρώ ένα αρχιτεκτονικό αριστούργημα τον Παρθενώνα και τις πυραμίδες, αλλά τί νόημα έχει να προσπαθούμε να σώσουμε αυτά τη στιγμή που δεν μας νοιάζει να σώσουμε την παραμονή μας σε αυτό τον κόσμο, πόσο μάλλον την ψυχή μας??
Περνώντας στον κόσμο των ιδέων (και έχοντας σας ήδη -εσάς τους λίγους αναγνώστες μου- προκαλέσει κατάθλιψη 3ου βαθμού), θα πω απλώς ότι από αυτόν φαίνεται να πηγάζουν όλες μας οι ιδέες... Άρα την επόμενη φορά που θα γράψω τερατούργημα αντί αρθρο, παρακαλώ τα παράπονα σας στην κάτω διεύθυνση.... Αν και πιστεύω ότι κάποιος θα έπρεπε να κάνει μήνυση σε αυτό τον κόσμο, γιατί πολύ μας ταλαιπωρεί τελευταία... Χιλιάδες έξυπνες ιδέες χάνονται καθημέρινα γιατί δεν βγαίνουν από σωστά στόματα, ενώ άλλες επικροτούνται αντί να κατακεραυνόνωνται επειδή τις εξέφρασαν σοφοί (βλέπε αυτό για τους 3 κόσμους!)
Τέλος, ο μαγικός κόσμος των αισθήσεων (θα κάνω αίτηση για μετάθεση εκεί!)... Κάθε στιγμή, από την αρχή της ζωης μας, νιώθουμε τόσα πολλά... αγγίζουμε εκατομμύρια πράγματα, άλλα με ευχαριστη, άλλα με δυσάρεστη αφή... Αρώματα και μυρωδιές κατακλίζουν τα ρουθούνια μας, άλλες θέλουμε να μείνουν για πάντα και άλλες να τις ξεχάσουμε αυτοστιγμή...Βλέπουμε τόσα, ακούμε άλλα τόσα και γευόμαστε τόσα (ακόμα και τη ζωη!!)... Και όσα δυσάρεστα και αν μας κάνει η ζωή να νοιώσουμε, πάντα παίρνουμε το ρίσκο για περισσότερα , χωρίς να πτοούμαστε που η ζωή είναι σαδίστρια...

X-mas spirit

Το χαρούμανο πνεύμα των Χριστουγέννων χτυπά ξανά, αυτή τη φορά για να ευχηθεί σε όλους
"Feliz Navidad y una Feliz Año Nuevo! Ría su cabeza apagado y sonría siempre, incluso cuando su vida es un lío" (βαλτε το στο translator για να μάθετε τι σημαίνει!!) ...
Τώρα που το σχολείο έκλεισε για μας τα φυτουκλάκια και που επιτέλους θα βρούμε μερικές στιγμές γαλήνης (πάλι εμείς τα φυτουκλάκια!), τώρα που σιγά σιγά λευκές νιφάδες (όχι cheerios) θα μας κατακλείσουν και που όλοι θα πάρουν πάνω από 4 κιλά καταβροχθίζοντας λαίμαργα μια κακόμοιρη γαλοπούλα με προγεγραμμένη μοίρα, εγώ αποφάσισα να γράψω!! Μα γιατί είμαι εκτός εποχής παντα?? Ελπίζω να περάσετε όλοι εσείς οι αναγνώστες μου που τόσο καιρό υπομένετε τις αμπελοφιλοσοφίες μου μοναδικά!! (επετειακο ποστ, το 60στο!)

AN ETERNAL BATTLE....the reaSon??

ΟΚ,ούτε και εγώ τους συμπαθώ, το παραδέχομαι... Ίσως είναι που το βλέπω πολύ ψεύτικο, ίσως είναι που μαζεύονται σαν τα κοράκια κ σου μαυρίζουν την ψυχή, ίσως είναι που το παίζουν θύματα...ίσως με εκνευρίζει που προκαλούν για να προκαλούν, ίσως σιχαίνομαι το λιγδιασμένο μαλλί, τα άπλυτα ρούχα... Ίσως θεώρω ειρωνιά τα παιδιά Εκαλής και Κολωνακίου να το παίζουν μίζερα δυστυχισμένα όντα...ίσως... Όπως και να 'χει, θεωρώ τους emo κάτι παραπάνω από κατάντια, μια παροδική μόδα που αντιπροσωπεύουν παιδιά χωρίς πιστεύω, χωρίς προσωπικότητα... έτσι το βλέπω εγω... Όμως, έχουν καθε δικαίωνα να ντύνονται όπως θέλουν και εφόσον δεν προκαλούν φασαρίες να κάνουν ότι θέλουν... Τώρα τελευταία γίνεται πολύς λόγος για τα "gay" αγόρια με τα θλιμμένα μάτια! Έλεος, όσο και αν δεν τους πάω, πιστεύω ότι δεν μπορεί μια ολόκληρη κοινωνική ομάδα να αποτελείται από gay!! Άλλωστε, πριν γίνουν emo και μετά από αυτή τη μανία, το άτομο είναι straight?? Μην πω καλύτερα για τις δημόσιες καταγγελίες τους από την TV και τις εκπομπές κοινωνικού περιεχομένου (κοινώς εκεί που γίνονται όλα τα ξεκατινιάσματα), τις απειλές προς αυτούς και το ξύλο που τρώνε! και δεν χτυπούν μόνο emo αγόρια, αλλά και τα θηλυκά του είδους (τα οποία κατα την ανωτέρα θεωρία, ειναι λεσβίες??), τα οποία όπως και αν είναι ντυμένα, δεν παύουν να είναι κορίτσια!! Και αν υπήρχε έστω και η στοιχειώδης αντρική αξιοπρέπεια και αβρότητα, κατά την οποία δεν σπας στο ξύλο κοπέλα, πάει, χαθηκε και αυτή, και έμειναν μόνο κάτι μελανιασμένα πρόσωπα...(από την άλλη αυτό είναι καλό, φυσικό μακιγιάζ...)
Μπορεί να είναι γελοίο στα αφτιά μου ότι παιδιά με μουτζουρωμένα μάτια ακούνε My Chemical Romance και πλαντάζουν στο κλάμα, ή κόβουν τα χέρια τους, σκίζουν τη σάρκα τους με ξυράφια και κάνουν απόπειρες, αλλά και αυτά είναι άνθρωποι και ρε γαμώτο έχουν δικαίωμα στη ζωή!! Και στην ελευθερία απόψεων και στην επιλογή στυλ (όσο κακόγουστο και αν είναι αυτο!)...

...Last X-mas...

Το καλό νέο είναι ότι πλησιάζουν τα Χριστούγεννα, δηλαδή οι διακοπές (συνεπάγεται) <===> τεμπελιά <===> ολοήρος ύπνος <===> ολονύκτιο ξενύχτι <===> ξασάλωμα!!! Το κακό είναι όι όλα τα καλά κρατάνε λίγο... Δεν πειράζει όμως... Τώρα πλησιάζει ο καιρός να αφήσω πίσω τις απλές,καθημερινές στιγμές, όπως να διαβάζω ως το ξημέρωμα, να κάνω αγώνα δρόμου ως το φροντιστήριο, να λύνω τα διαγωνίσματα του Γεράσιμου και του Φίλιππου, να τσακώνομαι ακόμα και με τον εαυτό μου, να καταβροχθίζω τόννους σοκολάτας κλπ κλπ... Οκ, η σοκολάτα θα είναι η μόνη συνήθεια που θα με συντροφεύει και τα χριστούγεννα, όσο θα μετράω μέρες, ώρες και λεπτά μακριά από το Σταματογιάννη... Τί ωραία που είαι όλα! Θα είμαι συνέχεια με άτομα που αγαπω, θα περνάω καλά...(εκτός βέβαια αν συνεχίσει να χιονίζει,οπότε θα αποκλειστούμε!)

New Gallop!!

Αλλο ένα θέμα προς αμφισβήτηση... Θέλω ειλικρνείς απαντήσεις...
so it goes like:

Ποιός είναι για σας ο καλός φίλος,ποια τα χαρακτηριστικα του??

Memorable moments!...

Δεν τους δίνουμε ιδιαίτερη σημασία, μπορεί να μην τις καταλαβαίνουμε καν,όμως αποτυπώνονται στη μνήμη μας και ξεπηδάνε από το πουθενά με μόνο σκοπό να σου προκαλέσουν νοσταλγία... Μικρές καθημερινές στιγμές που ζούμε με τα αγαπημένα μας πρόσωπα, στιγμές απολυτης ευτυχίας....Είχατε σκεφτεί ποτέ ότι μια παρέα σε μια καφετέρια, αγκαλιά ο ένας με τον άλλο, αστείες συζητήσεις και πολύ γέλιο μπορούν να προκαλέσουν τόση ευφορία? Κι όμως,αν τοποθετήσεις τον εαυτό σου σε μια τέτοια αγαπημένη παρέα, απαρτιζόμενη από χαρούμενες φατσούλες (και κόκκινες μύτες από το κρύο!) αγκαλιά με κάποιον που αγαπάς, φίλο ή ότι άλλο, θα καταλάβεις τη μοναδικότητα της στιγμης... Σας αγαπώ χαζουλίνια μου (και εσένα κωστάκη μου, και ας μην έρχεσαι ποτέ!! -παρότι σου έχω πει τόσες φορές!!).... Η συμβουλή της ημέρας είανι η εξής: "Μην αφήνετε τη ζωή να σας προσπερνά, μην διαγράφετε τις όμορφες στιγμές....Συγχωρείστε όσους σας πλήγωσαν και βασιστείτε σε αυτούς που θα είναι εκεί για πάντα... και είναι πολλοί!!..."

Ντύθηκα διαβολάκι

Γεννιέσαι την έχεις μητέρα (της μάνας σου...)
πηδάς στον αέρα σκας στο πάτωμα (μπαμ!)
Εκείνη σε βάζει στην κούνια (η μάνα μου;)
στα μάτια σαπούνια και γαλάκτωμα
(νιεε, με φροντίζανε μικρό, δεν έχω παράπονο...)
Σου δείχνει πως κάνει η πάπια (α πα πα πα, μου το έμαθε πρώτα η Δέσποινα)
και μοιάζει με κάποια που 'χες γκόμενα
(η μάνα μου;)Στο μέλλον με τ' άσπρα φωτάκια (το έφτιαξες...)
και με τ' αστεράκια τα φλεγόμενα (καλά το πάς...)
Μετά που σε στέλνουν σχολείο (υπέροχη συνοχή κειμένου!)
στο δίπλα θρανίο εκείνη κάθεται (η μάνα μου;)
Μικρή με τα ροζ κοκαλάκια (η μάνα μου προτιμά τα κόκκινα)
και τα ποιηματάκια που θα μάθετε (μαύρη είν η νύχτα στα βουνά)
Για να σε προσέξει ρεψίματα κάνεις (κλανιές;)
χτυπιέσαι στους δρόμους πλακώνεσαι (χτυπιέμαι ή πλακώνομαι;)
Της σπας με νεράντζια τα τζάμια (λίγα δεντράκια έχει η Αθήνα, να τα καταστρέψουμε,ε;)
κι από την ταράτσα πηδάςκαι σκοτώνεσαι (τι είν η ζωή, τι είν ο θάνατος!)
Σηκώνεσαι κι είσαι δεκάξι (εγώ και ο Λάζαρος...)
βαριέσαι στην τάξη γράφεις ποιήματα (σαν το πόσο μαλάκας είσαι;)
Το στήθος της θέλει να σπάσει (γιατί μ' αρέσουν οι γυναίκες με μεγάλα στήθη)
κυλιέται στα δάση και στα κύματα (Αθηναία, δεν παίζει να 'ναι)
Ποιος στίχος σου θα τη χωρέσει (δεν χωράς πουθενά, πουθενά!)
που θέλει να αρέσει στους ακέφαλους (καβαλάρηδες;)
Που δίνει φιλιά μες στα δόντια (Crest, λευκότερα δόντια)
κι ανοίγει τα πόδια σ' άγνωστους φαλλούς (το πουτανάκι!)
Την ψάχνεις το σκας απ' το σπίτι (η μάνα μου θα με γαμούσε...)
σε σέρνει απ' τη μύτη αυτό το βάλσαμο (εμένα; το έξυπνο πουλί)
Αυτή η μυρωδιά από γαζία (σίγουρα βλάχος είσαι!)
αυτή η τυραννία σε τραβάει ενώ (κι ας κλαίω)
Κανένας βοηθός δεν υπάρχει να πει (με παράτησαν και οι φίλοι... άστα)
τι έχεις πάθει τι σε πόνεσε (το πέσιμο από την ταράτσα!)
Κι εκείνη δεν λέει να κοιτάξει (δεν παίζει, κούκλος είμαι)
γκαζώνεις τ' αμάξι χτυπάς και σκοτώνεσαι (πάλι;;;; ζω ή πέθανα τελικά;)
Λοιπόν έχω βγάλει και δίσκο (το καταλάβαμε... δυστυχώς)
και πάλι δεν βρίσκω εκείνο που 'θελα (αυτοαναφορικότητα)
Πριν βγω στην σκηνή νοιώθω χάλια (για τα νεράτζια που θα σου πετάξουμε)
αδειάζω μπουκάλια με θολά νερά (πίνω μπύρες, πίνω μπύρες)
Μα σαν το συγκρότημα βγαίνει (είσαστε πολλοί, ε;)
μπροστά φωτισμένη εκείνη κάθεται (κι έλεγα πότε θα την αναφέρεις)
Χωρίς στα μαλλιά κοκαλάκια (φεμινίστρια είναι;)
χωρίς ποιηματάκια που θα μάθετε (πάει η μαύρη νύχτα στα βουνά;)
Περνώ την κιθάρα στο βύσμα (στο κώλο σου καλύτερα!)
με πιάνει ένα πείσμα απογειώνομαι (το Red Bull δίνει φτερά)
Αρχίζω τον πρώτο μου στίχο (να τον χαίρεσαι!)
τρυπάω τον τοίχο και σκοτώνομαι! (ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!!!!!!!!)

Παιδιά, εγώ ένα απλό copy-paste έκανα, δεν είναι δικό μου το τερατούργημα... Απλώς έλιωσα στα γέλια όταν το δίαβασα...

ΝΑ ΓΙΑΤΙ ΕΧΩ ΚΑΡΟΤΑ ΣΤΑ ΑΦΤΙΑ...

Κοίτα που καταντήσαμε... να κυκλοφορούμε στο δρόμο με καρότα στα αφτιά (ενίοτε και μαϊντανό...) από φόβο μη και επιτεθούν στα αφτάκια μας οι φάλτσες νότες κάποιου κακομοίρη που αποφάσισε ότι δεν του έφτανε η μίζερη ζωούλα του και έχει τώρα στο μάτι τις δικές μας... Έτσι είναι κύριε, και γω μπορώ να αρπάξω ένα μικρόφωνο (εν ανάγκη ένα στιλό, ένα κουτάλι, οτιδήποτε τέλος πάντων...) και να κάνω τον κόσμο να μετανιώνει που δεν γεννήθηκε κωφάλαλος, αλλά δεν το κάνω... Διότι τουλάχιστον έχω αρκετή αυτογνωσία για να καταλάβω ότι δεν πιάνω τις ψιλές της Κάλλας ούτε τις τσιρίδες του Halford... Ο Πετρέλης γιατί δεν έχει την ίδια αυτογνωσία και τραγουδάει "Χτύπα κι άλλο, θα τ'αντέξω" λες και είναι η Φαραντούρη?? Και καλά, αυτός θα αντέξει, τι τον κάνει να πιστεύει ότι το νευρικό μας σύστημα θα αντέξει τα πολλαπλά χτυπήματα?? Δεν τον γλιτώνω τον νευρικό κλωνισμο, το βλέπω... Σας παρακαλώ, πάρτε αυτά τα νούμερα από την πίστα.... Και δεν μιλάω για όλους, υπάρχουν Έλληνες καλλιτέχνες (όχι μόνον κακοτέχνες...)...Αλλά σόρυ τώρα, είναι να μην τα παίρνεις όταν βλέπεις ένα ξέκωλο με φωνή ακούρδιστου ακορντεόν να τα πετάει όλα έξω και να την αποθεώνουν από κάτω?? (τουλάχιστον,αν μετά την αποθέωση ερχόταν η μουμιοποίηση των Αιγυπτίων, θα έλεγα, πάει στο καλό!) Αλλά είναι τραγικό να βλέπεις τους ίδιους ημιλιπόθυμους από το ποτό θαμώνες να πηγαίνουν ξανά και ξανα...
Γι αυτό και γω θα συνεχίσω να κυκλοφορώ με τα καροτάκια μου,που δεν θα γίνουν ποτέ λαϊκά...(και ας γκρινιάζει η μάνα μου ότι τα στερώ από τη σαλάτα...)

