Saturday, November 29, 2008

Ε ρε νύστα...

Σας έχει τύχει απλά να νιώθετε ότι φτάσατε σε dead end?? Να λες, εδώ ήταν, όσο άντεξα άντεξα! Να γυρίζεις σπίτι ξεθεωμένος και να βρίζεις την τύχη σου, τη γάτα σου και την κουφή γιαγιά σου στο σαλόνι, επειδή η ζωή σου ρημάζει και συ την κοιτάς και γελάς... Νιώθω σαν να με πάτησαν με το σίδερο, κι όμως συνεχίζω...
guys. ξέρω ότι γράφω ανούσια αλλά πάσχω από πασιφανή ένδεια ερεθισμάτων για αστεϊσμούς λόγω ατελείωτου (@&@%!&* διαβάσματος.

Thursday, November 20, 2008

Nai.......................


βασικά δεν έχω να πω τίποτα, μην νομίζετε... Αλλά μια και ο καιρός ειναι διεστραμμένος (μια βρέχει, μια χαμογελά ο ήλιος και μετά τον καταπίνουν αμάσητο τα σύννεφα) αποφάσισα να ασχοληθώ και με κάτι άλλο εκτός από το ταβανοκοίταγμα (αγαπημένο χομπυ...) και το διάβασμα (πιο σαδιστικό και από τη διακοπή ρεύματος...)
Έχω μια λίστα παραπόνων και μια μεγαλύτερη ευτυχισμένων στιγμών στο μυαλό αλλά λέω να μην τις παραθέσω γιατί θα με βρει πρωτοχρονιά στο p.c.
Ενδεικτικά:
  • Νυστάαααααααααααααααααααααααααααααααααααζω! θέλω να πέσω για ύπνο τώρα (και να φανταστείς ότι ΜΟΛΙΣ ξύπνησα) και να ξυπνήσω τα Χριστούγεννα (μη χάσω και το πατροπαράδοτο present-giving!
  • Είμαι εξαρτημένη στη σοκολάτα. Κυριολεκτικά! Σταμάτησα να τρώω μεσημεριανό και τρέφομαι αποκλειστικά με σοκολάτα... (ΚΑΙ ο Σαμιωτάκης με είπε σήμερα χοντρή διακριτικά-διακριτικά!!)
  • Μπορεί να είμαι εκ πεποιθήσεως σνομπ, αλλά στο Παγκράτι πέρασα άψογα!
  • Άρη, είσαι βλάκας για πολλά, αλλά για το ότι πάλι έφυγες στην !%$ Κρήτη δεν ξέρω πως να σου το συγχωρήσω.
  • Τέλος, avefoOlh* και δεν αναφέρομαι στον βιολογικό obviously, είσαι θύμα εκμετάλλευσης, wake up επιτέλους.!! Α νι, και σε αγαπάωωω!

Η αγάπη για τα friendoOdia μου είναι μόνιμη! =) Ρε Θανάση, γραψε τίποτα new, ραγίζει η καρδιά μου να βλέπω για νεκρούς...

Friday, November 14, 2008

Fall to pieces...

