Πάσχα means...

Το πάσχα είναι εφιάλτης αν είσαι:

• Αρνάκι (κακόμοιρα αρνάκια, η μοίρα σας είναι προκαθορισμένη!)
• Χορτοφάγος (βλέπεις γύρω σου τους πάντες -ακόμα και το σκύλο- να ρημάζουν ότιδήποτε θυμίζει -ή έστω κάποτε θύμιζε- ζώο
• Φιλόζωος (προφανής ο λόγος)

Το πάσχα είναι παράδεισος αν είσαι:

• Έμπορος ζώων, χασάπης, κτηνοτρόφος (αυτή την εποχή του χρόνου θησαυρίζουν!)
• Επίσης, αν έχεις την πολυτέλεια να χλαπακιάζεις -και να σου αρέσουν και τα κρέατα- τότε βρίσκεσαι στη Μέκκα σου!
• Γιατρός ή φαρμακοποιός... Διότι ναι μεν το θείο πάσχα και η ανάσταση του κυρίου φέρνει σε όλους αγάπη, καλόσυνη, αγαλλίαση, αλλά ανεβάζουν και κατακόρυφα χολυστερίνη κι τριγλυκερίδια...

Over a cup of milk....

Βλέμμα απέχθειας και από τις 2 πλευρές... Ένα σαρκαστικό χαμόγελο, μια άγρια ματιά. Η μία κοιτά με δυσπιστία την άλλη και μουρμουρίζει μια βρισιά. Η άλλη, με αυτί ραντάρ την ακούει και εκφράζει μια άλλη ηχηρότερα. Θεοί και δαίμονες ξεσηκώνονται, οι φωνές τους ακούγονται ως 3 τετράγωνα παρακάτω. Ξεκινάνε από τη σχέση των παιδιών τους και καταλήγουν στην μυστική συνταγή για τη μπεσαμέλ του παστίτσιου, την οποία έκλεψε η μία από την άλλη. Και ως εχθές ήταν φίλες και συμπεθέρες. Πάνω από τους φράχτες τους και σε συναντήσεις για τέηο άνοιγαν λάκκους με τα ακονισμένα τους φτυάρια παρέα και έκαναν όνειρα για μια ζωή διαφορετική, αλλιώτικη. Έκαναν αμάν να πάντρέψουν τα παιδιά τους, και τώρα προσπαθούν να τα χωρίσουν. Και που να ήξεραν ότι το σημερινό μίσος πηγάζει από μια χθεσινή παρεξήγηση, από μια word-to-mouth πληροφορία. Βέβαια η οριστική ρήξη είναι πια σίγουρη, αλλά εγώ, ως βουβός παρατηρητής στην γωνιά του δρόμου όπου γίνεται αυτό το "αξιομνημόνευτο πατιρντί" (dedicated to Johnnie!) απορώ με τη σειρά μου: γιατί δεν προσπαθούν να τα βρουν με λογικά επιχειρήματα (και να αφήσουν και τις σμυρναίικες συνταγές κατά μέρους) ; Αντ' αυτού αυτές κοντεύουν να μαλλιοτραβηχτούν over a cup of spilt milk... Δεν θα επεκταθώ παραπάνω, γιατί ήδη κατάφερα να περάσω το μήνυμά μου!

EmotionS!

Κοιτάζεις κάποιον.... Και τρως φλασιά! Βλέπεις αστεράκια σε κάθε του ματιά, ακόμα και αν αυτή είναι παγερή και αδιάφορη. Ακούς τα καμπανάκια της Μητρόπολης σε κάθε χαμόγελο (και ας απευθύνεται σε άλλον) και μετατρέπεσαι σε κάτι ανάλογο του PODS της Νασα, στην προσπάθειά σου να εντοπίσεις και τον παραμικρό ήχο που προέρχεται από το άτομο αυτό (ακόμα και αν είναι ρόγχος...)... Παραδέξου το... Είσαι ερωτευμένος, όσο και αν προσπαθείς να το κρύψεις πίσω από αυτό το ανόητο πέπλο αντιπαλότητας... Όπως τα παιδάκια στο νηπιαγωγίο όταν είναι ερωτευμένα το ένα τσιμπάει το άλλο, ξεμαλλιάζονται και τσακώνονται, έτσι και οι μεγαλύτεροι έρωτες ξεκινούν από την αντιπαράθεση... Όχι πάντα, αλλά μια υγιής σχέση περικλύει τσακωμους... Αυτός ο μύθος για μελιστάλαχτες συμβιώσεις σημαίνει πολλά, πολλά, πολλά όμως αποθυμένα και σύντομη λήξη...

Υ.Γ. Κάποιος μου είπε ότι άλλαξα στυλ στα άρθρα μου, τα έκανα πιο ξενέρωτα όπως είπε???

Ενα πορτατίφ στη βροχή....

Δεν χρείαζεται να είσαι κανένας επιστήμονας για να καταλάβεις ότι οποιαδήποτε ηλεκτρική συσκευή την αφήσεις να μουλιασει στα νερά βραχυκυκλώνεται και χαλάει... Και μπορεί εγώ να μην είμαι ηλεκτρική συσκευή, αλλά να είστε σίγουροι πως αντιδρώ με τον ακριβώς ίδιο τρόπο όταν πλατσουρίζω στα βρόχινα νερά του Ιλίου...