Just in love!!....

Μετά από πολύωρη μελέτη του θέματος, κουραστικές αναλύσεις και αφόρητα βαρετές διαλέξεις, με τιμή και καμάρι σας παρουσιάζω μια λίστα που με κόπο και κίνδυνο της ψυχικής μου ηρεμίας συνέταξα...Δείγματα ότι είσαι ερωτευμένος....
1. Τον σκέπτεσαι συνεχώς. (σε σημειο να μη σκεφτεσαι τίποτα άλλο όλη μέρα!...)
2. Όταν τον βλέπεις σου κόβονται τα πόδια. (και από 1.70, φτάνεις το 1.40)
3. Αδιαφορείς για το φαγητό επειδή αισθάνεσαι έντονα την απουσία του. (έλα όμως που δε χάνεις κιλά...!)
4. Τον βλέπεις στον ύπνο σου. (ντυμένο Αη- Βασίλη)
5. Θέλεις να είσαι συνέχεια μαζί του. (αυτόν τον ρώτησες??)
6. Δεν μπορείς να φανταστείς τη ζωή σου χωρίς αυτόν. (και δεν χρειάζεται κίολας..)
7. Του δίνεις την απόλυτη προτεραιότητα.(γι' αυτό μετά πληγώνεσαι!)
8. Αισθάνεσαι ότι σε όλη σου τη ζωή τον περίμενες. (μεγάλη βλακεία αυτό!! Δηλαδή με τον πρώην σου τι έκανες,παίζατε μπιρίμπα ώσπου να 'ρθει??)
9. Αν κάνει κάτι που δεν σου αρέσει σου χαλάει τελείως η διάθεση. (και με το δίκιο της...)
10. Γράφεις ποιήματα για να εκφράσεις αυτό που αισθάνεσαι. (συνήθως ανομοιοκατάληκτα, χωρίς συνοχή ή νοημα... Και φυσικά δεν τα εκτιμάει ούτε αυτός,ούτε η Heaven!)
11. Θα τον ακολουθούσες ακόμη και αν άλλαζε πόλη ή κράτος. (....και πλανήτη ακόμα...)
12. Χαμογελάς όταν χαμογελάει και λυπάσαι όταν λυπάται. (κλαις όταν κλαίει...ΟΚ,το πιάσαμε με το υπονοούμενο... Εξαιτίας της γρήγορης εναλλαγής συναισθημάτων, γινεσαι ανισόρροπη!)
13. Όταν είσαι μαζί του αισθάνεσαι να πετάς.(μόνο που κάνεις δεν σου έχει μάθει την ομαλή προσγείωση...)
14. Προσπαθείς συνεχώς να καταλάβεις τι σκέπτεται και τι αισθάνεται. (χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία...αβυσσος!)
15. Σου αρέσει να τον ακούς ακόμη και αν σου μιλάει για τα προβλήματά του. 9σε σημείο να είσαι η καταλληλότερη στη σύνταξη της βιογραφίας του!!....)
16. Έχεις όλη τη διάθεση να τον βοηθήσεις σε ότι και αν χρειαστεί. (αλλά επειδή είσαι κινητή καταστροφή,αυτός απορρίπτει ευγενικά την πρόταση σου...)
17. Θέλεις να είσαι απόλυτα ειλικρινής μαζί του. (άλλο που δεν είσαι!...η σκέψη είναι που μετράει...)
18. Φοβάσαι μη σε απορρίψει εξαιτίας των ελαττωμάτων σου. (ποσο χαζή είσαι τελικά??)
19. Ψάχνεις να βρεις ελεύθερο χρόνο και αναζητάς τρόπους για να είστε περισσότερο μαζί. (απογοήτευση στο τετράγωνο...)
20. Θέλεις να του κάνεις κάποιο δώρο χωρίς ιδιαίτερο λόγο& απλά για να τον ευχαριστήσεις μόνο και μόνο επειδή υπάρχει. (άλλο τώρα που δεν θα του αρέσει το πουκάμισο που του πήρες και θα στρώσει με αυτό το σπιτάκι του σκύλου!...)
21. Προσπαθείς συνεχώς να φανταστείς που βρίσκεται και τι κάνει αυτή τη στιγμή. (και σε πιάνει πάλι η ανασφάλεια σου!)
22. Είναι κατά τη γνώμη σου το πιο σημαντικό ξεχωριστό, γεμάτο μυστήριο και γοητεία πλάσμα στον πλανήτη. (γι'αυτό οι φίλοι σου δεν λαμβάνουν σοβαρά υπόψην τη γνώμη σου πια!...)
23. Όταν ψωνίζεις κάτι για σένα το πρώτο πράγμα που σκέπτεσαι είναι αν θα του άρεσε. (το δεύτερο είναι ότι όχι,δεν θα του άρεσε, το τρίτο είναι απογοήτευση και τέλος αναρωτιέσαι γιατί σκας και το αγοράζεις!)
24. Αν κινδύνευε θα μπορούσες να δώσεις ακόμη και τη ζωή σου για να τον σώσεις.(ευτυχώς όμως,είναι απολύτως ασφαλής!!)

Αν παρουσιάζεις κάτι από τ παραπάνω,ναι,είσαι σε φάση "έρωτα.... (ξεν)έρωτα...." και τίποτα δεν μπορεί να σε προσγειώσει στην πραγματικότητα...εκτός από ένα κουβά νερό φυσικά...Αλλά καλύτερα να αποφευχθεί το μπουγέλο.... κάνει και κρύο...

MARGARITARIA (my part)

Gia na mas paei kala o mhnas...
Ta margaritaria pou sunele3e enas ka8hghths,me pl gera neura.... Enjoy!...

ΟΙ ΑΙΓΥΠΤΙΟΙ:

Στην αρχαία Αίγυπτο, που βρίσκεται δίπλα στην έρημο Σάρα, κατοικούσαν μούμιες που ταξίδευαν με Κάμελοτ.
Το κλίμα της Σάρα είναι τέτοιο που οι κάτοικοι της ζουν αλλού.
Οι πυραμίδες είναι οροσειρά που απλώνεται μεταξύ Γαλλίας και Ισπανίας.
Οι Αιγύπτιοι έχτισαν τις πυραμίδες σε σχήμα τεράστιων τριγωνικών κύβων.

OI ΕΛΛΗΝΕΣ:

Οι Έλληνες ήταν υψηλά μαραμένοι άνθρωποι. Χωρίς αυτούς δεν θα είχαμε Ιστορία.
Οι Έλληνες εφηύραν τρεις τύπους κολόνων; Κορινθιακή, Ιρανική και Δορκ. και έχτισαν την Αποκάλυψη.
Επιπλέον είχαν μύθους. Ο μύθος είναι ο θηλυκός σκόρος..
Ένας μύθος μιλά για τη μητέρα του Αχιλλέα που έπεσε στα νερά του ποταμού Σφίγγα, ώσπου έγιναν ανυπόφορα.
Ο Αχιλλέας εμφανίζεται στην Ιλιάδα του Ομήρου, που έγραψε και την Οδύτια, στην οποία η Πηνελόπη είναι το τελευταίο εμπόδιο που συναντά ο Οδυσσέας στο ταξίδι του.
Στην πραγματικότητα, o Όμηρος δεν γράφτηκε από τον Όμηρο αλλά από κάποιον άλλο συνονόματό του.
Ο Σωκράτης ήταν ένας γνωστός Έλληνας δάσκαλος, που τριγύριζε δίνοντας συμβουλές.
Τον σκότωσαν ή πέθανε από υπερβολική δόση μαγικών.
Μετά το θάνατο του η καριέρα του υπέστη δραματικό πλήγμα.
Στους Ολυμπιακούς Αγώνες, οι Έλληνες έτρεχαν, πηδούσαν και πετούσαν αντικείμενα.
Το έπαθλο για το νικητή ήταν ένα κοραλλένιο περιδέραιο.
Η κυβέρνηση της Αθήνας ήταν δημοκρατική, διότι οι πολίτες, όποτε ήταν δυσαρεστημένοι, έπαιρναν το νόμο στα χέρια τους.
Δε γίνονταν πόλεμοι στην Αθήνα, αφού τα βουνά ήταν τόσο ψηλά που δεν μπορούσαν να τα σκαρφαλώσουν για να δουν τι κάνουν οι γείτονες.
Τελικά οι Ρωμαίοι κατέλαβαν τους Έλληνες. ΟΙ ΡΩΜΑΙΟΙ:
Ρωμαίος είναι κάποιος που δεν παραμένει σε ένα σημείο για πολύ καιρό.
Ο Ιούλιος Καίσαρας αποτελείωσε τον εαυτό του στη μάχη του Γκολ.
Ο Μάρτιος τον σκότωσε επειδή νόμιζε ότι θα γινόταν βασιλιάς. Πεθαίνοντας ο Ιούλιος του είπε: «Κι εσύ Βρούτε.»
Ο Νέρος ήταν ένας τύραννος που βασάνιζε τους πολίτες του παίζοντας με τα νεύρα τους.
Η Ρώμη απέκτησε με τον καιρό πολλές πολυτέλειες και λουτρά. Οι πολίτες περνούσαν την ώρα τους στα λουτρά, και αυτή ήταν η αιτία που έπεσε η Ρώμη.

ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ:

Η Βίβλος είναι γεμάτη ενδιαφέρουσες καρικατούρες.
Ο Αδάμ και η Εβέρ δημιουργούνται από μια μηλιά.
Ο Θεός ζήτησε από τον Αβραάμ να θυσιάσει τον Ισαάκ στο όρος Μοντεζούμα.
Ο Ιάκωβος, γιος του Ισαάκ, ήταν πατριάρχης. Μεγάλωσε τα 12 παιδιά του να γίνουν πατριάρχες αλλά κανένα δεν είχε έφεση.
Ένας από τους γιους του ο Ιωσήφ, απαρνήθηκε τους Ισραηλίτες.
Ο Μωυσής οδήγησε τους σκλάβους στην Κόκκινη Θάλασσα, και όλοι μαζί έφτιαξαν ένα ψωμί που είναι ψωμί χωρίς συστατικά.
Ο Μωυσής πήγε στο όρος Κυανίδα για να πάρει τις Δέκα Εντολές.Πέθανε όμως, πριν φτάσει στον Καναδά.
Ο Δαβίδ ήταν Εβραίος βασιλιάς πολύ καλός στα ψέματα.
Πολέμησε τους Φινκελστάινς, μια φυλή ανθρώπων που έζησαν τις βιβλικές εποχές.
Ο Σολομώντας, ένας από τους γιους του Δαβίδ, είχε 300 συζύγους και 700 ιερόδουλες.
Μετά ήρθε ο ϊώβ, ο οποίος είχε το ένα πρόβλημα μετά το άλλο στο τέλος έχασε ολόκληρο το κοπάδι και τα παιδιά του και αναγκάστηκε να πάει να ζήσει μόνος, με τη γυναίκα του στην έρημο.

Η ΑΜΕΡΙΚΗ:

Την Αμερική ανακάλυψε ο Χριστόφορος Κολόμβος, ένας θαλασσοπόρος.
Τα πλοία του ήταν η Νίνα, η Πίντα και το Σάντα Φε. Αργότερα οι ΄Aποικοι διέσχισαν τον ωκεανό, μια κίνηση που ονομάσθηκε αποικιακή Διαδικασία.
Ο Μπέντζαμιν που υπέγραψε μαζί με τον Τόμας Τζέφερσον τη Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας, πέθανε το 1970 και είναι ακόμα νεκρός.
Ο Αβραάμ Λίνκολν πήγε στον κινηματογράφο τη νύχτα της 14ης Απριλίου του 1865 και πυροβολήθηκε στη θέση του
Για τη δολοφονία κατηγορήθηκε ο ηθοποιός Τζον Μπουθ, γεγονός που κατέστρεψε την καριέρα του.ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ:
Ο σπουδαιότερος συγγραφέας της Αναγέννησης ήταν ο Ουίλιαμ Σέξπιρ, ο οποίος γεννήθηκε το 1564, στα γενέθλια του.
Δεν έκανε πολλά λεφτά και είναι γνωστός μόνο από τα έργα του. Έζησε στο Οΰντσορ με τις χαρούμενες Συζύγους του γράφοντας τραγωδίες, κωμωδίες και λάθη.
Την ίδια εποχή με τον Σέξπρι. έζησε ο Μιγκέρ θερβάντες και έγραψε το Ντόνκι-Χότι.

ΜΟΥΣΙΚΗ:

Ο Γιόχαν Μπαχ έγραψε πολλές συμφωνίες και είχε πολλά παιδιά.
Πέθανε κάποια στιγμή από το 1750 μέχρι σήμερα.
Ο Χάντελ ήταν άλλος ένας μεγάλος συνθέτης που ήταν μισός Γερμανός, μισός Ιταλός και μισός Άγγλος.
Ο Μπετόβεν έγραψε μουσική, παρ' όλο που ήταν κουφός. Ήταν τόσο κουφός που έγραφε Δυνατή μουσική.
Ο Μπετόβεν έληξε το 1827 και αργότερα πέθανε από αυτό.

ΕΦΕΥΡΕΣΕΙΣ:

Ο 19ος αιώνας ήταν μία εποχή μεγάλων σκέψεων και εφευρέσεων. Οι άνθρωποι σταμάτησαν να αναπαράγουν με το χέρι και ξεκίνησαν την αναπαραγωγή με μηχανήματα.
Ο Δαρβίνος ήταν ένα οικολόγος φυσιολάτρης.
Ο Λουίς Παστέρ ανακάλυψε τη θεραπεία για τη θρησκοληψία.
Ο σερ Ουόλτερ Ράλεϊ ανακάλυψε το τσιγάρο και ξεκίνησε να καπνίζει.
Ο Τόμας Τζέφερσον ανακάλυψε το ηλεκτρικό ρεύμα.
Η Μαντάμ Κιουρί ήταν η πρώτη που σκοτώθηκε από ηλεκτροπληξία.
Ο Καρλ Μαρξ έγινε ένας από τους αδερφούς Μαρξ.

