BACK IN BLACK

Μόλις γύρισα από την κατασκήνωση Κορέλκο στην οποία είχα πάει ομαδάρχισσα.Τα παιδιά που πρόσεχα ήταν 14χρονα κοριτσια που είχαν μόνο τους γκόμενους στο μυαλό τους. Κατασκηνωτές,ομαδάρχες, κοινοτάρχες... Ο καλός ο μύλος όλα τα αλέθει λένε...Σε αυτή την περιπτωση η παροιμία αυτη πάει γάντι! Και μου ερχόντουσαν όλα κλαμμένα γιατί ο Μήτσος φίλησε την Κική και ο Σταύρος μιλούσε στην Μαρία.Ελεος!!! Και ζητούσαν όλα ανεξαιρέτως τη συμβουλή μου, λες και είμαι παπάς,έγραφα για λόγου τους ραβασάκια και γενικά τους έκανα πλάτες! Ωραία ομαδάρχισσα! Άσε που είχα 14 παιδιά στη σκηνή.Δηλαδή ΠΟΛΛΑ σε σύγκριση με την σκηνή από κάτω που είχε 8 άτομα! Οι υπηρεσιές με ξέκαναν, έκανα απεργία πείνας ( δεν έφτανε ποτέ το φαγητό για όλους) αλλά πέρασα τέλεια.
Μαζοχισμός θα μου πεις, και θα χεις και δίκιο.Αλλά πραγματικά ήταν αξέχαστη εμπειρία. Γνώρισα πάρα πολλά παιδιά,έκανα τρελούς φίλους, αλλά το κυριότερο...Γνώρισα το τέλειο παιδί, αυτό που θα ζήλευε η καθεμιά και θα ήθελαν όλες! Είναι ο απίστευτος χαρακτήρας, με κανει να νιώθω μοναδική και τον αγαπώ γι΄αυτό.
Μήπως τελικά δεν ήταν τοσο εφιαλτικά στην κατασκήνωση όσο θέλω να το παρουσιαζω? Τα παιδιά που δεν θα ξεχάσω ποτέ είναι: o Alex (φυσικά), ο Goofy, ή αλλιώς Μούλης, ή απλώς Κώστας, η Μαρία, η Μπέτυ, η Στελίτσα κ ο Χρυσοστομος! I REALLY LOVE 'EM!!!!!

'tallica boys are coming to town

'Ενας ουσιαστικός λόγος να χαρείς το καλοκαίρι ειναι το Rockwave,ειδικά όταν το μικροφωνο το κρατά ο Hietfield των Metallica και τραγουδά το Nothing else matters και το αγαπημένο μου κομμάτι, το the Memory Remains! Ένα φεστιβάλ απίστευτο,που πραγματικά δεν ήθελα να τελειώσει.Βέβαια τα support συγκροτήματα που έπαιξαν(My dying Bride, Mastodon και Dead Sponge disease) κατά τη γνώμη μου ήταν επειικώς απαράδεκτα, δεν είχαν ούτε στίχο, ούτε μελωδικότητα ούτε κάτι αξιοσημείωτο, αλλά τα υπέμεινα για χάρη των Metallica, οι οποίοι μας αποζημείωσαν με το παραπάνω.
Το μόνο αρνητικό της συναυλίας ήταν αυτά τα δήθεν πορωμένα άτομα που χτυπιώντουσαν μεταξυ τους και χτυπούσαν και όποιον άλλο τύχαινε να βρεθεί γύρω τους! Έφαγα κάτι αδέσποτες, και είμαι και κοπέλα...Τί να πει και ο άμαχος πληθυσμός αγοριών δηλαδή!! Γιατί αυτοί οι βλαμμένοι πρέπει να χαλάνε συναυλίες, παδοσφαιρικούς αγώνες και τη διάθεσή μας?? Ας χτυπηθούν,αφού αυτό θέλουν, αλλά ας πάνε σε καμιά αρένα, σε φαράγγια, σπίτι τους... Αμάν η ανθρώπινη βλακεία!!!
Αν λοιπόν εξαιρέσουμε αυτους τους τόσο ενοχλητικούς τύπους, η όλη συναυλία ήταν έργο τέχνης. Άξιζε και την αναμονή, και την υπομονή που δείξαμε προς τα άλλα συγκροτήματα και τα 80 ευρώ. Άσε που ήταν φοβερή η ατάκα του Ulrich στο κλείσιμο. Και όντως ελπίζω να κρατήσει την υποσχεση που μας έδωσε και να ξανάρθουν στην Ελλάδα.