Monday, September 21, 2009

A star is born...


Εθεάθη στο κέντρο της Αθήνας μεταμφιεσμένος για να αποφύγει τα πλήθη των κοριτσιών που τον περικυκλώνουν. Τον πλησιάσαμε πισωπατώντας και κρυφτήκαμε μαζί του σε ένα στενό λαχανιασμένοι, απο την προσπάθεια απόκρυψης της ταυτότητάς του.

"είμαι ινκόγκνιτο" εξήγησε.

Μετά από τις απαραιτητες εξηγήσεις έβγαλα το μαγνητοφωνάκι και ξεκίνησα τη συνέντευξη εκεί, μέσα στις καταχνιασμένες ερημιές...

"Κύριε Λαμπρακόπουλε..."

"Σταύρος παρακαλώ"

"Είστε ο πιο περιζήτητος εργένης της Αθήνας..."

"Γεγονός..."

"Κι όμως έχετε 10 παιδάκια..."

"Ναι, ειμαι καρπερός ο άτιμος..."

"Μπορείτε να μου εξηγήσετε πως γίνεται αυτό?"

"Ε, δεν είναι και παράδοξο. Οι εγκυμοσύνες δεν χάλασαν τη δική μου σιλλουέτα ξέρετε..."

"Και η γυναίκα σας? Γιατί χωρίσατε?"

"Διαφορετικές αντιλήψεις"

"Δηλαδή?"

"Νόμιζε οτι 'σούσι' είναι γιαπωνέζικη στάση στο sex..."

"..."

"Και με θεωρούσε πρόστυχο όταν της έλεγα να μου κάνει καμια πίτα"

"Οκ, προβλημα με τα ελληνικά της. Και δεν ζήτησε την επιμέλεια των παιδιών?"

"Το έκανε, αλλά κρίθηκε ακατάλληλη"

"Γιατί?"

"Γιατί στο δικαστήριο είπε ότι θα τα πνίξει μόλις τα δει..."

"Ωχ..."

"Στα φιλιά εννοούσε αλλά δεν το διευκρίνησε...Και μετά με είπε Στράτο..."

"Στις άπειρες θαυμαστριες σας τι θα λέγατε??"

"Κορίτσια, sorry, μα εχω βρει καλύτερο αγόρι..."

"Τι εννοείτε με αυτή σας τη δήλωση?"

"Ότι η γυναικεία σκέψη με έχει κουράσει πολύ..."

"Και?"

"Και επειδή η Λιονάκη με πρόλαβε και θα είναι passe' να μπω και γω σε μοναστήρι είπα να ακολουθήσω τον δρόμο του κορμιού. Γιατί μεταξύ μας ο Δημήτρης είναι κορμάρα..."

"εγκχμ... διακόπτουμε τη σύνδεση..."


Υ.γ. (μπορουσα να συνεχίσω... γιατί εγώ Σταυράκο δεν χαλαω χατήρια...)

Saturday, September 12, 2009

wake me up when September ends...