Γραπτό μαθητή σε εξετάσεις για την Ιστορία -Γυμνάσιο Κορίνθου

Και οι Ρώσοι ανέδειξαν μεγάλους ποιητές όπως ο Πούσκας, ο Λένιν, ο Τρότσκι και ο Ιβάν ο Τρομακτικός. Από την ποίηση αυτή σώζεται σήμερα η Σιβηρία με την παγωμένη λίμνη των Κύκλων που ο Τσακ Κόφσκι την έκανε παλέτα.
Γραπτό μαθητή σε εξετάσεις για την Ιστορία -
Γυμνάσιο Θηβών Όταν ο Οδυσσέας γύρισε πίσω στην Ιθάκη, βρήκε τους είκοσι ανεμιστήρες και την Πηνελόπη να τους δουλεύει στο φουλ.
Aπό Έκθεση για τη Ρωσία μαθητή του Γυμνασίου Καρδίτσας
Η μάνα του Ρασπούτιν ήταν η Ρασπουτάνα, τεραστίων διαστάσεων Ρωσίδα της Σιβηρίας.
Γυμνάσιο Καβάλας
Ο γλάρος είναι αποδημητικό πουλί. Το καλοκαίρι πάει στην παραλία, το χειμώνα στις ακτές. Ενδιαμέσως στους σκουπιδότοπους και λιμάνια.
Aπό διαγωνισμό στα Θρησκευτικά - Λύκειο Ξάνθης
Το ακριβώς αντίθετο της Αγίας Τριάδας είναι η Διαβολική Τριάδα, πυρ, συν γυναιξί και θάλασσα. Πράγματα του Σατανά.
Γυμνάσιο Ηρακλείου
Ο κύκλος είναι μία στρογγυλή γραμμή, χωρίς συνδέσεις, ενωμένη με τέτοιο τρόπο που δεν μπορείς να καταλάβεις που αρχίζει και που τελειώνει.
Γυμνάσιο Καρδίτσας
Ο κύκλος δεν έχει ούτε αρχή ούτε τέλος, εκτός αν σταματήσεις το διαβήτη.
Γραπτό μαθητή σε εξετάσεις για την Ιστορία -
Γυμνάσιο Κορίνθου Η επανάσταση του '21 έγινε πριν από 1821 χρόνια. Σήμερα γιορτάζουμε την τελική του πτώση.
Aπό την Έκθεση ιδεών
Οι Δέκα Εντολές γράφτηκαν από τον Σινά και παραδόθηκαν στον Μωυσή στην Πλάκα. Ήταν όλες πέτρινες, αλλά σαφέστατες.
Τι γνωρίζετε για τους μουσώνες?
Οι μουσώνες είναι μικρά ζουζουνάκια που περνάνε μέσα από μικρές ειδικές τρύπες και μετά βρέχει.
Τι ονομάζουμε κλίμα?
1. Κλίμα εννοούμε τον καιρό που θα έχουμε την επόμενη μέρα για να φορέσουμε τα κατάλληλα ρούχα. Κλίμα εννοούμε επίσης τις βροχές το χιόνι και το χαλάζι.
2. Όταν λέμε κλίμα εννοούμε ότι διαρκεί πολύ όχι σαν τον καιρό δηλαδή το κλίμα μπορεί να κρατήσει για μια ολόκληρη εβδομάδα ή και παραπάνω.

Αποσπάσματα από γραπτά μαθητών
1. Τα Χερουβίμ και τα Σεραβίμ ήταν μικρά αγγελάκια που πετούσαν δεξιά-αριστεράστο πλάι των μεγάλων αγγέλων. Τα χερουβίμ χερούβιζαν (δεξί πέταγμα) και τα Σεραβίμ σερούβιζαν (πέταγμα αριστερό). Στην ανάγκη υπή! ρχαν και τα Πτερουβίμ, για πέταγμα κατευθείαν στη μέση.
2. Τις πιο ισχυρές βιταμίνες τις βρίσκουμε στα χόρτα και ειδικότερα στα βλήτα, με πάμπλουτες βληταμίνες και οξέα.
3. Η τήξις και η πήξις ήτανε φαινόμενα της πυξίδας.
4. Η αρκούδα κοιμάται όλον τον χειμώνα για να αποφύγει την χειμερία νάρκη.
5. Λιμνοθάλασσα λέγεται πας θάλασσα που τα λίμνασε, και όχι πας λίμνη που τα θαλάσσωσε.
6. Η γωνία Α στην κορυφή του τριγώνου λέγεται Αγωνία.
7. Στον πάτο της βάσης, δεξιά και αριστερά, λέγονται Παταγωνία.
8. Η γάτα είναι ένα τετράποδο θηλαστικό με τέσσερα πόδια αθόρυβα, μπρος, πίσω, δεξιά, αριστερά.
9. Όταν ο ατμός παράγεται έξι φορές ταχύτερα, το λέμε εξάτμιση.
10. Η χιλιετηρίδα είναι ερπετό και αυτό, αλλά με χιλιάδες πόδια, και κατά πολύ μεγαλύτερο από την κατσαρίδα.
11. Τη νύχτα οι αχινοί κινούνται με τρομακτική ταχύτητα, τη μέρα τέζα ακίνητοι να μας ξεγελάσουν και να μας τρυπήσουν με τα φοβερά τσιμπούρια τους τα ολόμαυρα.
12. Το τυρί περιέχει άμυλον, αλλά μόνο δια της τυρόπιτας!

Ta akousame k auta, k polla xeirotera, alla eipa na mh sas pesoun teleiws ta mallia....

Wiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii!

Είμαι ευτυχισμένη σε σημείο τρέλας (καλά σε σημείο τρέλας είμαι έτσι κι αλλιώς....δεν περίμενα να με αποτελειώσει η χαρά...). Σήμερα αγαπώ όλο τον κόσμο (ο Ηλίας είναι μόνιμη εξαίρεση). Η μέρα είναι τόσο όμορφη.... Τα πουλάκια εχούν ψοφήσει,κάνει ψωφόκρυο, τα δέντρα είναι κατακαμμένα από το καλοκαίρι.... Όλα καλά,όλα ανθηρά (όλα εκτός από τα δάση της Πεντέλης...). Όλοι οι φίλοι μου είναι καλά, ο Κωστης και η Δήμητρα ζουν τον έρωτά τους και μεις τους καμαρώνουμε, η Έλινα χαίρετα την επανασύνδεση με τον αδερφούλη μου, το Βελζεβούλη, η Έφη αδημονεί για τα χριστούγεννα, το Μαρουλάκι χαιεται αγκαλιά με τον nuka της, η Ιωάννα μιζεριάζει πιο πολύ από ποτέ, η Ελενούκα διαβάζει του σκοτωμού (όπως πάντα) και ο Κώστας είναι καλά.... (πολύ σημαντικό το τελευταίο...) Εγώ?? Εγώ ειμαι καλύτερα από όλους,καλύτερα από ποτέ... Είμαι ευτυχισμένη,μεσα στην απόλυτη, τρελή χαρά, νιώθω κύματα ευτυχίας να με πνίγουν....Είμαι σίγουρα το πιο ευτυχισμένο άτομο στον πλανήτη... Ο λόγος?? Αυτά δεν τα λέμε, αλλά είναι πολύ όμορφος, πολύ γλυκός και τον αγαπώ πάρα πολύ!! (τον λόγο πάντα!!!!!!!) ;P

REMAKE!

Το σοβαρό στυλ και το blog μου δεν συμβαδίζουν,είναι 2 έννοιες τελείως αντίθετες...(και καλά κάνουν κιόλας...) Από τη μία λοιπόν έχουμε ένα άρθρο το οποίο μάλλον προκάλεσαι θύελλες αντιδράσεων (που λέει και στα δελτία της η Τρέμη!), ασέ που νομίζω ότι δεν τοποθέτησα το θέμα και πολύ καλά... Το νόημα,λοιπόν, της ζωής, μέρος 2ο...
Είναι γεγονός ότι πιστεύω πως το γέλιο είναι πηγή αγάπης και καλοσύνης,πυροδοτεί συναισθήματα και είναι έναυσμα για καλές διαπροσωπικές σχέσεις... Το γέλιο δίνει ζωη!!
Όμως μάλλον δεν αποτελεί αυτούσιο το νόημα της μάταιης ζωούλας μας... Αυτό που πραγματικά μετράει έιναι αυτός/-ή/-ό που θα σου φέρει το χαμόγελο στα χείλη. Ο λόγος για να είσαι ευτυχισμένος, αυτό που σου δίνει πνοή, αγάπη, αυτό πο σε εμπνέει να ζεις και αυτό που σε υποβάλλει στο μαρτύριο να ξαναγράφεις ένα άρθρο στο blog σου......(πλακίτσα το τελευταίο).... Γιατί το χαμόγελο είναι απλώς ένα αποτέλεσμα, και δεν υπάρχει αποτέλεσμα χωρίς αιτία...
Υ.Γ. Αυτό είναι το τελευταίο σοβαρό άρθρο που γράφω!! από αύριο, παλιά καλή (ή μάλλον κακή Χρυσάνθη!!) Άντε γιατί γίναμε Φώσκολος εδώ μέσα!!....

Το Νοήμα της Ζωής....!

Το έψαξα πολύ.... Έστιψα το μυαλό μου (σαν τη λεμονάδα...), έκανα γκάλοπ στους δρόμους (σαν την τρελή τελείως) και πάλι δεν πήρα την απάντηση...Μα ποιό είναι τέλος πάντων το νόημα της ζωής?? Και άμα όντως υπάρχει, γιατί κρύβεται??
Δική μου άποψη είναι ότι το νόημα της ζωής βρίσκεται στα πιο μικρά πράγματα, σε μια αγκαλιά κάποιου που αγαπάς, στις καθημερινές στιγμές της παρέας σου, σε ένα χαμόγελο που κοιτάζει εσένα, στην άλλη γωνία.... Κυρίως όμως, πιστεύω ότι το νόημα της ζωής κρύβεται στο γέλιο, στο ειλικρινές γέλιο που βγαίνει από την ψυχή,που το νιώθεις, που το μοιράζεσαι...Το γέλιο σου μπορεί να φτιάξει τη διάθεση των γύρω σου, να κάνει ευτυχισμένο ακόμ και κάποιον που δεν σε συμπαθεί... Αρκεί να το πιστεύεις.... Το υποκριτικό γέλιο είανι κάτι το απαίσιο, το ψεύτικο, δείχνει κάτώτερο χαρακτήρα, ανύπαρκτη προσωπικότητα....
Ωπα, πολύ το σοβάρεψα το στυλ μου και το blog αυτό δημιουργήθηκε για να προκαλεί γέλιο... Πάμε πάλι λοιπόν... Το γέλιο είναι σαν το τον έρωτα... Δεν ξέρεις από που σου 'ρθε, έρχεται χωρίς λόγο εκεί που δεν το περιμένεις και μόνο καλό μπορεί να κάνει αν είναι αληθινό... (ξέχασα να αναφέρω ότι σε βαράει κατακέφαλα!!)
Το νόημα της ζωής είναι σαν τη ζάχαρη στον καφέ.... Κάτι φαινομενικά ασήμαντο που όμως κάνει τη διαφορά, δεν το παρατηρείς παρά μόνο όταν λείπει...( αυτοί που πίνουν σκέτο καφέ, ξέρουν τι είναι μιζέρια! Άλλωστε γιατί αυτοί που πίνουν βαρύ γλυκο λέγονται μερακλήδες??) -τελικά όλα σε αυτόν τον κόσμο ενισχύουν τη θεωρία μου-...
ΓΕλΑΣΤΕ ΛΟΙΠΟΝ!! και όχι Άλεξ, δεν είναι πια τόσο κουραστικό να συσπάς 36 από τους μυς του προσώπου σου....(lol)

And the oscar goes to.....

Δύσκολη απόφαση....και είμαι και αναποφάσιστη.... Άστα να πάνε! Αλλά σε κάποιον πρέπει να το δώσω το βραβείο...Γιατί? Γιατί τόσο καιρό οι φίλοι μου το παίζουν Μαρίες παρθένες ότι και καλά κανείς δεν θα είναι στα γενέθλια μου εκτός απο την Ελίνα και τη Μαρία...Και ΞΑΦΝΙΚΑ (αυτό το τονίζω) όλοι οι καλοί ήταν μαζεμένοι στο Κεφαλλάρι αγκαλιά με μια τούρτα τρίκιλη σε σχήμα heartagramm.... Όχι,δεν είχα καταλάβει τίποτα, διότι είμαι τόσο χαζή που δεν κατάλαβα όταν με ρώτησε η Ιωάννα ποίους θα καλούσα αν έκανα πάρτυ,ούτε τότε που η Μαρία έριξε το θρυλικό "Άντε Χρυσανθεμάκι μου,και το άλλο Σάββατο στο Κεφαλλάρι" , με την Έφη να κλωτσάει περισσότερο και από τον Zidane κάτω από το τραπέζι... Δεν κατάλαβα όταν είδα στο τετράδιο της Ιωάννας ενά σημείωμα που τα έλεγε όλα, ούτε όταν είδα την αντίδραση τών κοριτσιών στο τμήμα της Έλενας στο φροντιστήριο όταν είδα το δώρο κάτω από το θρανίο....Ούτε όταν ο Goofy με βλέμα περίλυπο μου ανακοίνωσε ότι δεν θα είναι στα γενέθλια μου επειδή γινόταν ένας γάμος...(ούτε ο δικός του να ταν δεν θα έκανε ετσι!) Δεν κατάλαβα τίποτα (όταν λέω εγώ ότι οι φίλοι μου με θεωρούν πολύ βλάκα!!)...

Όπως και να 'χει,ήταν πολύ τέλεια!! Περάσαμε πολύ καλά,αν εξαιρέσεις ένα-δυο μελανά σημεία της βραδυάς... Μη μιλήσω για την πρωτοτυπία στα δώρα!! Όλοι οι φίλοι μου μάλλον με θεωρούν πολύ μπέμπα (και με το δίκιο τους!).... Από λοιπόν η συλλογή μου αυξήθηκε κατά τρία μέλη, οπότε τώρα έχω 16 λούτρινα στο κρεβάτι (και στο πάτωμα,και στα ράφια...)! Η Έφη μου πήρε έναν γαϊδαρο (με μεγάλα αυτιά) και δεν ξέρω τι υπονοεί με αυτό, τον οποίο ονόμασα εφομπάστακα!! ο Μούλης μου πήρε ένα πολύ τέλειο αρκούδο που εβγαλα -τι περίεργο! Μούλη- κ η Έλενα ένα αρκουδάκι πανέμορφο από το Hug point και μια ακόμα πιο τέλεια κάρτα... Η Ιωάννα μου πήρε κάτι επίσης τέλειο!! Η Ελίνα ενα ρολόι με μια αγελάδα (οκ,το πιάσαμε το υπονοούμενο!) και η Μαρία ένα κασκόλ....(επίσης πανεμορφο!) Τέλος,η Δημητρούλα μου πήρε ενα dvd των metallica, που έτυχε να έχω,αλλά η πράξη και η σκέψη μετρανε!!! Ήρθαν και 2 παιδιά από το φροντιστήριο επίσης φορτωμένα με δώρα (μα τι συνήθειο είναι αυτο?? ποτέ δεν κατάλαβα τη σκοπιμότητα αυτού του εθίμου...)

Όσο για τον Άλεξ μ, μου έκανε ένα πολύ πολύ πολύ όμορφο δώρο αλλά τέσπα...

Όπως και να χει, ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΑΙΔΙΑ!! Είστε τρομεροί φίλοι!................... Σας λατρεύω, και ας μην ξέρετε καν τη λέξη διακριτικότητα!....

So........Here we go...