Πόσα σπασίματα αντέχεις αλήθεια? Πόσα κράτς- κρουτς πιστεύεις πως μπορείς να ακούσεις όταν ξέρεις πως προέρχονται από την ρημαγμένη σου ζωή.
Κρατς πρώτο:
αυτό το άτομο που με τόση αυταπάτη αποκαλείς better- half (και μετά ξύπνησες!), που θεωρητικά σου προσφέρει πίστη (σκυλίσια) και αφοσίωση, δεν ξενοκοιτάει (οκ, ρε κοπελιά, κάπως πρέπει να βολευτεί και η γειτόνισσα, μην τον θες όλο δικό σου!) και θέλει να περάσει ΟΛΗ τη ζωή του μαζί σου...Τί μας λες...? Το όλη βέβαια συνοψίζεται στους 2 μήνες, διότι μετά λίγο θα πιει, λίγο θα βγει, λίγο θα βολέψει την Μαίρη, το ΟΛΗ πήγε περίπατο...
Σειρά έχει το κρουτς:
η οικογένεια σου, που κατά τα άλλα σε υποστηρίζει! Δεν έχει σημασία που επιμένουν να γίνεις δασκάλα για να βρεις δουλειά, χωρίς να υπολογίζουν τα θέλω σου, είναι για το καλό σου. Ούτε που θεωρούν πως το διάβασμα είναι επιλογή σου και οφείλεις να κρεμάσεις τις κουρτίνες, διότι τι νοικοκυρά θα γίνεις? (ανεργη...) Ειναι family και ξέρει καλύτερα από σένα τι είναι αυτό που θες, σου μαθαίνει να μην είσαι ρατσιστής και παθαίνει πολλαπλά εγκεφαλικά άμα μάθει πως ο φίλος σου είναι μαύρος, σου διδάσκει την ισότητα τη στιγμή που σε αντιμετωπίζει σαν κατώτερο λόγω ηλικίας, φύλου, ύπαρξης...
Κράτς δεύτερο:
οι φίλες, αυτές οι τρισχαριτωμένες μικρές ύαινες που μεγαλώνουν στην πλάτη σου τρώγωντας τη σάρκα σου, που με τόση αυταπάρνηση τους δίνεις και όταν μεγαλώνουν αρκετά σου βγάζουν τα μάτια με τα δόντια που ακόνισαν πάνω σου... Χωρίς ηθικούς φραγμούς θα την πέσουν στον πρών σου, θα βγάλουν φτυάρι μόλις γυρίσεις την πλάτη και θα κυκλοφορήσουν καλοπροαίρετα ότι είσαι μια junky λεσβία που σε συλλάβανε ως κοκάκια και έχεις κανει ρινοπλαστική για να μην φαίνονται οι σνιφιές....(οι sissies μου Εφη-Δημ-Μαρου-Ηλέκτρα-Ελενα-Σμι-Σταυρουλα κλπ δεν συμπεριλαμβάνονται εννοείται!!)
Επόμενο και κρουτς:
ο εργοδότης σου, αυτός ο αξιαγάπητος ανιδιοτελής άνθρωπος που μόνο του μέλημα είναι η ικανοποίηση των υπαλλήλων του... Σε εκμεταλλεύεται?? Δεν πληρώνεσαι υπερωρίες? Σου απαγόρεψε τα προσωπικά τηλεφωνήματα, τα lunch break και το κάπνισμα στο γραφείο? Αμέσως να τον πεις μικρόψυχο... Δεν σε πληρώνει υπερβολικά για να συνηθίσεις την real adult life. Τα τηλεφωνήματα σε αποσπούν, το φαγητό παχαίνει και πως θα κάνεις καριέρα με 20 κιλά παραπάνω και το κάπνισμα προκαλεί πρόωρη γήρανση και καρκίνο... Και το λέει και το κουτί: "βλάπτει εσάς και τους γύρω σας", "αποδυναμώνει το σπέρμα"...
Αποτέλεσμα!??
Ένας μετριότατος γάμος με έναν mr Big ελληνικών διαστάσεων (που δεν ξέρει καν τι χρώμα μάτια έχεις, γυρίζει σπίτι και απαιτεί greek mousaka και τις παντόφλες στα πόδια!) που ικανοποιεί τις ορέξεις ακόμα και των θηλυκών τετράποδων της γειτονιάς, όλων εκτός από τις δικές σου. Και μια και είπα πόδια, εσύ, 40 χρονών πια, μάνα 4 κωλόπαιδων που θέλουν να σε κλείσουν στο καΠι μια ώρα αρχύτερα, εργαζόμενη νοικοκυρά που στη θητεία της έχει κάψει κοτόπουλα και πίτες με το κιλό, κοιτάς κάτω και αντικρύζεις τη φρίκη: ραγάδες, πανάδες, χαλάρωση, κυτταρίτιδα ως τα γόνατα... Νύφη του Φρανκενστάιν κανονική, περιφέρεις την μιζέρια σου τυλιγμένη σε πετσετέ ρόμπες και αναπολείς τις εποχές που ήθελες να σπουδάσεις, να ζήσεις free και να αλλάξεις τον κόσμο...Τελικά απλά καταλήγεις να αλλάζεις κανάλια...

Monday, November 10, 2008

Don't care...??


Η αδιαφορία ειναι το χειροτερο όπλο που μπορει να χρησιμοποιήσει καποιος για να σου τσακισει την αυτοπεποιθηση! Καλύτερη η χυλοπιτα, καλυτερα ακομα και τα κλισε! Πες μου ακομα και το καμμενο "δεν ειναι αυτο που νομιζεις" που μου προκαλει νευρικο παροξυσμο!! Αλλα μην κανεις ρε παιδι μου οτι δε με βλεπεις!! Αφού ειμαι εκει και σπερνω το γελιο οπου παω...! και να μη με βλεπεις, με ακους και αυτο ειναι εξακριβωμενο!! Μη με μειωνεις ετσι... τι στο καλο σου εκανα??? και δεν το κατάλαβα κιολας... Εισαι τυχερος που δεν μπλεκεις, και βλακας γιατί δεν ξερεις τι χανεις... (γαμωτο γαμωτο γαμωτο Μαρια, ειχες δικιο, θελει κυνηγι! αλλα εγώ δεν ειμαι δρομεας και θα παθω καμια κριση ασθματος στο κατοπι ενος for gods sake γκομενου! jamais! je ne vais pas mourir pour un type ! ¡No cuido mientras él no lo haga! [ειμαι και γλωσσομαθης =)]

Monday, November 3, 2008

at last!!

Ναι, ναι, έγινα επιτέλους 17~~

Και σας αγαπάωωωωωωωωωωωωωωωω όσο τίποτα!!

Για πολλούς λόγους αυτό!

Σας αγαπώ για πολλούς λόγους! Ένας από αυτούς είναι και ο παρακάτω:

Λυπάμαι πραγματικά για όσους δεν ήρθαν, λυπάμαι όμως περισσότερο για όσους με ξέχασαν αδικαιολόγητα! Και κυρίως λυπάμαι που από τη φώτο λείπουν αυτοί που έφυγαν νωρίς ή απλά δεν βγήκαν!

Θανάση κρίμα που δεν ήρθες, ήθελα να είσαι εδώ...Μαράκι μου, δεν πειράζει αγάπη μου, μου φτάνει η προθεση...

Και ναι, είμαι επιτέλους 17!!! =)