Mystery train

Είναι νύχτα, μέσα στο τελευταίο δρομολόγιο του λεωφορείου. Η κατάσταση είναι ράθυμη, άνθρωποι που γυρίζουν κατάκοποι απ τις δουλειές τους στη θαλπωρη του σπιτιου τους και μια παρέα πιτσιρικάδων σιγομουρμουρίζει, όλα τα θέματα έχουν εξαντληθεί στον καφέ.
Ξαφνικά η ατμόσφαιρα παγώνει, καθώς μια θεόρατη παρουσια ανεβαίνει στο λεωφορείο. Μοιάζει σαν ένα άστρο που έπεσε κατευθειαν απ τα ουράνια, περιβεβλημένο με ουράνιο παραδεισιο φως. Πεταρίζει τα βλέφαρά της και διαμάντια λαμπυρίζουν στα πελώρια μάτια της. Όλες οι ανάσες έχουν κοπεί. Όλα τα μάτια είναι στραμμένα πάνω της.
Αυτη ανοιγει το στόμα...
αλλα φωνή δεν βγαινει.
Βηχει...
ανασαινει βαριά...
αλλα η φωνή της λείπει.
Κάποιος της την έκλεψε.
Τώρα δε μπορει να εξηγησει ποια ειναι, που πάει, δεν θα μάθουμε ποτε ποια είναι....
[Σιλού μου, για σενα ειναι, θα εχει κ pt.2]