Βαριέμαι και η βαρεμάρα δεν είναι καλός σύμβουλος, στερεύει τη φαντασία και κοιμίζει και αυτόν τον υποτιπόδη εγκέφαλο που έχω... Όπως και να χει,μια και έπεσα καταλάθος πάνω στο site μου (έλεος,τί λέω πάλι?? Ας με μαζέψει κάποιος- Προτιμώ τη φιλοζωική), είπα να γράψω μπας και περάσει η αναθεματισμένη η ώρα...Θα πω λίγο από όλα...
Η βέβηλη, άσπλαχνη μάνα μου με ανάγκασε να αποχωριστώ μια από τις πλέον μεγάλες μου αγάπες,τον ερωτά μου...Το κρεβάτι μου... Πόσα όνειρα,πόσες ατέλειωτες ώρες ύπνου (για τους μη μυημένους να πω ενδεικτικά οτι όταν δεν έχω φροντιστήριο, μπορεί να κοιμηθώ και 16 ώρες...) έχω να θυμάμαι? Και τώρα θα το αποχωριστώ για πάντα,για ένα καινούριο, αφιλόξενο ('sηif')....
Επίσης,έχω την άποψη ότι οι φίλοι μου με θεωρούν τον Νο1 βλάκα πανελληνίως (δεν λέω παγκοσμίως γιατί αυτή τη θέση τη διεκδικεί ο Bush-που 'σαι ρε Νεφέλη να μας τα πεις!???)
Δεν θα επεκταθώ για να μην καρφωθώ....hihihihihihihih
Γενέθλια λοιπόν... Το Σάββατο κλείνω επιτέλους και επίσημα τα 16! Καιρός ήταν... Αντε, θέλω να δω τί δώρο θα κάνω στον εαυτό μου...(γιατί μην ξεχνιόμαστε,όλοι μου οι φίλοι εκτός από ένα- δύο δεν θα μπορούν να έρθουν...)Άρα φέτος θα κάνω εγώ δώρο στον εαυτό μου...
Καμιά ιδέα???
Επίσης, θέλω να πω ένα μπράβο στους 2 φίλους που "τακίμιασαν" μετά από τη δικη μου (καταστροφική) παρέμβαση... Και να κλείσω το άρθρο λέγοντας περαστικά στον Κωστα που δεν είναι στα καλύτερα του τώρα τελευταία με όσα περνάει...Και να του θυμίσω ότι είμαι δίπλα του όπως πάντα!
Άντε,τέλος,πάλι πολλά έγραψα!!....

Ε, ρε κόλλημα!!

Τώρα τελευταία έχω κάνει πολλούς εχθρούς.... Κια δεν καταλαβαίνω τι κόλλημα έχουν φάει με αυτά που κάνω, λες και πειράζω κανέναν.... Όλοι νομίζουν βλακείες για μένα, που ούτε στο ελάχιστο δεν ισχύουν, αλλά τί να κάνουμε?? Οι εμμονές, είναι εμμονές... Τώρα τελευταία επανήλθε στο προσκήνιο η άποψη περί θρησκευμάτων και μου φέρονται λες και ενσαρκώνω τον Αντίχριστο... Πότε θα καταλάβουν ότι είμαι χριστιανή ορθόδοξη και απλώς είμαι κατά αυτης της ανούσιας σχολικής πρωινής προσευχής?Δηλαδή εγώ είμαι αναγκασμένη να κάνω το σταυρό μου με τη συνοδεία μιας προσευχής που παπαγαλίζει κάποιος υπό την απειλή του Μάνδαλου?? Αυτό θεωρείται πράξη πίστης??
Επίσης, για κάποιο λόγο κάποιοι αμφισβητούν το θάρρος μου να μιλάω ξεκάθαρα! Και λέω τώρα εγώ, υπάρχει κάποιος που έχει απόδειξη ότι δεν μιλάω κατάμουτρα ή που πιστεύει για κάποιο λόγο το αντίθετο?? Γιατί δεν δέχομαι λόγια του ανέμου, αλλά περιστατικά! Αυτό δεν είναι πρόκληση,απλώς προσπαθώ να διορθωθώ!
Μη μιλήσω καλύτερα για την άποψη που κυριαρχεί ότι είμαι μια αυθάδης αναρχική, πρεζόνι που βολοδέρνει στα Εξάρχεια αγκαλιά με άλλα junky και βαράει ενέσεις Lsd.... Μόνο που αυτή η θεωρία,που έχει όντως εξεφραστεί, έχει ένα μικρό πρόβλημα.... Βουλιάζει σαν Τιτανικός....Δεν έχω πάει ποτέ στα Εξάρχεια, οι φίλοι μου ανάθεμα και αν έχουν δει ποτέ ένεση (ή οτιδήποτε άλλο σχετικό) και το τελευταίο πράγμα που μου έλειπε είναι να κάνω ολόκληρο ταξιδι για να πάρω τη δόση μου...
Τέλος, επειδή εγώ είμαι πάντα η κακιά, θα ήθελα να ζητήσω συγνώμη από όσους έχω πληγώσει (που αυτή τη βδομάδα δημιουργούν ολόκληρο σύλλογο) και κυρίως τον Κώστα, που όμως ξέρει τη θέση μου και ήταν μάλλον μονόδρομος... Και εξάλλου,αν ξεπεράσουμε το γεγονός ότι αποτελώ μια καταστροφή όταν προσπαθώ να βοηθήσω, όλοι το ξέρετε ότι το κάνω μόνο από αγάπη και όχι από κακία...(η Μαρία, ο Goofy, η Δήμητρα, η Ελίνα και ο Αλέξης, η Έφη και ο Κώστας ξέρουν! Για τους υπόλοιπους,ποσώς με ενδιαφέρει!)
Τα παράπονα σας στη διεύθυνση...

ΤΑ ΑΥΤΟΓΡΑΦΑ ΜΕΤΑ!!....

ΘΑ ΣΑΣ ΔΩΣΩ ΑΥΤΟΓΡΑΦΑ ΜΕΤΑ.... Όχι,δεν έγινα ξαφνικά ψωνάρα (σταδιακά συνέβη), απλώς έφυγε η γραμματέας μου και σιγά μην ασχολειθεί μια ντίβα του δικού μου βελλινεκους με τέτοιες λεπτομέρειες (θα χαλάσει και το μανικιούρ)
Δημοσιογράφος : Πείτε μας, τι σας ώθησε να ασχοληθείτε με την υποκριτική?
Εγώ: Ε,πάντα μέσα μου ήξερα ότι θέλω να γίνω ηθοποιός, αλλά τελικά ήταν μία κομπάρσος που έπαιζε την κυρά-Δέσποινα που με έπεισε για το ταλέντο μου....
Δημ: Ο ρόλος σας ως κυρα-Ελπινίκη, έχει κάποια σχέση με την Χρυσάνθη?
Εγώ: Βασικά είναι γεγονός ότι είμαι το ίδιο καταπληκτική νοικοκυρά και στην κανονική μου ζωή,όπως και στο θεατρικό, αλλά γενικα οχι! Αυτή είναι μια γυναίκα τησ κατοχής,έζησε την πείνα και την εξαθλίωση....
.............................
Οκ, τέρμα οι μαλακίες,γιατί έλεος... Στο εξαίρετο λοιπόν θεατρικό μας, εγώ και η ελίνα (που όχι,δεν ήταν κομπάρσος) βγήκαμε ντυμένες σαν τον Μαμαλάκη,με κάτι τεράστιες ποδιές, ο so-called γιος μου ενώ σε όλες τις πρόβες ήταν ωσάν το ξυλάγγουρο,σήμερα γέλαγε (αμάν αυτός ο Μακαρώνας, τίποτα σωστό πια?? Εδώ με φώναζε Μαριάννα....) και στα παρασκήνια γινόταν χαμός.... Ο Αντρέας, που από σήμερα μετονομάζεται Μανώλης, μου έλεγε ότι θα τα πάω χάλια,ότι θα γίνω ρεζίλι και κάτι τέτοια,ενώ επέμενε να με λέει κοροϊδευτικά Μαριάννα(το βλαμα!),αλλά τελικά ούτε γέλασα ούτε τίποτα.... Η Ελίνα μπήκε στο πετσί του ρόλου και τα παιδιά απο κάτω μου είπαν ότι έπαιξε πολύ καλά και το πιο γελοίο από όλα ήταν ότι άπλωνα μια ήδη απλωμένη από την προηγούμενη σκηνή μπουγάδα....
Ξέχασα τίποτα??

Καλές πράξεις....

Αναλογιστείτε πόσοι άνθρωποι γύρω μας χρειάζονται την αμέριστη βοήθεια μας...! ΟΛΟΙ θέλουμε κάποιον να του πούμε να τον πόνο μας,να μας παρηγορήσει,να μας ακούσει και να ελφράσει τη συμπαράσταση του, όλοι παρακαλάμε για ένα χέρι βοηθείας... Και κάθε φορά που σκεφτομαι οτι θα μπορούσα να βοηθήσω κάποιον και δεν το έκανα,με πιάνει κατάθλιψη... Διοτι τη δύναμη να βοηθήσουμε την έχουμε,συμβαίνει όμως το ίδιο και με τη θέληση?? Καλές πράξεις λοιπόν... Πάντα μου άρεσε η λαϊκή ρήση "κάνε ένα καλό και ριξ'το στο γυαλό", αλλά μόνο τώρα αντιλαμβάνομαι οτί στερεί... Για να το πίξεις στο γυαλό,πρέπει πρώτα να το κάνεις το καλό....

Ειναι που είμαστε ηλιθιοι.....!!!!!

Σήμερα και για τις επόμενες μέρες το ξεχνάμε το σχολείο! Όχι,δεν πέθανε ο Μάνδαλος,απλώς τα ρεμάλια αποφάσισαν μετά από τόσα χρόνια οτι δεν τους βολεύει το εκπαιδευτικό συστημα της Ελλάδας και πρέπει να δράσουν δραστικά για να αλλάξουν τα δεδομένα (παπάρια με μια λέξη)....Κατάληψη λοιπόν.... Τρομερά οργανωμένη και με συγκλονιστικά αιτήματα!... ( να καψουν τα καινούρια βιβλία και να έρθουν καθηγητές για να κάνουμε δικαιο??) δηλαδή έλεος!! Τί άλλο θα σκαρφιστούν τα άχρηστα μαλακισμένα για να γλιτώσουν το μάθημα??? Και ΟΚ, η πρώτη να θέλει διακοπές,αλλά και η τριτη που έχει πανελλήνιες??? ελεος δηλαδή τα ζωα.... Και όχι,δεν είμαι το φυτουκλάκι που παρακαλάει να πάει πίσω στο θρανίο,αλλά δεν θέλω να χάσουμε την τριήμερη εξαιτίας τους, ούτε να γυρίσουμε για μάθημα και να γράψουμε σε 10 μέρες 20τόσα διαγωνίσματα....!! Άσε που όλα μου τα βιβλία είναι κάτω από το θρανίο,άα μάλλον πρέπει να τα ξεχάσω! &#@^*@)@#$$##!&*()_)_*^*% (ακατάλληλο για ανηλίκους!!)

Trust is a word all lovers know....(pou leei k o 8eos Ville)

Εμπιστοσύνη λοιπόν.... Χιλιοτραγουδισμένη λέξη, την έκαναν σουξέ από τη Βίσση μέχρι τους ΗΙΜ,την ακούς παντού αλλά δεν την βλέπεις και πολύ συχνά..... Σου λέει ο άλλος κάτι "εμπιστευτικά πάντα" και είναι πληροφορία between me,you and the milkman.... "ναι,φυσικά και σε εμπιστεύομαι αγάπη μου..." και 2 μέρες μετα "σε είδα πως την κοίταζες,το ξέρω ότι με απατάς κλπ." Και το φιλοσοφικό ερώτημα είναι... Η λέξη έχει τόσο μεγάλη σημασία. ή εμείς τησ τη δίνουμε? Έχω καταλήξει να πιστεύω ότι έχει γίνει πλέον κλισέ και δεν είανι το να δείξεις εμπιστοσύνη εύκολο,όσο να το πεις....
Άσχετο με το θέμα,αλλά έννιωθα μια εσωτερική ανάγκη να το πω,γραμμένο για ένα φίλο που δεν προκειται να το διαβάσει... Μικρέ,μην αναλώνεσαι στην πράξη της αναζήτησης, your worth a hell lot more... Just know ur value and estimate thy enemy... Bubs

My Frienzzz!!

Shmera apofasisa na ek8eiasw tous kaluterous m filous (oswn exw tis fwtos dld)... aplws 8elw na tous kanw gnwstous sto diadiktuo.... k 8a to kanw....(xaxaxaxaxaxaxa,tremete...)


3ekiname me thn kollhtoula m, Elina,h Elinations, h Mansondoc, h 3an8opseira, h polu apla Barbie Fairytopia... Einai to pio sick atomo pou exw gnwrisei,fanatikh me tn Manson, kata ta legomena ths satani (kai sokaristria sthn autosxedia airesh "to kalesma tou Mhda"....Einai shopaholic,se shmeio manias,kalogousth k erwteumenh me ka8eti designato, o3u8umh,zhleiarogato (k as mhn to paradexetai) k panemorfh (k an exei kaneis antirrish as thn ekfrasei na gelasoume)...Mhn 3exname thn emfuth klish ths pros to xoro....





Sunexizoume me th Maria,h Marouli,h Marouliticious,h L.A.M.O. (oriste,to pa!), h opoia einai mia trelokamperw, gkriniara,euais8htoula,mia romantikh upar3h pou sth fwto thn exei dei Zizel... Einai glukeia k xaritwmenh (kamia sxesh me thn Elina dld) k polu,polu,polu kollhmenh me enan (gaioula-sry) apo ena ispaniko sugkrothma pou ekane emfanish sth Eurovision (an einai dunaton)... A,nai,leei oti einai k eristikh (auto an 8eloume to pisteuoume...)

Seira exei h Efh,h alliws Liontaraki,h Lionking,h aplws afana (m eklepse ton titlo),h opoia einai glukeia, FYTOYKLAS, foverh filh k latreuei to "Didumoteixo blues" (hihi)... Monimh proektash tou xeriou ths to thlefwno,h megaluterh agaph tou OTE (ths exoun sthsei aggalma e3w apo to ktirio tous).... Ante k kalh antamwsh...(3ereis esu!! :P)

Next, Elena, h leniw,h touloumpaki.... Dn ths krataw kakia pou me parathse sthn Korelko k phge diakopes,enw egw pa8aina kriseis me ta "lucifer's children"... Einai poluuuuuuuuuuuuu nerd (me thn kalh ennoia panta) k dikaiouxos 3 apousiologiwn (na ta 100sthsei ths euxomaste)... To kalutero paidi (kuiolektika)

Phgainontas ston andriko plh8usmo, k logw elleipshs fwtografiwn (ta koritsia einai polu pio pro8uma montela), dn 8a deite polla,mono ta pl vasika...Exoume k leme:

O kollhtos m (h aderfos m) o Kwstas,h alliws Smith kata koinh omologia,h polu apla MAO (xaxaxaxaxa,dn mporousa na antista8w na to pw!! :P)... Dikh tou prwth agaph k pantotinh (san th lacta love it) einai h ki8ara,ta solo's, oi tamplatoures k h polu,polu,polu omws mousikh... Einai top filos,pistos k agaphsiarikos san skulaki, dn 8a se prodwsei pote (o kaluteros filos tou an8rwpou meta tn Rex) :::

Afou vrhka th fwto tou eipa na mhn tn afhsw paraponemeno (eimai paneutuxhs pou dn vlepei to blog m)... Kwstas,h Goofy,h Doofy, h Moulhs.... TO paidi, m exei ftia3ei th dia8esh apeires fores (les k tn anagkaze kaneis), me exei anextei akoma perissoteres k prepei na omologhsw oti einai apisteuta volikos gia ma3ilari...tn protimhsa polles fores (k o kahmenos dn gkrinia3e pote- ti travaei k autos)...

Last,but (certainly) not least,kapoios pou arneitai na vgalei tn eauto s sto internet (oxi san emas tis pswnares...),k etc tn evgala egw! Dn ginetai re c ale3 na stereis apo tn gunaikeio plh8usmo thn parousia s!! 9to ennow,dn se douleuw!).... Ale3 loipon, my great love...Autos k an exei anextei ta pandeina me thn trelh pou exei mple3ei...