Σύμφωνα με δημοσιεύματα παμπάλαιων, κιτρινισμένων εφημερίδων ο χειμώνας του 1990 ήταν παγωμένος και αμείλικτος. Ο Δεκέμβρης εκείνος ήταν σκεπασμένος με ένα βαρύ και ασήκωτο πέπλο χιονιού, που δεν άφηνε κανέναν να ξεμυτήσει από το σπίτι του, γιατί η παγωνιά κατάπινε μύτες, αυτιά και ότι άλλο εξείχε τέλος πάντων. Αξιοποιώντας το "έξω έχει κρυο, καιρός για δύο (ή και για τρίο...)" πολλές μανάδες πέσαν στο κρεβάτι με τον πυρετό του πάθους και σηκώθηκαν με την κοιλιά τους... στο στόμα.
Αποτέλεσμα αυτής της επαναστατικής αντιμετώπισης του κρύου υπήρξαν κάτι γκρινιάρικα και κατσούφικα μωρά, με φουσκωμένα χεράκια, ποδαράκια ζυμαρένια και σαμπρέλες γύρω από την κοιλιά.
Η Έφη άνοιξε τα μάτια της στις 6 Σεπτεμβρίου, πάτησε μια στριγκλιά για να δηλώσει το παρόν, άνοιξε το χαριτωμένο στοματάκι της και δήλωσε επιτακτικά "Πεινάω!!". Όταν η σαστισμένη μητέρα της πήγε να τη θηλάσει, η μικρή Έφη την έσπρωξε πίσω και άρπαξε με λιγούρα το σουβλάκι που καταβρόχθιζε εκείνη την ώρα ο νονός της. Ύστερα ρεύτηκε ευτυχισμένη, ζήτησε μια σόδα και το έριξε στον μακάριο ύπνο της, για να ονειρευτεί πιτόγυρα...Σήμερα, η Έφη είναι η διεθνούς φήμης χημικός που ανακάλυψε τις φαγοκάψουλες, μια σωτήρια εφεύρεση για την σίτιση τόσο τη δική της όσο και των χωρών του τρίτου κόσμου, σύμφωνα με την οποία καταπίνεις ένα χάπι με διάφορες γεύσεις, το οποίο φουσκώνει στο στομάχι σου και χορταίνει την ακόρεστη πείνα (τη δική της κυρίως...)
3 μέρες αργότερα, στο ίδιο δωμάτιο ενος άλλου νοσοκομείου, γεννήθηκαν δύο μωρά που έμελλε να μπλέξουν με τον βρώμικο χώρο της showbiz.... Ο Δημήτρης βγήκε από τη φουσκωμένη κοιλιά της μαμάς του με ένα μικρόφωνο στο χέρι και χορεύοντας "από πάρτυ σε πάρτυ" (δεν πρόλαβε όμως να το κατοχυρώσει και το έκλεψε ο Χατζηγιάννης). Από τότε η καριέρα του παραμένει στάσιμη, γιατί τσακώθηκε με το manager του, Σταύρο, ο οποίος όλως τυχαίως γεννηθηκε στο ιδιο νοσοκομείο την ίδια μέρα.Ο Σταύρος ανακάλυψε ότι δεν άντεχε άλλο τους πριμαντονισμούς του επίδοξου τραγουδιστή, και χώρισαν τα τσανάκια τους, με αποτέλεσμα να εγκαταλείψει την Αθήνα και να μετοικίσει στην άγονη και αφιλόξενη Πάτρα, οπου η καριέρα του έπηξε σαν το ΄τυρί που εμπορεύεται για να ζήσει την 12μελή οικογένειά του.
Tον ίδιο μήνα έκανε την εμφάνιση του και ο Πάκος, του οποίου η γέννα είχε επιπλοκές, αφού το κεφάλι του με το κράνος της μηχανής δεν χώραγε να βγει από τη μήτρα. Αργότερα, στο σχολειό, είχε προβλήματα γιατί δυσκολευόταν να μιλήσει και επικοινωνούσε με έναν ιδιότυπο κώδικα "βουμ- βουυυυυυυυυυυυυυυυμ", βασισμένο στον ήχο της εξάτμισης της μηχανής του. Μεγαλώνοντας και παρά την έλλειψη της ομιλίας, έριχνε τις κοπέλες με τα καταπληκτικά του μάτια και τη συνήθεια του να τους αλλάζει τα φώτα (ηλεκτρολογος είναι....)
Τελευταία αυτό το μήνα, για να κάνει αίσθηση με την εμφάνιση της, γεννηθηκε η εκρηκτική Σίλεια η Πανυπέροχη, πρωταγωνίστρια βραζιλιάνικης σαπουνόπερας. Η διάσημη μεξικάνα καλλονή εξοστράκισε τη Χουάνα την Παρθένα απο το προσκήνιο με μια αλησμόνητη εμφάνιση της στο σίριαλ όπου και έπαιζε στο πλευρό του ασύγκριτου dj Tiesto, με τον οποίο φήμες λένε πως διατηρεί σχέσεις...Οι φωτογραφήσεις της και οι συνεντεύξεις της σε γνωστα περιοδικά προκαλούν σάλο, ενώ φημολογείται ότι εχει δεχθεί παμπολλες προτάσεις γαμου απο εκδότες, συγγραφεις, αλλα και τον Κώστα Σομμερ.

Wednesday, September 2, 2009

Prince Charming

Αν ρωτήσεις ενα μικρό αγοράκι τι θελει να γινει όταν μεγαλώσει, θα σου πει ποδοσφαιριστης, αστροναύτης, πυροσβέστης ή ηλεκτρολόγος.
Απ' την άλλη, το όνειρο κάθε μικρου κοριτσιου είναι να γίνει πριγκηπισσα.

