Φταίνε οι μέρες, φταίει το πνεύμα των χριστουγέννων, φταίνε τα μελομακάρονα... Πάντως δεν έχω όρεξη να διαβάσω. Και μέσα σε όλα νιώθω μια αφόρητη μοναξιά. Η Φούφι μου περνάει τις μέρες της σε γιορτινα τραπέζια και αγκαλιά με τον Γκούφυ, το μπεμπάκι μου είναι αγκαλιά με τον Πλάτωνα και δεν έχει και πολύ free time, ο χαζοmao μου την πληρώνει μέσω msn... Μόνο η dhmCi μου έμεινε να μιλήσω live, και αυτό όχι και τόσο συχνά. Ακόμα και το στήριγμα μου για τα γηρατιά, ο Γιάννης, μπήκε στο νοσοκομείο και θέλω να πάω να τον δω...
Δύσκολα τα x-mas, δύσκολα και βαρετά. Μόνο διάβασμα και τσακωμοί με τους γονείς μου... Κατάλαβα ότι ειναι χριστούγεννα λόγω των κουραμπιέδων που τόσο πολύ μισώ & από την αλλαγή φωτισμού στα βιβλία μου -τα φωτάκια στο δέντρο αναβοσβήνουν...Ωραία θα περάσουμε και φέτος... =(
3 comments:
Wraia ola ayta,alla pote dn m eipes na er8w apo kei h kt tetoio mia's kai niw8eis toses mona3ies........(-.-)
ma dn ce briskw k pote (k stis 4 th nuxta einai kapws duskolo na r8eis!) k e3allou tis mises meres exeis proba!... k egw se prhhhhzw!
Ou nai,para poly....Tis alles fores p me vriskeis omws dn les tpt.....kakia:P
Post a Comment