Autes einai loipon oi megales m adunamies, enas shmantikos logos gia na eimai xaroumenh... LOVE YA ALL!!! mwa!

ΤΙ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΣΥΜΠΤΩΣΕΙΣ!!!

Σκέφτομαι (με τί θα μου πεις) πώς θα ήταν οι ανθρώπινες σχέσεις χωρίς το φαινόμενο των συμπτώσεων.... Αν η μάνα μου π.χ. δεν γνώριζε τον πατέρα μου,δεν θα υπήρχα (Α,ρε μάνα τι λάθη κάνεις!!).......Και δεν μιλάω για τις τελείως ηλίθιες "συμπτώσεις" στις ταινίες,όπου η όμορφη πρωταγωνίστρια γνωρίζει τον μπρατσωμένο πρωταγωνιστη μια βροχέρη μέρα όπου αυτός την βάζει κάτω από την ομπρέλα του (για να μη χαλάσει το μιζαμπλί στο μαλλί λογικά)
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΣΥΜΠΤΩΣΕΩΝ

• Αν η Ελίνα (ναι,αυτή η σατανισμένη ξανθόψειρα, που τυχαίνει να είναι κ κολλητή μου),δεν έβλεπε μια μέρα στο σχολείο τον (βλαμμένο) αδερφό μου να παίζει μπάσκετ, ίσως και να μην είχα τοσα προβλήματα τωρα (baeh)... Αλλά βλέπεις τον ανίχνευσε το PODS και με έβαλε να μεσολαβίσω. Και αυτό εκανα αλλά αυτό είναι άλλο θέμα! Το θέμα (από το οποίο πάλι βγήκα-και μετά σου λέει θεωρητικό "μυαλό") είναι ότι αν εκείνη τη συγκεκριμένη μέρα η Ελίνα δεν είχε την προσοχή της πάνω του,αυτός θα είχε αποφοιτήσει και η Ελίνα δεν θα είχε μια κακιά πεθερά πάνω από το αγγελικό κεφαλάκι της...
• Αν η Έφη δεν βρισκόταν στο χωριό της εκείνη τη μέρα που έτυχε να κατέβει ο Γιώργος και αν δεν τον καλοκοίταζε,τώρα 8α ήταν άλλη μια single. Αλλά μετά απο μακροχρόνια γνωριμία μια πολύ συγκεκριμένη μέρα συνειδητοποίησε πόσο πολύ της άρεσε... μόνο τότε....
• Αν το χαζομαρούλι δεν έβλεπε τον παθιασμένο Νadal ναι παίζει τένις δεν θα τον ερωτευόταν....Έτυχε να ανοίξει την tv την ώρα του αγώνα.... 9καλά,πλάκα κάνω, αυτό δεν πιάνεται)........
• Και αν η Έλενα και ο Φοίβος δεν έφευγαν από την ΚΟΡΕΛΚΟ,ίσως να μην γνώριζα ποτέ καλά τον Αλεξ......

Παντού και πάντα συμπτώσεις...Διαβολικές συμπτωσεις....δεν μπορώ να καταλάβω ποιός είναι υπεύθυνος....

ΟΤΑΝ Η ΙΩΑΝΝΑ ΓΝΩΡΙΣΕ ΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΗ......

Αυτή είναι η πολύ ρομαντική ιστορία 2 ωεαρών παιδιών, της Ιωάννας της (Κακο)μοίρας και του Δημήτρη του Μυτόνγκα... (σε περίπτωση που αμφιβαλλεις,ναι,ξερω και το δικό του επίθετο αλλά λέω να είμαι διακριτική)..... Το ειδύλλιο εκτιλύσεται σε ένα φαρμακείο, πάνω από το οποίο ήταν το φροντιστήριο της δυστυχισμένης νέας... Πήγε λοιπόν στο φαρμακείο γιατί η δεσποτική.αυταρχική, απαίσια μάνα της την έστειλε να αγοράσει κάτι (δεν θυμάμαι τι) και εκεί πρωτοαντίκρυσε τον δουλευταρά νεαρό να ταξινομεί τις κορτιζόνες (ποιητική αδεία). Η καρδιά της σκύρτησε όταν τα βλέμματα τους ενώθηκαν (τα οποία είναι και των 2 σαν της μαστουρωμένης αγελάδας που έφαγε λάθος χόρτο....), το ίδιο και εκείνου.... Για να μην πολυλογώ άσκοπα, τα φτιάξαμε με τη μεσολάβηση της αδελφής του μυτόνγκα (γιατί είναι και οι 2 ντροπαλούληδες).... Αυτός ήταν καλός, ανοιχτοχέρης (πολύ όμως) και έκανε τον μεταφορέα με το αμάξι σε όλους (ακόμα και σε μένα που είμαι ο δραματικός αφηγητής)...Αυτή ήταν στρίτζω,γκρινιάρα,μιζερη και σπασαρχ....Το χάσμα εντάθηκε όταν ένας ύπουλος κοντοστούπης μπήκε ανάμεσα τους...Επεισε τον Δημήτρη ότι μια κοπέλα σαν την Μιζεράννα (Ιωάννα ήθελα να πω!) δεν του ταιριάζει, ενώ παράλληλα έκλεψε την καρδιά της (εν αγνοία του)... Όπως ήταν φυσικό η σχέση τους οδήγησε σε αδιέξοδο και μετά από πολλά ευτράπελα (όπως π.χ. να περάσω τα περσινά μου γενέθλια με αυτούς τους 2 (και μια κατεστραμμένη αφίσα των ΗΙΜ!-το θυμάμαι και συγχίζομαι) χώρισαν... Αυτινής όμως η καρδιά,διχασμένη ανάμεσα στον Κοντό Μπαμπαστρούμφ (ναι,τον Τάκη εννοώ) και στον πλέον αμερικανόφωνο Ψώνη-Ψώνη (κάτι σαν την καρέτα- καρέτα,είδος υπό εξαφάνιση)... Ο δον Δημήτρηθ όμωθ (εεεε,όμως) έκανε την επανεμφάνιση του με σκοπό να διεκδικήσει την πέτρινη καρδιά της Ιωάννας, η οποία έχει πλέον μόνο μάτια για το στούπικο... (ναι,πάλι τον Τάκη εννοώ)... Αυτός όμως δεν έχει ιδέα... Παράλληλα, ο Μυταράς Δημήτρης δουλεύει σε σούπερ μάρκετ και είναι πολυάσχολος (έχει να τοποθετήσει με μαθηματική ακρίβεια τα σακουλάκια "Αγρια μπάμια ΜπαρμπαΣτάθης" στα ψυγεία) και δεν προλαβαίνει να βγει με τον φίλο του... Τί θα κάνει η Ιωάννα?? Θα το μάθουμε στο επόμενο επεισόδιο!! (Τρίτη, 9 το βράδυ στον Alpha)!!

Υ.Γ.1. Ελπίζω να γελάσατε όσο εγώ,όταν έμαθα την όλη ιστορία
Υ.Γ.2. Ιωάννα,μη με σκοτώσεις πριν γράψω και το δεύτερο επεισόδιο!!

ΤΟ QUIZ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ!

Στις Θερμοπύλες ήταν:
1. Ο λεωνίδας και οι 300 του,δηλαδή σύνολο 301? ή
2. Ο Λεωνίδας και άλλοι 299, οπότε είναι και ανακριβές να λέμε "ο Λεωνίδας και οι 300 του"... Ποιό είναι το σωστό? και γιατί τα βιβλία ιστορίας δεν μας ενημερώνουν πλέον,για να ξέρουμε την απόλυτη αλήθεια (χωρις φόβο και παθος)??

M.M. talking!

Ηρθε η στιγμή της αλήθειας.... Σήμερα αποφάσισα να παραδεχτώ την νοητική υπεροχή της πανέμοφης,πανέξυπνης, καταπληκτικής καθηγήτριας μου,Μαρίας Μακρινού,ή συντομογραφικά Μ.Μ. (ΟΚ.ΟΚ λέω που και που καμιά βλακεία για να περνάει η ώρα μου...) Μια φιλόλογος με κύρος (φάρδος) και κλάση,με υψηλή μορφωση και κουλτούρα... και μη.ν ξεχνάμε το λέγειν της...Στα χαρούμενα μουσικά διαλείμματα την ώρα του μαθήματος της (δλδ τα 40 από τα 45 λεπτά μαθήματος),μας λέει για τις ανθυγειινές συνήθειες των οδηγών του πούλμαν, για τις άπαρτες αθηναίες πολίτες στην αρχαία Αθήνα την εποχή του περικλή,που δεν πήγαιναν με τον άντρα τους γιατί ήταν ντροπή και φυσικά μας απαριθμεί τα προτερήματα της..... Ξεκίνησε εξηγώντας μας το κατγορούμενο με το παράδειγμα "Η μακρινού είναι ωραία" (το ωραία κατηγορούμενο του υποκειμένου)και συνέχισε λέγοντας μας μια συζήτηση με τον κύριο Stopjohn (κατα κόσμον μαθηματικό Σταματογιάννη), ο οποίος της είπε "κόλλησα την μισθοδοσία σου εδώ,για να ασχοληθώ μαζί της εγκαίρως.Τέτοια θέση ούτε η γυναίκα μου!" και αυτή απάντησε "Αργησες! Ένας ήταν ο τυχερός που με παντρεύτηκε!"... Μας έχει τονίσει πόσο μοντέρνα και προοδευτική είναι, πόσο ρομαντική και πόσο ειλικρινής είναι, καθώς και πόσο την πόνεσε που η χαζή (ετσι το είπε) η κουνιάδα της της είπε ότι ο Μίμης (ανάθεμα και αν ξέρουμε ποιός είναι αυτός)όταν την είδε είπε¨"Η Μακρινού πρέπει να ήταν ωραία γυναίκα στα νιάτα της!" (που σημαίνει ότι κατά τη γνώμη του η σέξυ Μ.Μ. είανι γριά)... Το σέξυ ήταν ποιητική αδεία...ειναι 58 χρονών,κοντή οσάν τον ρεβυθούλη και χοντρή σαν να κατάπιε χύτρα....α,και βαμμενοκαροτομαλλούσα.... Αυτό είναι κάλλος!

ΖΗΤΩ Η Μ.Μ. Η ΩΡΑΙΑ,ΜΟΝΤΕΡΝΑ,ΕΙΛΙΚΡΙΝΗΣ ΚΑΡΔΙΟΚΑΤΑΚΤΗΤΡΙΑ

(το τι θα γραψουμε στις πανελλήνιες είναι άλλο θέμα...)

ΑΝ ΑΥΤΟ ΗΤΑΝ ΕΚΔΡΟΜΗ...(εγώ είμαι ο πάπας Κλήμης ο ε΄)

Ελεος δηλαδή! Κανένα έλεος πια? Οκ,το ξερουμε ότι οι καθηγητές μας και η απαρτίδου της βιβλιοθήκης μας μισούν θανάσιμα, αλλά αυτό παραπάει! Αυτή η so-called εκδρομή ήταν γροθιά στο στομάχι, χτύπημα κάτω από την ζώνη... Ήταν ένα χτύπημα στο κατεστημένο της ακρόπολης και στο μουσείο φυσικής ιστορίας (δύο "trendy hot spots ",επιλογές για σχολική εκδρομή "high profile" σχολείων- καλή ώρα σαν το δικό μας)... Αφού λοιπόν μας έκλεισαν σε ένα θάλαμο ιδανικο για χιτλερικά βασανιστήρια,μαζί με μια στρατιά γεροντοκόρες σε θέση ξεναγού,μας έκαναν μια επιδειξη για το πόσο ηλίθια ήταν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι.... Μια από τις ξερόλες υπαλλήλους δεν έβαλε γλώσσα μέσα της... Και μετά παρακολουθήσαμε την αρχαία αγορά σε εικονική πραγματικότητα,τα γραφικά της οποίας ήταν εφάμιλλα αυτών των windows 65.... Και όχι τίποτα άλλο, την Δήμητρα την χώρησαν από τις φίλες της και τελικά κατέληξε μαζί μας να περιφέρεται,να σκυλοβαριέται κ να προσβάλλει τα τραγούδια του ΜΡ3 μου!!! Το χειρότερο ήταν μια κοπέλα- κινητή αλλεργία,που προφανώς δεν γνωρίζει τη λέξη μέτρο...(δεν εξηγείται αλλιώς η ποσότητα φτηνιάρικου αρώματος πάνω της,το αποτέλεσμα του οποίου ήταν πολλά "αψού"! Έχαμει και την απαρτίδου πάνω από το κεφάλι μας επειδή κατά τη γνώμη της κάναμε φασαρία...(εμείς αγγελουδάκια ημασταν).... ΧΑΛΙ!! Αλλά τουλάχιστον ήμασταν όλοι μαζί... κάτι είναι και αυτό....... Μα γιατί οι καθηγητές έχουν τόοοοοοσο άθλιο γούστο???

Presentation

egw k h kollhth m 2 xronia prin... (ths exw klepsei to foustani-akoma m krataei moutra gi auto!)

Emeis sto partu ths Efhs!! Efh,egw,Elina k Maria!! (mono h elena leipei)...

Milame htan teleia....
(h tourta dn eixe sokolata alla anyway,sugxwroume thn eutuxismenh 16xronh gia auto ths to paraptwma...)

ΟΤΑΝ ΜΙΛΑΩ ΕΓΩ (σπέρνω τον όλεθρο)

Παρεξηγήσεις= σφαγές! Οχι αιματηρές αλλά πολύ χειρότερες. Σφαγές του εγώ μας,των συναισθημάτων μας... Σφαγές... τις μισώ απλώς... Εμφανίζουν τις χειρότερες πτυχές του χαρακτήρα μας...Την μιζέρια μας, την δυσπιστία μας,την κακία μας...ίσως και μια ανούσια ευαίσθητη πλευρά μας...Και ενώ όλοι θέλουμε να τις αποφυυγουμε,παντα εμφανίζονται από καθε γωνία και ενσωματώνονται με τη σκέψη μας,κάνωντας την άνω κάτω... Νιώθω χάλια,είμαι σε φάση πλήρους σύγχυσης! Θέλω να σταματήσει ο αδερφός μου να συμβουλεύει με ηλίθιο τρόπο τον Αλέξη και να ανακατεύονται όλοι στη ζωή μου! Ειλικρινά το μόνο που θέλω είναι να κλειστώ σπίτι και να μην ξαναβγώ για ένα μήνα...

ΒΑΡΙΕΜΑΙ!!!!!

Βαριέμαι...βαριέμαι πολυ...βασικά βαριέμαι αφόρητα... Και η βαρεμάρα μου φέρνει υπνηλία... και η υπνηλία μου θυμιζει το σχολείο... Και το σχολειο μου θυμίζει χιλια δύο πράγματα, το πιο νυσταχτικό από τα οποία είναι το διάβασμα! ΑΟΥΝ! Και τώρα ακόμη που γράφω γι
αυτό νιώθω μια ακατανίκητη υπνηλία! Μόνο χθες πηγε να με πάρει 4 φορές ο ύπνος στην τάξη (φαντάσου πόσο ενδιαφέρον είχε το μάθημα). Ειδικά όταν το μόνο άτομο στο οποίο μπορείς να μιλήσεις είναι η Έφη ή ο εικονικός σου φίλος (τώρα τελευταία κάνω παρέα με την Καρολίνα-την αόρατη φίλη μου). Και καθόλου δεν με χαλάει που μιλαώ με την Έφη, κάθε άλλο, αλλά δεν έχεις και πολλά θέματα συζητησης μετά απο 3 ώρες συνεχόμενης πολυλογίας... Και μετά σου λέει κράτος...θα έπρεπε να ενσωματώσουν μαξιλάρια στα θρανία για όλους εμάς που ενδιαφερόμαστε τόοοοοσο πολύ για το μάθημα (που το βλέπουμε και στον ύπνο μας)... Πότε θα τελειώσει η χρονιά??????

