Καλημερα!

Πληροφοριακά δεν έχω θέμα και καμία ιδέα... Μόλις ξύπνησα με ξυπνητήρι το "να πεθάνουν οι γυναίκες" (ο Λάλος φταίει γι' αυτό!), έχω τεράστια πρησμένα μάτια λόγω ξενυχτιού, ακουώ μαλακίες στο msn από τον Άρη (αυτό το παιδί με προπονεί για κομάντο- τέτοιες αντοχές μαζί του ούτε ο Ρόκι) και θέλω να πάω να χωθώ κάτω από το πάπλωμα να μη σηκωθώ μέχρι μεθαύριο. Επίσης μια που γράφω βλακείες και είμαι κάπου ανάμεσα στο backspace που θα εξαφανίσει στις άπειρες άλλες σβησμένες σελίδες του net και αυτά τα χαζά λόγια, ας πω και καμια ακόμα... Ρε ο Μιχάλης και ο Σπύρος με φωνάζουν Carles λόγω ενός ποδοσφαιριστή της... barcelona? Νομιζω... δε θυμάμαι!....ακου Carles!! Μοιάζω εγώ σε έναν άγνωστο σε μένα εκατομμυριούχο που τρέχει πάνω κάτω σε ένα γήπεδο με άλλους 21 του ειδους του και κλωτσάει μια μπάλα?
(όποιος πει ναι ας έχει σκάψει πρώτα τον τάφο του, μην κουράζομαι κιόλας...)

best damn thing

Βγήκα πρωί πρωί από το αμάξι, και μου ορμάει η Έλενα με μια τεράστια σακούλα αγκαλιά! Μου δίνει ένα αρκούδι ντυμένο βάτραχο (μη ρωτήσετε πως γίνεται αυτό, γίνεται) και μου λέει ότι μου μοιάζει κιόλας! Κάνω δέκα βήματα και με κάνουν σάντουιτς η Έφη και η Δήμητρα! Μπάινει η Ηλέκτρα αργοπορημένη στο μάθημα και ρωτάει ψυθιριστα την Έφη "σημερα είναι τα γενέθλιά της?". Σηκώνω τα μάτια και της απαντάω εγώ "σήμερα είναι, αλλά ειναι η γιορτή μου!" Μου ορμάει και αυτή! Μου ορμάνε και η Άντνε και η Ξένια, και αρχίζουν τις ευχές! Ρε χαζά να ξέρετε ότι
Σας παπάω!!
Δεν περίμενα να με θυμηθείτε, σίγουρα δεν περίμενα δώρο (ούτε την παρομοίωση με το βατράχι περίμενα!) και =') με συγκινήσατε!!
Είναι άψογο να έχεις caring friends και εγώ έχω πολλούς και τους καλύτερους!!
Μαο επιμένω ότι με ξέχασες (αλλά εσένα σε αγαπάω έτσι και αλλιώς!)
Άσχετο αλλά θέλω να έρθει η φοιτητοζωή (και να είμαι στη νομική...όχι στον πάγκο!)

Be happy!!