Η μόνη διαφορα είναι οτι τα αγοράκια αλλάζουν γνώμη, ενώ τα κοριτσάκια όχι.

Μεγαλώνουν μεσα σε ροζ συννεφάκια, περιμένοντας τον πρίγκηπα του παραμυθιού.

Ο πριγκηπας όως συνηθως παθαινει βλάβη στο δρομο, γι'αυτό πάντα καταληγουμε να βολευόμαστε με αυτόν....

Love games.

Μια φορά και εναν καιρο, ήταν ένα αγόρι που πίσω από την κοινωνικότητα του προσπαθούσε να κρύψει έναν θλιμμένο και πολύ μόνο εαυτό. (μάο, δεν έννοω εσένα =ρ) Δεν ήταν ποτέ πραγματικα ικανοποιημένος απο τον εαυτό του, τους φίλους του (οι οποιοι τον περνουσαν ενα κεφάλι έκαστος) και κυρίως απ'ο την προσωπική του ζωή, που ήταν πιο ανύπαρκτη και απο το IQ του μέσου Έλληνα πολιτικού. Μοναδική του ερωτική κατακτηση υπήρξε μια 5 χρονια νεότερη του Θεσσαλονικιά, με ζεβζέκη αδερφό (η έφη θα μας ενημερώσει επ' αυτού...) και αξύριστο μουστάκι... Μέχρι που γνώρισε το φως το αληθινό, μια κοπέλα με εκρηκτικο ταπεραμέντο και τεράστια χείλη (όχι να το παινευτώ...) που έλιωνε από βαρεμάρα να τον ακούει να περιγράφει με παθολογικό έρωτα μια σχολή πληροφορικής στην Κρήτη (ανωμαλίες που κυκλοφορούν...)
Ένα βράδυ για κάποιο μυστήριο λόγο και παρουσία ένος φίλου αυτες οι 2 τόσο αταίριαστες φύσεις ένωσαν τα χρώματα τους σε ένα κοινό έργο, που όμως δεν άντεξε πανω από μήνα. Αυτός ευαισθητος, ρομαντικός και φουλ ερωτευμένος, αυτη ανισόρροπη, κλειστοφοβική και αθεράπευτα single , ηταν αναπόφευκτο να πάρει ο καθένας την παλέτα του και να κινήσουν για αλλους προορισμούς. Μην θέλοντας να διακόψουν απότομα τη γνωριμία τους, συμφώνησαν σε μια φιλία, η οποία είχε τα σκαμπανεβάσματα της. Όντας ο ένας στην Κρήτη και η άλλη στην Αθηνα, δε βλέπονταν ποτέ, παρα μόνο μιλούσαν στο τηλέφωνο και έρχονταν καθημερινά πιο κοντά. Ενα χρόνο αργότερα τους βρίσκουμε σε ένα αυτοκινητο να μιλάνε και να αναπολούν 2 μήνες πριν, το Πάσχα, οταν διάβαζαν αγκαλιά σε μια παραλία για τις Πανελλαδικές εξετάσεις της και γελούσαν με την ψυχή τους.
Αυτός είχε αλλαξει. Αυτή όχι.
Η απόσταση τον ωρίμασε, τον μεγάλωσε, τον έκανε λιγοτερο ευαισθητο, περισσοτερο παρορμητικο. Τη φίλησε. Ξανα και ξανα. Και η ιστορια ξανααρχισε. Με άλλους όρους. Με περισσότερα χρώματα, προοπτικές, χαμόγελα. Και ποιος θέλει ένα happy end όταν μπορει να εχει no end at all?
Αυτό το παιδι ειναι τώρα ένας άγγελος που φωλιάζει στην αγκαλιά της, την προσεχει, τη φροντιζει, την προστατευει, την βελτιωνει καθημερινα. Της μεταδίδει την αγάπη του. Και αυτή το γελιο της σ΄αυτον, για να αφησουν πίσω την εποχή της μοναξιας του και τα αισθηματα κατωτεροτητάς του. Γιατί στα μάτια της είναι αυτός που την τράβηξε από τη μονοτονια, την άσκοπη περιπλάνηση. Γιατί γι'αυτήν είναι μοναδικος, όσο και τα ματια του... Γιατί τώρα πια ξέρει...