Hit it back

Και εκεί που νομίζεις ότι η μίζερη ζωή σου έχει φτάσει στο αποκορύφωμα της μιζέριας της,ότι η ζωή σου είναι ένα μαρτύριο και ότι αυτήείναι η χειρότερη χρονιά της ζωης σου,εκέι κάπου όλα αλλάζουν! Ξαφνικά νομίζεις ότι ο ήλιος ανατέλει ξανά,ο ίδιος ήλιος που ήταν στη δύση του για πολλές μέρες...Και το τοπίο γύρω σου αλλάζει,it becomes colourful,dazzling,magical... Κοιτάζεις γύρω σου και βλέπεις το ουράνιο τόξο,ενώ μέχρι χτες έβλεπες σύννεφα,γκρίζα και μουντά. Και ποιός ευθύνεται γι'αυτό?? Αυτό είναι top secret,αν και το άτομο που κατάφερε με τόση ευκολία να μου ξαναδείξει τον δρόμο του γυρισμού για την ευτυχία,ξέρει πολύ καλά τι έκανε! Τώρα βλέπω τα πάντα από άλλο πρίμα,πιο χαρούμενο. Δεν ξέρω για πόσο θα κρατήσει αυτή η γλυκειά τρέλα που με έχει συνεπάρει,αλλά βρήκα πια το φάρμακο για να τη γιατρεύω! And who knows?? Maybe someday Sundays will no longer exist! (coz they will never become better!)

Feeling empty

Ain't know why...It could be school, it could be all this studying...It could even be my best friends goddamn schedule,that gives her hell and at school she barely talks to me...But it's not. It's some sort of gap deep inside, sth missing. And this abscense makes me feel dead. And it comes to intensify by this little pain in the neck that sits beside me from now on in the classroom. I really felt like hitting him against the wall.I don't hate him,i never do feel hatred, I just feel pity for his abscent-minded,"copy-paste",pervert character,which is a bit upside down because he doesn't really got friends or people that like him...He's just an unimportant part of Heor's coupe-de-etat.
But it's not the disgusting presence of him that stole all my energy,my will to live, even my laughter...It's this constant feeling of loneliness that i tend to somehow have...And i don't really know why! I'm supposed to have everything i wanted or needed,and even more than that... But still...ain't happy! I feel miserable most of the time,and even when i smile, i'm pretending. I'm killing a smile just for the sake of my friends...But i don't seem to be able to handle this. How much will i take for me to give up? Not long,I suppose...

I Love HIM!!!

Αρκετά διφορούμενος ο τίτλος,απευθύνεται στο τόσο αγαπημένο μου συγκρότημα (Ναι,στους ΗΙΜ αναφέρομαι), των οποίων η συναυλία ήταν χθές και δεν πήγα............................................!! ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ! Πλάκα κάνω,σιγά μην υπήρχε περίπτωση να μην πάω! Η μέρα ξεκίνησε λίγο άσχημα,με τσακωμούς και τόνους κακής διάθεσης,αλλά ποιός ασχολείται με τέτοια όταν μπαίνει στον βωμό της τέχνης και αντικρύζει αρχικά το ανυπόμονο κοινό?? (που δεν ήταν πολύ,δηλαδη σιγα και το κοινό,αριθμητικα ηταν ένα τίποτα,αναλογικά με την προηγούμενη συναυλία τους). Ο Ville βγήκε και τραγούδησε το Passion's Killing floor για αρχή, ενώ συνέχισε με το Wings of the Butterfly....Μαγεία!!! Είχα ενθουσιαστεί τόσο πολύ, ήταν τόσο όμορφα, σαν παραμύθι. Είπε τραγούδια όπως το Kiss of Dawn, Dead Lover's Lane, Vampire Heart, Killing Loneliness, Under the Rose (!!!), Join me (in Death),Sweet 666, Soul on Fire, It's all tears, Sacrament, Razorblade kiss, Burried alive by love... (Δεν θυμάμαι να είπε κάποιο άλλο). Όλα αυτά γινονταν πάνω στη σκηνή,όσο εγώ ταξίδευα στην αγκαλιά του Άλεξ ( ο οποίος θεωρητικά δεν περνούσε καλά αφού δεν του αρέσουν οι ΘΕΟΙ ΗΙΜ). Το ίδιο και ο μίζερος αδερφός μου,αντίθετα με το Ελινάκι, που τρελάθηκε,όπως εγώ! Ποτέ,ποτέ,ποτέ δεν θα ξεχάσω αυτή τη νύχτα,ήταν μία από τις πιο όμορφες της ζωης μου.

Grrrrrr!

Για μια ακόμη φορά έχασα κάθε μου εκτίμηση για την ελληνική παιδεία,για τους Έλληνες διευθυντές και για την αξιοκρατεία (όχι ότι είχα ποτέ και την απειροελάχιστη εκτίμηση για όλα αυτά...)! Και κυίως γι'αυτόν τον άχρηστο (παράνομο) διευθυντή μας που αποφάσισε στα καλά καθούμενα ότι δεν του αρέσει η διάταξη των τμημάτων και με τις απίστευτα ανούσιες,ηλίθιες και ακατανόητες αλλαγές που έκανε μας έκανε μπάχαλο! Αποτέλεσμα?? Να χωριστώ από την Ελίνα μου! Δηλ. νομίζουν ότι υπάρχει έστω και μία περίπτωση στο εκατομμύριο να επιζήσω σε μια τάξη χωρις την καλύτερη φίλη που έχω,είχα και θα έχω?? Και μόνο που το σκέφτομαι μου έρχεται να βάλω τα κλάμματα! ΕΓΩ??!!! έλεος! Πραγματικά δεν καταλαβαίνω το νόημα της πράξης του,όσο αυτός δεν καταλαβαίνει τις συνέπειες (Η ψυχική μας ανισορροπία). Λες να πίασει η ευχή μου και να πέσει πάνω του κανένας αστεροειδής?? (μακάρι!! lol)

Life is full of little surprises

....Και εκεί που νομίζεις οτι άλλη μια απαίσια μέρα ξεκινά,όπου πρέπει να ξυπνήσεις από το αγριο χάραμα (για μένα χάραμα είναι οι 10) και με την ψυχή στο στόμα να πας φροντιστήριο,έχοντας για μουσική υπόκρουση την απαράμιλλη γκρίνια της μάνας,εκεί κάπου όλα ανατρέπονται.Μετά λοιπόν από ένα εξοντοτικό τετράωρο λατινικών-αρχαίων και μετά την δική μου απόφαση οτι η μέρα προβλέπεται αποφράδα,αφού ξέχασα την προέκταση του χεριού μου (το κινητό μου) σπίτι,και ενώ περίμενα με την Έλενα την Ελίνα στο Mall,να σου η φιλενάδα μου με τον Αλέξη! Τον Αλέξη?? Αυτός έπρεπε να είναι σε άλλο ανέκδοτο!!! Πώς,τί που,γιατί?? Ναι,η εξήγηση έγκειται στο ότι η αδερφούλα μου και ο Αlex αποφάσισαν να μου κάνουν έκπληξη,μια έκπληξη που χάλασε η δύσμοιρη η Έλενα τηλεφωνικώς σήμερα το πρωί... Μα τι άλλο να ζητήσω μετά??

Τελικά το φροντιστήριο δεν είναι ένα ένα κτίριο χωρίς παράθυρα, με καθηγητές που κρατάνε μαστίγια και φορτώνουν το μυαλό των κακόμοιρων παιδιών με εκατομμύρια άχρηστες πληροφορίες...
Πρώτα απ'όλα, γιατί είναι το Νο1 μέρος για να κανεις φίλους. Ήδη γνώρισα αρκετά αξιόλογα (τελείως κουλά) άτομα, κυρίως αγόρια,αλλά και κοπέλες, με τα οποία μοιράζομαι τον ίδιο ενθουσιασμό για μάθηση-λέμε τωρα (όλοι έχουμε ενθουσιασμό,απλώς είναι καλά κρυμμένος).
Επίσης,έχουμε πολύ αστείους καθηγητές (ο μαθηματικος πρότεινε να μετονομάσουμε την αίθουσα "Κάλλας" σε "Ribo", ενώ ο φυσικός μοιάζει με gangster,ή για να ακριβολογώ,θυμίζει πολύ Ιταλό μαφιόζο.
Όσο για το πάκο με απίστευα άχρηστες πληροφορίες που συσσωρεύονται στο κεφάλι μας,ε, αυτές δεν μπορούμε να τις αποφύγουμε. Γιάυτό,όπως είπε η Σμαράγδα,αφού δεν μπορείς να το αποφύγεις, απόλαυσε το.

Back to Reality

Το καλοκαίρι (και οι άθλιες διακοπές του) τελείωσε και επισήμως (άλλο που κάποιοι δεν λένε να το καταλάβουν) και γυρίζω σιγά σιγά στην (β.π.) πραγματικότητά μου. Φροντιστήριο από την Τρίτη,σχολείο σε λίγες μέρες και φυσικά,η τυπική Σαββατιάτικη βόλτα.Μπορεί το σχολείο να μην έχει αρχίσει ακόμα,αλλά η καθιερωμένη μας βόλτα άρχισε και έκανε πολύ πολύ πολύ καλή αρχή. Μπορεί το Μαρούλι να μην έδωσε το παρών, αλλά ήταν κ πάλι καλά. Η διαδικασία ίδια και απαράλλαχτη.
Στάση Νο1.Καφές στον πάνω όροφο του Starbucks (υποχρεωτικό)
Νο2.Φαγητό στα Goody's (προαιρετικο-άμα βλέπεις την κέτσαπ της Έφης δεν έχεις ιδιαίτερη διάθεση-τουλάχιστον εγώ δεν έχω)
Νο3.Πάρκο στο κεφαλλάρι παρέα με Smirnoff,Breezers κτλ.(υποχρεωτικό-εκτός και αν είσαι η Έλενα που πίνει ice tea)
Καλά τον χειμώνα θα μας στεγάζουν τα 50'ς,αλλά ως τότε, θα αράζουμε στο γκαζόν του πάρκου,παρέα με τα μυρμήγκια,που όπως είπε και ένας Άρης (που προστέθηκε μαζί με τους φίλους του ύπουλα στην παρέα μας) ''Χρυσάνθη,είναι αρσενικά,γι'αυτό ανεβαίνουν πάνω σου'' (τί άλλο θα ακούσω???).
Λατρεύω τα Σάββατο,όσο μισώ τις Κυριακές

ZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZ!!

Η πιο ωραία ώρα της ημέρας πλησιάζει,και όπως πάντα την περιμενω εναγωνίως! Δεν εννοώ αλλό από το βράδυ φυσικά,και ό,τι αυτό προϋποθέτει.Δηλαδή ύπνο,ύπνο,ύπνο! Και δε λατρεύω τον ύπνο μόνο επειδή είμαι νωθρή και τεμπέλα (που εννοείται πως είμαι),ούτε επειδή μου φτιάχνει το δέρμα (σιγά μην ασχολούμαι με τέτοιες λεπτομέρειες),αλλά επειδή βλέπω όνειρα. Και τί όνειρα! Κινηματογραφικές ταινίες ολόκληρες! Δηλαδή συνήθως εφιάλτες βλέπω,(ή μάλλον θρίλερ),αλλά τί σημασία έχει? Και μόνο που σκέφτομαι ότι σε λίγο θα χωθώ στο κρεβατάκι μου,κάτω από τα παπλώματα (τα οποία δεν αποχωρίζομαι ούτε το καλοκαίρι),αγκαλιά με τα μαξιλάρια μου,νυστάζω! Και αφού ξεφορτώθηκα την αδερφή μου από το δωμάτιο,η οποία ροχαλίζει και μου θυμίζει το τραίνο που φεύγει, μπορώ να κοιμηθώ ήσυχα (χωρίς να χρειάζεται να σηκώνομαι το βράδυ και να τις βάζω διάφορα αντικείμενα στο στόμα-όπως μάλλινα,επειδή λειτουργούν σαν σιγαστήρας)!!
Άντε,πολύ το καθυστέρησα,πάω για ύπνο!

Sweet sacrifice

The other day i really came into a shock! This is perfectly rare,of course, but when i happens,it takes me down (in a good sense). A person that means a lot to me,gave me circular pendant that he just wouldn't stop wearing. I didn't really know the true meanin of the tiny necklace,the meaning that it had for him, but when i found out, i was utterly moved! It had been given to him by a dead relative, and he did actually love it.
When i first saw it, it cast a spell on me.I particularly liked the awkward shapes that were carved on its silver surface...One reminds me of the cross i used to have. I obviously never said so, because i knew he loved it (although i didn't know the reason why)...And he did give it to me!! Isn't this unbelievable? I was flabergusted when he took it off and gave it to me saying that i am more important than this!
I am holding the pendant and thining of his eyes when he put it in my hands... I'll certainly never forget this momment. It'll haunt me forever

And i'd like t say thanks to him once again for giving me his pendant,and remind him that he's one of a kind.Thnx!!!

Kill 'em all

Όταν λέω ότι τα αδέφια μας είναι κάτι σαν τις 7 πληγές του φαραώ,κανείς δεν με ακούει! Ο μόνος λόγος που υπάρχουν είναι για να χώνουν τη μύτη τους στα δικά μας θέματα και να νομίζουν ότι όλα τους αφορουν,ή ότι με το να μπλεχτούν στις υποθέσεις μας μας βοηθάνε... Αφήσατε τον αδερφό/αδερφή σας να μπει στα χωράφια σας? Μέγα σφάλμα. Μονο ζημειά μπορούν να κάνουν.
Συγνώμη,είναι παράλογο που μισώ την τάση του αδερφού μου να μιλάει σε όλους τους φίλους μου,λες και του δίνει κανείς το δικαίωμα? Το θέμα είναι ότι του αρέσει αν είναι το επίκεντρο της προσοχής όλων (γι'αυτό δεν πηγαίνω ποτέ,πουθενά μαζι του). Αυτή η ψυχαναγκαστική τάση του να με κάνει στην άκρη και να γίνεται κολλητός με όλους όσους εγώ συμπαθώ,με αρρωσταίνει.
Γι'αυτό σας λέω ότι πρέπει να κάνουμε πράξη τον τίτλο του άρθρου (που είναι κλεμμένη από τους Metallica),πριν μας στείλουν στον άλλο κόσμο (και μάλιστα με τα πόδια)...

Miles and Miles to go

Απόσταση,απόσταση,καταραμένη απόσταση! Αυτή φταίει για όλα! Έχει κάνει τόσους και τόσες να κλαίνε,να στενοχωριούνται,να αδιαφορούν και να χάνουν... Αν δεν υπήρχε η απόσταση, δεν θα χρειαζόταν να περιμένουμε για να δούμε κάποιον,ούτε να αναβάλλουμε μια συνάντηση,ούτε να χανόμαστε με τους φίλους μας.Θα ήμασταν με όποιν θέλουμε,τη στιγμή που θέλουμε.
Ένα καλό της απόστασης είναι βέβαια ότι αποφεύγουμε αυτούς που δεν έχουμε καμία όρεξη να δούμε,φροντίζοντας απλώς να επαναλαμβάνουμε "ειμαστε μακρυά,που να τρέχεις τώρα? Θα τα πουμε κάποια άλλη φορά"...(άλλο τώρα που αυτή η φορά δεν έρχεται ποτέ).
Όμως σκεφτειτε πόσες φορές θες να δεις κάποιον πάρα πολύ,σου έχει κολλήσει,και σκέφτεσαι ότι πρέπει να πάρεις 2 λεωφορεία και το τρένο για να πας (στην καλύτερη).Αυτή η σκέψη συχνά μας αποτρέπει...
Και να πως χάνουμε τους δικούς μας ανθρώπους.Και για όλα φταίει η απόσταση!!!!