Αφιερωμένο στα γκρινιαροζουζουνάκια μου που μου έχουν φάει -με την καλή έννοια- τα αφτιά ότι δε θα περάσουν στις Πανελλήνιες. Η καλή διάθεση και η εμπιστοσύνη στον εαυτό σας θα σας βοηθήσει να περάσετε. Αν πάτε με την ψυχολογία "δε θα περάσω", τα αστέρια θα σας ικανοποιήσουν την επιθυμία (μη λέτε μετά ότι δε σας τα λεγα!) Στο πανεπιστήμιο (Σταυρού για σένα έχει στην Καλών τεχνών) έχει μια θέση με το όνομά σας! Μη τη χαρίσετε σε κάποιον άλλο!!
Και keep in mind---> το χαμόγελο απαιτεί τη σύσπαση 17 μυών, ενώ το κατσούφιασμα 42! διαλέξτε τι ρυτίδες προτιμάτε *για σένα τα λέω Φούφι!* (εξάλλου σε θέλω συγκάτοικο, άρα μη μου κάνεις νερά τώρα... πρέπει να πάμε και διακοπές... με τι psyche θα μου ρθεις? Μεγάλης παρασκευής?)
φοιτητική ζωή ρε, με την ile οικονομολόγο, τη nunnie πρέσβη, εσένα γκρινιαρόγατο χημικομηχανικό, το μήτσο αισθητικό και εμένα να σας θυμίζω ότι ΕΠΙΤΕλΟΥΣ η ζωή δεν είναι πρόβα. είναι αυτή που ζούμε, και αν δεν ισχυει η μετανσάρκωση (στην οποία ευελπιστώ για να επιστρέψω ως χλωροφύλλη) θα έχετε χάσει το τρένο... (και ειναι σαν 536, περνάει 1 φορά μόνο, και αυτή αν είσαι τυχερός- και δε γεννηθείς Κινέζος!)
Loooooooooooooooooooove ya xazoOlompempakia m!

end of the story... =)

Όλο με proved-to-be ηλίθιους μπλέκω! Τελευταία αναφορά στον χρονικά τελευταιό, δεν ξανασχολούμαι. Δηλαδή δεν είχα σκοπο να ξανασχοληθώ γενικά, αλλά δεν μπορούσα να σας στερήσω το γέλιο!...
Σάββατο βράδυ και είμαι με Σταυρούλα και Δήμητρα σε καφετέρια στο Μαρούσι. Χτυπάει το κινητό εκατό φορές, μία η Ζίζου, μια η Έφη, μια η Γιώτα, μέχρι που εμφανίζεται το χαρακτηριστικό "nikoC". Ωχ, σκέφτομαι, τι θέλει πάλι από τη ζωή μου?
Akolou8ei to Conv...
Ν: Πάντως να ξέρεις ότι δε με στενοχώρησες που χωρίσαμε.
Χ: Α! ωραία να μην έχω και τύψεις
Ν: Δηλαδή μόνο αν στενοχωριόμουν θα ένιωθες άσχημα?
Χ: Ε, αμα εισαι ευτυχισμένος τι να κάνω? Να κλαίω?
Ν: Καλύτερα έτσι!
Χ: Αφού συμφωνούμε, τί νόημα έχει η συζήτηση? ποιο το προβλημα?
Ν: Κανένα προβλημα. Πάντως μην λες μαλακίες για μένα σε άλλους
Χ: δε συνηθίζω να μιλάω για σένα. έχω και καλύτερα θέματα
Ν: Μη μου τη λες δε σε παίρνει. Μη λες τις μαλακίες που έλεγες σε μενα και σε άλλο γκόμενο, θα σε χωρίσει αμέσως! (*σημ: εννοεί που του έλεγα ότι είμαστε μαζί για να περνάμε καλά μόνο)
Χ: Ώπα ρε που θα σε φοβηθω κιόλας. Η μεγαλύτερη μου σχέση ήταν ένα χρόνο, η δική σου είπαμε...? (1 μήνα με το ζόρι, μου το είχε πει)
Ν: 7 μήνες με μια πολυ μεγαλύτερή σου΄αλλά δεν ήθελα να σου το πω. Βούλωστο τώρα. (ναι, δεν ήθελε να μου το πει τον καλό καιρό, μου το λέει τώρα που τον χώρισα... gimme a break...)
X: ναι καλά πες το 5-6 φορές μήπως και το πιστέψεις και συ. Μας έπεισες.
Ν: Βρε άντε γαμήσου. Μη μου ξαναστείλεις, ενοχλείς. (αυτός μου έστειλε, wtf?)
X: Αυτό συνηθίζω να κάνω, για σένα το βλέπω λίγο χλωμό! Άντε γεια!!