BURNING FOR YOU

Αν και ο τίτλος παραπέμπει περισσότερο στο ομόνυμο τραγούδι των Iced earth, εγώ αναφέρομαι στα (πρωην) δάση,(και νυν αποθήκες κάρβουνου) τα οποία καίγονται συθέμελα. Μήπως όμως θα ήταν καλύτερα να πω καίμε,γιατί φυσικά εμείς,οι ανόητοι "άνθρωποι", χωρίς να υπολογίζουμε τις συνέπειες των πράξεων μας,καταστρέφουμε τον μόνο αληθινό πλούτο που έχουμε. Γιατί όταν είναι άνους ο άνθρωπος,πράγμα που συμβαίνει πολύ συχνά, δεν καταλαβαίνει τι κακό κανει στον εαυτό του και τους γύρω του,στα ζώα και το ίδιο το περιβάλλον. Δεν πειράζει όμως, θα καταλάβει σύντομα,όταν θα αρχίσουμε να πεθαίνουμε μαζικά από την έλλειψη οξυγόνου,την απότομη μεταβολή της θερμοκρασίας και την καταστροφή της τροφικής αλυσίδας.Γιατί η φύση θα μας εκδικηθει για όσα της κάναμε,και συνεχίζουμε να της κάνουμε,θα μας στερήσει αυό μου γενναιόδωρα τόσους αιώνεσ μας χαρίζει: ΖΩΗ!

ΜΙΚΡΕΣ ΑΣΗΜΑΝΤΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΠΟΥ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΕΚΤΙΜΗΣΑ!!

Όταν έβλεπα εκείνες τις κλαψοταινίες,που τελειώνουν με το ζευγάρι των πρωταγωνιστών (που όλως τυχαίως αποτελείται από έναν κουκλο και μια κούκλα,αδέσμευτους και καθόλου επιπόλαιους,που έχουν επιζήσει από τα πάνδεινα και ερωτεύονται ειλικρινά και αιώνια) αγκαλιά,μοναχικά,ενώ το φιλί τους ακολουθούν οι τίτλοι τέλου, αηδίαζα ή έσκαγα στα γέλια,ή στην καλύτερη, γκρίνιαζα για τα κλισέ πασών των ταινιών.
Εννοείται πως ακόμα θεωρώ τέτοιου είδους ταινίες τον ορισμό της μετριότητας (μην πω αθλιότητας),αλλά επιτέλους κατάλαβα ένα πράγμα!! (εκτός βέβαια από το γεγονός ότι ο σεναριογράφος δεν έχει καθόλου φαντασία)... Για ποιο λόγο συγκινουμαστε (καλά εγω είμαι αναίσθητη και γελάω,δεν πιάνομαι) και θεωρούμε αυτό το κλισε happy ending.Φυσικά γιατί ευχόμαστε να συνεβαινε σε εμάς...(καλά και εδώ είμαι εξαίρεση)




Under the dim light of a pale moon,two people tightly hugged,promising mutual love through eternity...Grateful faces,smiling lips,glowing eyes...The ultimate momment,the ultimate happiness... You don't mind if you die the next momment coz you've lived the most beautiful feeling you ever could.A feeling that very few have the great honour to have....

Βέβαια στην ταινία είναι απλώς μια πλαστή εικόνα,πολλές φορές παιγμένη από πολύ παθητικούς ηθοποιούς.Και παρόλο που το ξερουμε οτί είναι μια φούσκα,επιμένουμε να ποτίζουμε τον καναπέ του σαλονιού με τα δάκρυά μας (επιμένω,είμαι εξαίρεση)!


But i feel happy that i can live such an experience (not to say i already have-without the vows of course),a real one! Yeah,i know! I'm too lucky,and also too blissful...(and in love??)

Rein in Hell

Ένα από τα τραγούδια που έγραψα (τους στίχους) και μελοποιήσαμε με ένα φίλο...Ναι το ξέρω οτι στιχουργηκά είμαι δολοφόνος, αλλά τί να κάνω που δεν το χω? Όπως και να 'χει...

REIN IN HELL

Welcome aboard to the ship of hell
known for its holds,full of wealth and stealth
You'll be greeted by a crew of connmen and killers
A bunch of filthy thieves and sinners
Me,the captain,my story is well known
i'm the man whose soul satan wished to own
And for this we gambled nights and days
until the devilish dice found ways
and the demon got my soul for a thousand years
i was guided down to the kingdom of hell
where innocents were fried in a burning well

Chorus:
They say better rein in hell than be a slave in heaven
but the goddamn dice just won't break even
I'll obey my master pretty well
coz i prefer reining in hell

My ship is crashed by the waves but will never sink
we've already reached once to the brink
Satan was there holding a chest
and commanded me never to rest
I was now member of his undead crew
all my fears had finally come true

Bridge:
I have the burden of mortal's sins upon my shoulders
a new messiah i'll be
and to those who don't believe my story
i challenge them to come and see

Αυτό δεν θα το έγραφα κανονικά, αλλά είναι η απάντηση σε κάποιον που είπε ότι μπορώ να γράψω μόνο γλυκανάλατα!!

ΟΤΑΝ Η ΑΡΡΩΣΤΙΑ ΣΟΥ ΧΤΥΠΑΕΙ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ (και εσύ σαν βλάκας της ανοίγεις)

Τί γίνεται όταν μια ασθένεια μαζεύει όλα της τα συμπτώματα (πυρετό, πονοκέφαλο κλτ.), σου χτυπάει το κουδούνι και εσύ της ανοίγεις για να μπει? Νομίζω ότι η απάντηση βρίσκεται στο θερμόμετρο, του οποίου ο υδράργυρος κοντεύει να ανατιναχτεί (σαν το κεφάλι σου), δειχνωντας επιδεικτικότατα την θερμοκρασία σου...39,7...39,8...(κατι σαν πλειστηριασμός...Ποιός προσφέρει πεισσοτερα?)
Για κάποιο ανεξήγητο λόγο οι αρρώστιες δεν συμπαθούν τους κατά τα άλλα φιλήσυχους γείτονες μου και, μην έχωντας τι άλλο να κάνουν, χτυπούν πάντα τη δική μου πόρτα. Και εγώ πάντα ανοίγω (ο φιλόξενος χαρακτήρας φταέι). Και ποιό το ευχαριστώ? Με στέλνουν στο κρεβάτι επ αόριστο. ΟΚ, λατρεύω το κρεβατάκι μου και μου αρέσει να περνάω πολλές ώρες σε αυτό, αλλά μην το παρακάνουμε κιόλας.
Για μια ακόμη φορά (η τρίτη αυτό το μήνα) είμαι άρρωστη και κρεβατωμένη. Βέβαια σηκώνομαι και κάνω και καμιά βόλτα στο σπίτι που και που,αλλά επειδή δείχνω σαν ζωντανή νεκρή (η Εύβοια έχει συμβαλλει πολύ σε αυτό) ξαναγυρίζω. Το μόνο που έχω να κάνω όλη μέρα (εκτός από το να σκέφτομαι τον Αλέξη-κάτι που κάνω σε μόνιμη βάση τώρα τελευταία) είναι να ακούω ένα καινούριο τραγούδι των ΗΙΜ, το Kiss of Dawn.

kiss of dawn

blinded I am/and so are you/by shedding tears/Confusion that separates us two/we hold dear/just look into my eyes/and kiss our fears goodbye/ I'm reaching for your shadow/drowning in at the kiss of dawn/touching the pain that you left me with/at the kiss of dawn/I'm tired of the games/i'm playing with you/when you're not here/death frees from the fear of dying/it's true, have no fear/let me look into your eyes/and see death pass us by/ I'm reaching for your shadow/Drowning in the kiss of dawn/Touching the pain that you left me with/At the kiss of dawn

Hope u loved it as i do

MEIN TEIL

This is a "sort" draft written only for sb I really,truly,deeply love (and it's not myself!!!),for him to understand that his presense makes my day and gives meaning to my life. For him to erase the past and never look back again, just look straight ahead,the days that are to come. Days full of meaning, full of love,full of joy...Neither quarrels nor betrayals. Love ya!! mwa

Η ΑΝΟΥΣΙΟΤΗΤΑ ΣΕ 1η ΠΡΟΒΟΛΗ

Τί μας ποτίζουν και παρακολουθούμε αποχαυνωμένοι τέτοιες ταινίες σαν αγελάδες που κοιτάζουν το τρένο να φεύγει? Ταινίες χωρίς νόημα, χωρίς πλοκή, με κωμικοτραγικές ερμηνίες και ελλειπέστατο σενάριο. Ταινίες που θα έστελναν τον σεναριογράφο στο ικρίωμα, το σκηνοθέτη (και το βοηθό του) στην γκιλωτίνα και τους ηθοποιούς σε μονιμη εξορία (όλα αυτά αν ζούσαμε γύρω στο 1700 βέβαια)... Αφορμή στάθηκε το 5ο μέρος του ατελείωτου sequel του Harry Potter και ένα τάγμα του φοίνικα νομίζω. Σαν πρωτάρα (το 5ο μέρος είναι το μόνο που επιχείρησα να δω) και παρά τον αντιδραστικό μου χαρακτήρα, πρέπει να παραδεχτώ ότι είναι αρκετά καλό παιδικό παραμυθάκι με χαριτωμένα εφέ και μια χούφτα έφηβους στις πρωταγωνιστικές θέσεις. Η επίσκεψη στο σινεμά μετά από ένα ολόκληρο καλοκαίρι, αναπόφευκτα μου θύμισε όλες τις άθλιες ταινιούλες της κακιάς ώρας που έχω δει λόγω άγνοιας. Ταινίες που είδα,σπαταλώντας πολύ χρόνο και καίγοντας φαιά ουσία, μόνο και μόνο επειδή κάποιος εγγυώταν για την φανταστική πλοκή ή τα απίστευτα εφέ... Χλιαρές, μίζερες παραγωγές, που θα έπρεπε να απαγορευτεί η κυκλοφορία τους...
με χαρά λοιπόν σας παρουσιάζω τη λίστα των πιο ανούσιων ταινιών που έχω παρακολουθήσει.
10.Θεός για μια εβδομάδα
9.Chicago
8.Serendipity
7.Alexander the Great
6.Kingdom of Heaven
5.Madagascar
4.Norbit
3.The watcher
2.Ο μαφιόζος της διπλανής πόρτας
Και το όσκαρ αθλιότητας πάει στο:
1.Τεστοτερόνη
Βέβαια μου έρχονται χιλιάδες άλλα ("οι ανθρωποι κάτω από τη σκάλα",τα "starwars" etc etc), αλλά δεν χωράνε όλα σε ένα καημένο τοπ 10.
Και αναρωτιέμαι τώρα εγώ...Γιατί απαγορεύτηκε η ποινή της ηλεκτρικής καρέκλας??

ΤΙ ΦΤΑΙΩ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ??

Εκεί που βασάνιζα το μυαλό μου (ναι! έχω και από αυτό!!) για να βρει το καινούριο μου θέμα, ξαφνικά θυμήθηκα το γνωστό θέμα για το οποίο μου πιπιλίζουν τα αυτιά συγγενείς και φίλοι: τον αθεράπευτο, απαράμιλλο και εκνευριστικά μονότονο εγωισμό μου. Σκέφτηκα ότι δεν ειμαι η μόνη αυταρχική εγωίστρια (όπως με λέει και μια ψυχή) εδώ τριγύρω,οπότε το θέμα λίγο-πολύ (ΟΚ, ΟΚ πολυυυυυυυύ) όλους μας αφορά. Και σκεφτομαι εγώ τώρα (με το λίγο μυαλό που μου έχει απομείνει):εγώ (και εσείς) φταίω που δεν γουστάρω να μοιράζομαι τίποτα, που θέλω πάντα να περνάει το δικό μου, που έχω ξεγράψει διαπαντός τη λέξη "διαλλακτικότητα" από το λεξιλόγιό μου? Όοοοοοοοοοοοοοοοοοοχι!!! Οι άλλοι φταίνε φυσικά που δεν είναι αρκετά ανοιχτόμυαλοι ώστε να ανέχονται εμάς τις τέλειες, ανώτερες υπάρξεις!
.............................................................................................. Δηλαδή έλεος! Μερικές φορές μισώ τον εαυτό μου που είναι τόσο φανατικά εγωιστής (καλά, βέβαια μετά από μερικά δευτερόλεπτα τον ξανααγαπώ,εξαιτίας της τελειότητας μου- το βλέπω,θα καταντήσω σαν τον ναρκισσο!-), που δεν αφήνει περιθώρια στους άλλους να εκφέρουν άποψη, ίσως και να μιλήσουν μερικές φορές... καλύτερα να μην αναφέρω τη δημοκρατικότατη συμπεριφορά μου κάθε φορα που διαφωνεί κάποιος με όσα λέω....Μήπως σας θυμίζει κάτι αυτή η τόσο φιλική συμπεριφορα?? Μήπως τελικά δεν είμαι η μόνη τύραννος στα πέριξ (όπως ήλπιζα), αλλά κυκλοφορούν και άλλοι σατράπηδες σε pocket έκδοση, έτοιμοι να αφαιρέσουν το δικαιώμα του λόγου από τους γύρω τους? (λέω, μήπως...!)

ΧΩΡΗΣΕ ΤΗΝ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ (ΠΛΗΡΗΣ ΟΔΗΓΟΣ ΠΩΣ ΝΑ ΧΩΡΙΣΕΙΣ ΜΙΑ ΚΟΠΕΛΑ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΕΙΣΕΙΣ ΚΡΟΚΟΔΕΙΛΙΑ ΔΑΚΡΥΑ)

Ο κόμπος έφτασε στο χτένι. Την βλέπεις και νιώθεις σαν να έχεις φάει χαλασμένα δρακουλίνια. Σου λέει να βγείτε και βρίσκεις πιο ευχάριστο να μείνεις σπίτι να δεις Αιγάλεω-Καλαμαριά, Βέρα στο δεξί, τέσσερα Βραζιλιάνικα και telemarketing.
Σου προτείνει να πάτε διακοπές μαζί και θα προτιμούσες να πας στην Μέκκα και να τραγουδήσεις τον αμερικανικό Εθνικό Ύμνο στην κεντρική πλατεία. Παραδέξου το επιτέλους, ήρθε η ώρα να χωρίσεις.

Πρέπει να προσέξεις όμως πολύ, γιατί το να πεις σε μια γυναίκα να χωρίσετε μπορεί να αποδειχτεί πιο επικίνδυνο από λουκανικόπιτα σε εξοχική καντίνα στην Μπανγκόκ ή από το να σου πει τα κάλαντα ο Μητσοτάκης. Οι επιλογές σου στον τρόπο που θα επιλέξεις για να της πεις τα κακά μαντάτα είναι δύο:

α) Της λες την αλήθεια (ότι τη σιχάθηκες) με την απόλυτη σοβαρότητα και ειλικρίνεια που σε διακρίνει. (Λέμε και καμία μαλακία να περάσει η ώρα)

β) Προφασίζεσαι τα κλασικά κουραφέξαλα ότι περνάς φάση, θες χρόνο να σκεφτείς, είσαι σε συναισθηματικό αδιέξοδο κτλ. ( Αυτό θα ήταν καλή λύση αν οι γυναίκες-σύμφωνα με τον περίφημο νόμο του γραμματόσημου-δεν κολλούσαν περισσότερο σε όσους τις φτύνουν, κάνοντας τους τα π@π@ρια προζυμένιες λαγάνες).