Το τέλος ενός μεγάλου έρωτα! (εδώ γελαμε...)
και μετά σου λέει ο Μαο ότι είναι μισογύνης... Κωστή, κοίτα τι guys κυκλοφορούν και μετά πες για μας... ;)

Freedom to Love♥

Προφανώς είμαι καταστενοχωρημένη! Μετα βίας συγκρατώ τη λύπη μου...Έχω δέσει τα δάκρυά μου με σπάγγο για να μην τρέξουν!...

Μου 'ρχεται να χορέψω πεντοζάλη, να αρχίσω να τρέχω ντυμένη Μπάτμαν στην Πατησίων και να γαβγίζω χαρούμενη! Όχι, όχι, δεν μου έστριψε-ακόμα- είμαι μια χαρά τέλεια, μέσα στην ηρεμία. Εκτός από την απόλυτη χαλάρωση του διαλογισμού (η γιόγκα κάνει θαύματα!) ανακάλυψα και την απόλυτη χαλάρωση του free2go (οχι της Wind...)

"Μόλις χώρισα...θα βγω να το γιορτάσω" πόσο δίκιο έχεις ρε Χριστοφόρου, και εγώ σε έλεγα σκυλί! Στην απόλυτη, τρομακτικά απόλυτη Νιρβάνα της αταραξίας μου, χωρις το @#&*^ κινητό να χτυπάει συνεχώς, φέρνοντάς μου sms γεμάτα απαιτήσεις: "Όλο διαβάζεις! Πότε θα βγούμε?" "Μίλα μου πιο γλυκά" "Πάρε με τηλέφωνο Τώρα!" "κάνε 3 γύρους γύρω από τον εαυτό σου στο ένα πόδι κρατόντας το λαμπατέρ!" Τέρμα, τέρμα, τέρμα! Εδωσα ένα τέλος και βρήκα την χαμένη μου -μόνιμη πλέον- ευεξία! Νευρασθενική θα με καταντήσουν οι γκόμενοι! Αφου και ο τελευταίος μπήκε γκολ, καιρός να ασχοληθω με τον κούκλο στην Ώθηση! (εε, εννοώ τα μαθήματα!...) :P

Loveees, to 3etrelameno xrysan8emoO!

snakes and scars...

Έχω κάτι αιώνες να γράψω. και αφού πρήζω τον μάο να γράψει (και με γράφει),ας κάνω εγώ την αρχή. Πολλά νέα δεν έχω, έχω όμως ένα φίδι να το τρέφω στην (κίτρινη!) eastpack μου. Φίλε, αν είναι ποτέ δυνατόν να υπάρχουν ΤΟΣΟ κομπλεξικά άτομα. Μη σε δουν χαρούμενη, να σου ρουφήξουν σα τις βδέλλες τη χαρά απο το αίμα. Δεν σε ικανοποιεί η ζωή σου? πες τον πόνο σου, γκρίνιαξε, μουρμούρα, πάρε τα αντικαταθλιπτικά σου και ξεκόλλα. Μη τρως αχόρταγα από αλλουνού τη μερίδα ευτυχίας. Άλλο μοιραζομαι, αλλο εκμεταλλεύομαι. Όπως άλλο ενδιαφέρον και άλλο ζήλεια, (άλλο Λωζάννη και άλλο Κοζάνη ενα πράμα.)

Κατά τα άλλα μια χαρά. Ο Νίκος μου τρώει αφτιά με τη γκρίνια να βγούμε (είμαι φυτό δηλαδη που διαβάζω Σάββατο βράδυ? δε θα +φωνήσουμε ποτέ σε αυτό!), με Φούφι♥, Ηλεκτράκι♥ και Μήτσο♥ κουτσομπολεύουμε ΟΛΗ την ώρα, ο Μάο εχει μπει στη λίστα των "τείνουν προς εξαφάνιση", το διαβασμα ειναι πιο βουνό και από το Έβερεστ. Αλλά αφού δεν μπορώ να βρω λύση στο τελευταίο, no problem, δε σκάω, θα βρω άλλο πρόβλημα. Baya!