Επειδή ειλικρινής δεν είσαι αλλά θες να έχεις και το κεφάλι σου ήσυχο, υπάρχει και για σένα εναλλακτική λύση. Την κάνεις να σε χωρίσει αυτή.

Επιλέγοντας την τελευταία περίπτωση θα έχεις σίγουρα και μόνιμα αποτελέσματα (όχι όπως την εμφύτευση μαλλιών που έκανες), χωρίς μάλιστα να στεναχωρήσεις την αθώα κοπέλα (πολύ που χέστηκες φαλλοκρατικό κάθαρμα).
Πώς θα το πετύχεις; Πολύ απλό. Αρκεί να της παρουσιάσεις κάποια από τις κρυμμένες πτυχές του χαρακτήρα σου.

Άκου μερικές ιδέες και διάλεξε αυτήν που σου ταιριάζει περισσότερο.

1. Τσιφούτης-καρμίρης -φραγκοφονιάς
Ίσως σε έχει επηρεάσει ο φιλόσοφος Τσιαμτσίκας, αλλά ξαφνικά αρχίζεις να ανακαλύπτεις πως οι καιροί είναι δύσκολοι. Ακρίβεια και φτώχια μαστίζουν την κοινωνία.
Ξεκινάς λοιπόν την πλεκτάνη σου από απλές κινήσεις όπως να της ζητάς να μοιράζεστε το λογαριασμό στις εξόδους σας. Σε δεύτερη φάση της ζητάς να σου πληρώνει τη μίση βενζίνη όποτε πάτε βόλτα με το αυτοκίνητο. Σε τρίτη φάση της λες να σου πληρώνει και 15 λεπτά το χιλιόμετρο για φθορά. Αυτό ήταν. Σε δυο-τρεις μέρες έχεις εξελιχθεί στον υπ’αριθμόν 1 τσιφούτη της κοινωνίας.
Στις καφετέριες κουβαλάς σπαστό καφέ περιπτέρου και παραγγέλνεις μόνο ένα ποτήρι νερό, ενώ όταν έρθει η ώρα να πληρώσετε κάνεις παζάρια με τον σερβιτόρο προσπαθώντας να κατεβάσεις μισό ευρώ την τιμή.
Μετά από το σεξ παίρνεις το προφυλακτικό ατάραχος, μπαίνεις στην τουαλέτα, το πλένεις και το απλώνεις στο μπαλκόνι.
Δεν δέχεσαι πλέον να πάτε πουθενά αλλά προτιμάς να μένετε σπίτι με τα φώτα κλειστά και να ακούτε την τηλεόραση του γείτονα.
Αρχίζεις να της κάνεις ερωτήσεις για την προίκα της, τα χωράφια του πατέρα της το μισθό της κτλ. Μέχρι να φτάσεις στην φάση να ψάχνεις στους κάδους των σκουπιδιών για χρήσιμα αντικείμενα που πετάχτηκαν άδικα θα έχει πλέον επιτευχθεί ο σκοπός σου.
Αν παρόλα αυτά επιμένει πως δεν πρέπει να σε ανησυχεί το οικονομικό και πως είναι αρκετά πλούσια και για τους δυο σας, δανείσου της 50.000 ευρώ και καντην για Βραζιλία.

2. Μουρντάρης-Τιραμόλα-Χταπόδι
Ξεκίνα χαλαρά στην αρχή, λίγο κραγιονάκι στο πουκάμισο σου, μερικές ξανθές τρίχες στο σακάκι, κλειστά κινητά, απρόσμενα επαγγελματικά ραντεβού, μασημένα λόγια κτλ.
Όταν την συνοδεύεις χαμογέλα πονηρά στις σερβιτόρες, κοίταζε σα λιγούρη κάθε θηλυκό που περνάει, κλείνε με τσαχπινιά το μάτι στην γκόμενα που κάθεται απέναντι.
Αν δεν πολυχαμπαριάζει μην χάνεις τον καιρό σου. Πέσε την στεγνά στην καλύτερη της φίλη, στη μάνα της, στην αδερφή της, στον πατέρα της, στον παπα της ενορίας της, στην μανάβισσα, στον χασάπη και σε οποίον βρεις μπροστά σου. Ε, δε μπορεί, θα σε χωρίσει. Aν όχι, τότε είναι η ιδανική γυναίκα. Παντρέψου την αμέσως.

3. Ζηλιάρης-καχύποπτος-παρανοϊκός
Ξεκίνα σιγά σιγά να την ζηλεύεις. Ρώτα την που ήταν, τι έκανε, με ποιον μίλησε και ποιον κοίταξε. Κάνε σκηνή αν φοράει κοντές φούστες και αν κάνει μπάνιο πάνω από μια φορά τη βδομάδα.
Σιγά σιγά άρχισε να το κλιμακώνεις.
Κάνε σαματά που την Κυριακή τόλμησε να φιλήσει το χέρι του παπά στην εκκλησία. Πες της ότι έχεις καταλάβει ότι έχουν δεσμό και ότι θα τους σφάξεις και τους δυο μέσα στο ιερό…
Άρχισε να την παρακολουθείς (όχι πολύ διακριτικά, ώστε να σε καταλαβαίνει) και να της κάνεις ξαφνικές εφόδους….
Κάνε ντου στη δουλειά της ζωσμένος με δυναμίτη απειλώντας πως αν δεν σου πει με ποιον σε απατάει θα τιναχτείτε όλοι στον αέρα. Μην ανησυχείς, σε λίγο θα έχεις την ελευθέρια σου. Αν παρόλα αυτά επιμένει να μένει μαζί σου, τότε σκότωσέ την τη σκύλα, της αξίζει.

4. Μπίχλας-βρομιάρης-λεχρίτης
Ξαφνικά αρχίζεις να μη πολυαγαπάς την καθαριότητα.
Προτιμάς να σε κάψουν ζωντανό, παρά να πέσει επάνω σου σταγόνα νερό. Δεν κανείς μπάνιο, δεν λούζεσαι, δεν ξυρίζεσαι, δεν κόβεις τα νύχια σου, δεν αλλάζεις σώβρακο. Αν όλα πάνε καλά, θα σε χωρίσει πριν οι γείτονες καλέσουν το υγειονομικό. Αν όχι, συνέχισε το ίδιο βιολί μέχρι ένας από τους δυο σας να πεθάνει από ασφυξία.

5. Λέτσος-κακόγουστος-καρακιτσαριό
Το καλό σου γούστο στα ρούχα εξαφανίζεται. Στην επόμενη έξοδό σας, φόρεσε απλώς μια άσπρη καλτσούλα με το μαύρο σου σκαρπίνι. Στη μεθεπόμενη βαλε και ένα κολλητό τζιν μέχρι τον αστράγαλο. Σιγά-σιγά βάζε φαντασία. Δες μερικές ταινίες του Ψάλτη να πάρεις ιδέες. Βγάλε από την ντουλάπα το φοσφoριζέ μπλουζάκι με το σιδερότυπο «I love Μykonos – Ούζο Power», αγόρασε πολύχρωμα φουλάρια για τον λαιμό, πήγαινε στον παππού σου και δανείσου μερικά ριγέ πουκάμισα και ένα δύο υπερψηλοκάβαλα παντελόνια από αυτά που ζώνουν οι γέροι στο ύψος του στήθους για να κρύβουν τα πατσοκοίλια (Αυλωνίτης style).
Όποτε συναντιέστε πειραματίσου με όλα αυτά τα ρούχα σε τυχαίους συνδυασμούς. Πού θα πάει, αν δεν είναι τυφλή θα σε σουτάρει. Αν όχι, γνώρισε της τον Φλωρινιώτη. Θα σε παρατήσει για τα μάτια του.


6. Πουριτανός-Τζούφιος-Αντικούκους
Ξέχνα το φλογερό σου ταμπεραμέντο και τις επιδόσεις σου στο κρεβάτι. Θα γίνεις θρησκευόμενος πουριτανός με πρόβλημα στύσης. Δώσε της ραντεβού για το βράδυ αφήνοντας γαργαλιστικά υπονοούμενα και υποσχέσεις. Μέχρι να έρθει, φρόντισε να διαβάσεις την εικονογραφημένη βιογραφία της Παπαρήγα και να δεις τη βιντεοκασέτα από τις διακοπές της θειας σου της Ευτέρπης στα ιαματικά λουτρά. Το πιθανότερο είναι πως ο ”Θρασύβουλας” θα έχει γίνει σαν μπάμια Μπάρμπα Στάθης εκτός κατάψυξης. Αν παρόλα αυτά σου σηκωθεί (το ηθικό), εκτέλεσε τα καθήκοντά σου νωθρά και βαριεστημένα. Ιεραποστολικό, ρυθμός χελώνας, μηδενικά προκαταρκτικά κτλ. Με 4-5 τέτοιες βραδιές θα σου δώσει τα παπούτσια στο χέρι σίγουρα. Αν δεν το κάνει, χάρισε της έναν δονητή και όλα θα πάνε καλά.

7. Gay-τοιούτος-ντιγκιντάγκας
Βγες για ψώνια, αγόρασε παντελόνια κάπρι, τρέντυ σαγιονάρες και λουλουδάτα πουκάμισα. Κάνε ανταύγειες στο μαλλί, άρχισε να σπας λίγο τον καρπό και τη φωνή σου, γίνε ευαίσθητος και χαρωπός. Πίνε τον καφέ σου κρατώντας την κούπα με το μικρό δαχτυλάκι ανασηκωμένο. Άκουγε όλη μέρα Οne, 4play, και Σάκη. Ξεκίνα να την αποκαλείς με τα προσωνύμια ”χρυσό μου” και ”αγάπη μου” (με το ”γα” υπερτονισμένο), κουτσομπόλευε ασυστόλως τους φίλους σας και άρχισε να της λες πόσο ωραίο παιδί είναι ο Γιάννης, ο Γιώργος, ο Βασίλης κτλ.
Πες της πως έχεις πάρει μερικά κιλά στην περιφέρεια και ξεκίνα γυμναστική στο σπίτι με βιντεοκασέτες αεροβικής, φορώντας ολόσωμη ροζ φόρμα με σιέλ γκέτες. Πες της ότι μικρός ήθελες να γίνεις μπαλαρίνα. Αν δεν χαμπαριάζει, σκηνοθέτησε ένα σεξουαλικό όργιο με τον φίλο σου τον Βασίλη και άφησέ την να σας πιάσει δήθεν στα πράσα. Θα σε χωρίσει σίγουρα και …που ξέρεις….πάντα υπάρχει και η περίπτωση να σου ανοιχτούν νέοι ορίζοντες.

8. Ρομαντικός-Ευαίσθητος-Τρυφερός
Μεταμορφώσου σε έναν τρυφερό τροβαδούρο του έρωτα. Ξεκίνα να διαβάζεις ποίηση και σιγά-σιγά να συντάσσεις τα δικά σου σονέτα, συνθέτοντας άσχετες μεταξύ τους προτάσεις με λέξεις όπως ουρανός, αστέρια, φεγγάρι, μεθυστικά αρώματα και άλλα κουραφέξαλα.
Γίνε υπερευαίσθητος, βάζε τα κλάματα λέγοντας πως σε συγκινεί η ομορφιά της και ορκίσου αιώνια πίστη, αγάπη και αφοσίωση. Απείλησε την πως αν ποτέ την χάσεις θα σκοτωθείς. Πες της πως θες να γεράσετε μαζί σε κάποια φτωχική καλύβα στην εξοχή αφού πρώτα αποκτήσετε 9 παιδιά. Παίρνε την κάθε 2 λεπτά τηλέφωνο απλώς για να ακούσεις την φωνή της και στα ενδιάμεσα στέλνε σαχλογλυκανάλατα sms. Γράψ’ της ερωτικές επιστολές σε ροζ αρωματισμένο επιστολόχαρτο με καρδούλες και πουλάκια και ταχυδρόμησέ τις στον σπίτι της, στη δουλειά, στο γυμναστήριο, παντού. Αποκάλεσέ την με τους όρους «σαχλοκουνελάκι», «πιπινοτσιπουρίτσα», «αρκουδογατουλίνι» και άλλα παρόμοια εμετικά προσωνύμια. Αν δεν σε χωρίσει, κλείδωσέ την στη σοφίτα και πες της να περιμένει γιατί θα έρθει το πριγκιπόπουλο να την ελευθερώσει. Εκεί μέσα θα βρουν μετά από χρόνια τα οστά της.

9. Παράνοια-σχιζοφρένια-μανιοκατάθλιψη
Το μάτι σου έχει αρχίσει να γυαλίζει επικίνδυνα. Ξεκίνα λέγοντάς της πως κάποιος σε παρακολουθεί. Μετά άρχισε να της λες για τις καθημερινές σου συνομιλίες με το θεό και για το ρόλο του θανατηφόρου εκδικητή που σε προορίζει. Αγόρασε καδρόνια, σφυρί και πρόκες από το μαραγκό της γειτονιάς και πες της πως χτίζεις διαστημική κιβωτό για να φύγετε μαζί, μόλις εξολοθρεύσεις όλους τους αμαρτωλούς. Αν, παρόλα αυτά, δεν σε χωρίσει, παράτησέ την στο κοντινότερο ψυχιατρείο και εξαφανίσου.

10. Τσομπάνης-γύφτουλας-βεληγκέκας
Εντάξει, ποτέ δεν ήσουν ο Ζαμπούνης, αλλά κάποιους καλούς τρόπους τους είχες. Αν θες να την ξεφορτωθείς, να τους ξεχάσεις. Βγάλ’ την για φαγητό και ξεκίνα την παράστασή σου. Βάλε πετσέτα στον λαιμό σου, για να μη λαδώσεις το καλό σου πουκάμισο. Όταν ο σερβιτόρος σου φέρει να δοκιμάσεις το κρασί, φτύσε το χάμω και πες του πως είναι ένα ξιδιασμένο νεροζούμι και να το πάρει αμέσως πίσω. Επέλεξε μια φιάλη ρετσίνα Κουρτάκη. Για κυρίως πιάτο, παράγγειλε μπριζόλα χοιρινή (αν δεν έχει σπλινογάρδουμο ή πατσά) και ξεκοκάλισέ την με τα χέρια σαν λυσσασμένος σκύλος, βγάζοντας αηδιαστικούς θορύβους και βρυχηθμούς. Όταν τελειώσεις φάε και το δικό της φαγητό, και ζήτα μισή φρατζόλα ψωμί ακόμα για να κάνεις παπάρα στη σαλάτα. Στο τέλος ρίξε ένα ηχηρό ρέψιμο και ζήτα το λογαριασμό χτυπώντας παλαμάκια επιδεικτικά. Πλήρωσε το λογαριασμό βγάζοντας από τη φόδρα του σακακιού σου το πουγκί με το κομπόδεμα. Φεύγοντας, ζήτα μια σακούλα για να βάλεις τα αποφάγια, παραδεχόμενος πως δεν τα θες για τον σκύλο αλλά για πρωινό. Είναι σχεδόν σίγουρο πως δεν θα την ξαναδείς ποτέ. Αν, παρόλα αυτά, τύχει καμιά στραβή και συνεχίσει να σε θέλει, γνώρισέ της κανένα ξάδερφό σου από την Πάνω Τραχομαγούλα.

Ελπίζω οι συμβουλές μου να αποδώσουν καρπούς και σύντομα να βρεις την ελευθερία σου, ταλαίπωρε φίλε μου. Δράσε γρήγορα όμως, γιατί οι γυναίκες είναι ύπουλα και πανούργα πλάσματα. Πριν το καταλάβεις, βρίσκεσαι κουστουμαρισμένος στα σκαλιά κάποιας εκκλησίας κρατώντας ανθοδέσμη να αναρωτιέσαι πώς διάβολο την πάτησες έτσι εσύ το τσακάλι. Έχουν και αυτές τα δικά τους κόλπα βλέπεις, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία…