ZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZ!!

Η πιο ωραία ώρα της ημέρας πλησιάζει,και όπως πάντα την περιμενω εναγωνίως! Δεν εννοώ αλλό από το βράδυ φυσικά,και ό,τι αυτό προϋποθέτει.Δηλαδή ύπνο,ύπνο,ύπνο! Και δε λατρεύω τον ύπνο μόνο επειδή είμαι νωθρή και τεμπέλα (που εννοείται πως είμαι),ούτε επειδή μου φτιάχνει το δέρμα (σιγά μην ασχολούμαι με τέτοιες λεπτομέρειες),αλλά επειδή βλέπω όνειρα. Και τί όνειρα! Κινηματογραφικές ταινίες ολόκληρες! Δηλαδή συνήθως εφιάλτες βλέπω,(ή μάλλον θρίλερ),αλλά τί σημασία έχει? Και μόνο που σκέφτομαι ότι σε λίγο θα χωθώ στο κρεβατάκι μου,κάτω από τα παπλώματα (τα οποία δεν αποχωρίζομαι ούτε το καλοκαίρι),αγκαλιά με τα μαξιλάρια μου,νυστάζω! Και αφού ξεφορτώθηκα την αδερφή μου από το δωμάτιο,η οποία ροχαλίζει και μου θυμίζει το τραίνο που φεύγει, μπορώ να κοιμηθώ ήσυχα (χωρίς να χρειάζεται να σηκώνομαι το βράδυ και να τις βάζω διάφορα αντικείμενα στο στόμα-όπως μάλλινα,επειδή λειτουργούν σαν σιγαστήρας)!!
Άντε,πολύ το καθυστέρησα,πάω για ύπνο!

Sweet sacrifice

The other day i really came into a shock! This is perfectly rare,of course, but when i happens,it takes me down (in a good sense). A person that means a lot to me,gave me circular pendant that he just wouldn't stop wearing. I didn't really know the true meanin of the tiny necklace,the meaning that it had for him, but when i found out, i was utterly moved! It had been given to him by a dead relative, and he did actually love it.
When i first saw it, it cast a spell on me.I particularly liked the awkward shapes that were carved on its silver surface...One reminds me of the cross i used to have. I obviously never said so, because i knew he loved it (although i didn't know the reason why)...And he did give it to me!! Isn't this unbelievable? I was flabergusted when he took it off and gave it to me saying that i am more important than this!
I am holding the pendant and thining of his eyes when he put it in my hands... I'll certainly never forget this momment. It'll haunt me forever

And i'd like t say thanks to him once again for giving me his pendant,and remind him that he's one of a kind.Thnx!!!

Kill 'em all

Όταν λέω ότι τα αδέφια μας είναι κάτι σαν τις 7 πληγές του φαραώ,κανείς δεν με ακούει! Ο μόνος λόγος που υπάρχουν είναι για να χώνουν τη μύτη τους στα δικά μας θέματα και να νομίζουν ότι όλα τους αφορουν,ή ότι με το να μπλεχτούν στις υποθέσεις μας μας βοηθάνε... Αφήσατε τον αδερφό/αδερφή σας να μπει στα χωράφια σας? Μέγα σφάλμα. Μονο ζημειά μπορούν να κάνουν.
Συγνώμη,είναι παράλογο που μισώ την τάση του αδερφού μου να μιλάει σε όλους τους φίλους μου,λες και του δίνει κανείς το δικαίωμα? Το θέμα είναι ότι του αρέσει αν είναι το επίκεντρο της προσοχής όλων (γι'αυτό δεν πηγαίνω ποτέ,πουθενά μαζι του). Αυτή η ψυχαναγκαστική τάση του να με κάνει στην άκρη και να γίνεται κολλητός με όλους όσους εγώ συμπαθώ,με αρρωσταίνει.
Γι'αυτό σας λέω ότι πρέπει να κάνουμε πράξη τον τίτλο του άρθρου (που είναι κλεμμένη από τους Metallica),πριν μας στείλουν στον άλλο κόσμο (και μάλιστα με τα πόδια)...

Miles and Miles to go

Απόσταση,απόσταση,καταραμένη απόσταση! Αυτή φταίει για όλα! Έχει κάνει τόσους και τόσες να κλαίνε,να στενοχωριούνται,να αδιαφορούν και να χάνουν... Αν δεν υπήρχε η απόσταση, δεν θα χρειαζόταν να περιμένουμε για να δούμε κάποιον,ούτε να αναβάλλουμε μια συνάντηση,ούτε να χανόμαστε με τους φίλους μας.Θα ήμασταν με όποιν θέλουμε,τη στιγμή που θέλουμε.
Ένα καλό της απόστασης είναι βέβαια ότι αποφεύγουμε αυτούς που δεν έχουμε καμία όρεξη να δούμε,φροντίζοντας απλώς να επαναλαμβάνουμε "ειμαστε μακρυά,που να τρέχεις τώρα? Θα τα πουμε κάποια άλλη φορά"...(άλλο τώρα που αυτή η φορά δεν έρχεται ποτέ).
Όμως σκεφτειτε πόσες φορές θες να δεις κάποιον πάρα πολύ,σου έχει κολλήσει,και σκέφτεσαι ότι πρέπει να πάρεις 2 λεωφορεία και το τρένο για να πας (στην καλύτερη).Αυτή η σκέψη συχνά μας αποτρέπει...
Και να πως χάνουμε τους δικούς μας ανθρώπους.Και για όλα φταίει η απόσταση!!!!

BURNING FOR YOU

Αν και ο τίτλος παραπέμπει περισσότερο στο ομόνυμο τραγούδι των Iced earth, εγώ αναφέρομαι στα (πρωην) δάση,(και νυν αποθήκες κάρβουνου) τα οποία καίγονται συθέμελα. Μήπως όμως θα ήταν καλύτερα να πω καίμε,γιατί φυσικά εμείς,οι ανόητοι "άνθρωποι", χωρίς να υπολογίζουμε τις συνέπειες των πράξεων μας,καταστρέφουμε τον μόνο αληθινό πλούτο που έχουμε. Γιατί όταν είναι άνους ο άνθρωπος,πράγμα που συμβαίνει πολύ συχνά, δεν καταλαβαίνει τι κακό κανει στον εαυτό του και τους γύρω του,στα ζώα και το ίδιο το περιβάλλον. Δεν πειράζει όμως, θα καταλάβει σύντομα,όταν θα αρχίσουμε να πεθαίνουμε μαζικά από την έλλειψη οξυγόνου,την απότομη μεταβολή της θερμοκρασίας και την καταστροφή της τροφικής αλυσίδας.Γιατί η φύση θα μας εκδικηθει για όσα της κάναμε,και συνεχίζουμε να της κάνουμε,θα μας στερήσει αυό μου γενναιόδωρα τόσους αιώνεσ μας χαρίζει: ΖΩΗ!

ΜΙΚΡΕΣ ΑΣΗΜΑΝΤΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΠΟΥ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΕΚΤΙΜΗΣΑ!!

Όταν έβλεπα εκείνες τις κλαψοταινίες,που τελειώνουν με το ζευγάρι των πρωταγωνιστών (που όλως τυχαίως αποτελείται από έναν κουκλο και μια κούκλα,αδέσμευτους και καθόλου επιπόλαιους,που έχουν επιζήσει από τα πάνδεινα και ερωτεύονται ειλικρινά και αιώνια) αγκαλιά,μοναχικά,ενώ το φιλί τους ακολουθούν οι τίτλοι τέλου, αηδίαζα ή έσκαγα στα γέλια,ή στην καλύτερη, γκρίνιαζα για τα κλισέ πασών των ταινιών.
Εννοείται πως ακόμα θεωρώ τέτοιου είδους ταινίες τον ορισμό της μετριότητας (μην πω αθλιότητας),αλλά επιτέλους κατάλαβα ένα πράγμα!! (εκτός βέβαια από το γεγονός ότι ο σεναριογράφος δεν έχει καθόλου φαντασία)... Για ποιο λόγο συγκινουμαστε (καλά εγω είμαι αναίσθητη και γελάω,δεν πιάνομαι) και θεωρούμε αυτό το κλισε happy ending.Φυσικά γιατί ευχόμαστε να συνεβαινε σε εμάς...(καλά και εδώ είμαι εξαίρεση)




Under the dim light of a pale moon,two people tightly hugged,promising mutual love through eternity...Grateful faces,smiling lips,glowing eyes...The ultimate momment,the ultimate happiness... You don't mind if you die the next momment coz you've lived the most beautiful feeling you ever could.A feeling that very few have the great honour to have....

Βέβαια στην ταινία είναι απλώς μια πλαστή εικόνα,πολλές φορές παιγμένη από πολύ παθητικούς ηθοποιούς.Και παρόλο που το ξερουμε οτί είναι μια φούσκα,επιμένουμε να ποτίζουμε τον καναπέ του σαλονιού με τα δάκρυά μας (επιμένω,είμαι εξαίρεση)!


But i feel happy that i can live such an experience (not to say i already have-without the vows of course),a real one! Yeah,i know! I'm too lucky,and also too blissful...(and in love??)

Rein in Hell

Ένα από τα τραγούδια που έγραψα (τους στίχους) και μελοποιήσαμε με ένα φίλο...Ναι το ξέρω οτι στιχουργηκά είμαι δολοφόνος, αλλά τί να κάνω που δεν το χω? Όπως και να 'χει...

REIN IN HELL

Welcome aboard to the ship of hell
known for its holds,full of wealth and stealth
You'll be greeted by a crew of connmen and killers
A bunch of filthy thieves and sinners
Me,the captain,my story is well known
i'm the man whose soul satan wished to own
And for this we gambled nights and days
until the devilish dice found ways
and the demon got my soul for a thousand years
i was guided down to the kingdom of hell
where innocents were fried in a burning well

Chorus:
They say better rein in hell than be a slave in heaven
but the goddamn dice just won't break even
I'll obey my master pretty well
coz i prefer reining in hell

My ship is crashed by the waves but will never sink
we've already reached once to the brink
Satan was there holding a chest
and commanded me never to rest
I was now member of his undead crew
all my fears had finally come true

Bridge:
I have the burden of mortal's sins upon my shoulders
a new messiah i'll be
and to those who don't believe my story
i challenge them to come and see

Αυτό δεν θα το έγραφα κανονικά, αλλά είναι η απάντηση σε κάποιον που είπε ότι μπορώ να γράψω μόνο γλυκανάλατα!!

ΟΤΑΝ Η ΑΡΡΩΣΤΙΑ ΣΟΥ ΧΤΥΠΑΕΙ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ (και εσύ σαν βλάκας της ανοίγεις)

Τί γίνεται όταν μια ασθένεια μαζεύει όλα της τα συμπτώματα (πυρετό, πονοκέφαλο κλτ.), σου χτυπάει το κουδούνι και εσύ της ανοίγεις για να μπει? Νομίζω ότι η απάντηση βρίσκεται στο θερμόμετρο, του οποίου ο υδράργυρος κοντεύει να ανατιναχτεί (σαν το κεφάλι σου), δειχνωντας επιδεικτικότατα την θερμοκρασία σου...39,7...39,8...(κατι σαν πλειστηριασμός...Ποιός προσφέρει πεισσοτερα?)
Για κάποιο ανεξήγητο λόγο οι αρρώστιες δεν συμπαθούν τους κατά τα άλλα φιλήσυχους γείτονες μου και, μην έχωντας τι άλλο να κάνουν, χτυπούν πάντα τη δική μου πόρτα. Και εγώ πάντα ανοίγω (ο φιλόξενος χαρακτήρας φταέι). Και ποιό το ευχαριστώ? Με στέλνουν στο κρεβάτι επ αόριστο. ΟΚ, λατρεύω το κρεβατάκι μου και μου αρέσει να περνάω πολλές ώρες σε αυτό, αλλά μην το παρακάνουμε κιόλας.
Για μια ακόμη φορά (η τρίτη αυτό το μήνα) είμαι άρρωστη και κρεβατωμένη. Βέβαια σηκώνομαι και κάνω και καμιά βόλτα στο σπίτι που και που,αλλά επειδή δείχνω σαν ζωντανή νεκρή (η Εύβοια έχει συμβαλλει πολύ σε αυτό) ξαναγυρίζω. Το μόνο που έχω να κάνω όλη μέρα (εκτός από το να σκέφτομαι τον Αλέξη-κάτι που κάνω σε μόνιμη βάση τώρα τελευταία) είναι να ακούω ένα καινούριο τραγούδι των ΗΙΜ, το Kiss of Dawn.

kiss of dawn

blinded I am/and so are you/by shedding tears/Confusion that separates us two/we hold dear/just look into my eyes/and kiss our fears goodbye/ I'm reaching for your shadow/drowning in at the kiss of dawn/touching the pain that you left me with/at the kiss of dawn/I'm tired of the games/i'm playing with you/when you're not here/death frees from the fear of dying/it's true, have no fear/let me look into your eyes/and see death pass us by/ I'm reaching for your shadow/Drowning in the kiss of dawn/Touching the pain that you left me with/At the kiss of dawn

Hope u loved it as i do

MEIN TEIL

This is a "sort" draft written only for sb I really,truly,deeply love (and it's not myself!!!),for him to understand that his presense makes my day and gives meaning to my life. For him to erase the past and never look back again, just look straight ahead,the days that are to come. Days full of meaning, full of love,full of joy...Neither quarrels nor betrayals. Love ya!! mwa

Η ΑΝΟΥΣΙΟΤΗΤΑ ΣΕ 1η ΠΡΟΒΟΛΗ

Τί μας ποτίζουν και παρακολουθούμε αποχαυνωμένοι τέτοιες ταινίες σαν αγελάδες που κοιτάζουν το τρένο να φεύγει? Ταινίες χωρίς νόημα, χωρίς πλοκή, με κωμικοτραγικές ερμηνίες και ελλειπέστατο σενάριο. Ταινίες που θα έστελναν τον σεναριογράφο στο ικρίωμα, το σκηνοθέτη (και το βοηθό του) στην γκιλωτίνα και τους ηθοποιούς σε μονιμη εξορία (όλα αυτά αν ζούσαμε γύρω στο 1700 βέβαια)... Αφορμή στάθηκε το 5ο μέρος του ατελείωτου sequel του Harry Potter και ένα τάγμα του φοίνικα νομίζω. Σαν πρωτάρα (το 5ο μέρος είναι το μόνο που επιχείρησα να δω) και παρά τον αντιδραστικό μου χαρακτήρα, πρέπει να παραδεχτώ ότι είναι αρκετά καλό παιδικό παραμυθάκι με χαριτωμένα εφέ και μια χούφτα έφηβους στις πρωταγωνιστικές θέσεις. Η επίσκεψη στο σινεμά μετά από ένα ολόκληρο καλοκαίρι, αναπόφευκτα μου θύμισε όλες τις άθλιες ταινιούλες της κακιάς ώρας που έχω δει λόγω άγνοιας. Ταινίες που είδα,σπαταλώντας πολύ χρόνο και καίγοντας φαιά ουσία, μόνο και μόνο επειδή κάποιος εγγυώταν για την φανταστική πλοκή ή τα απίστευτα εφέ... Χλιαρές, μίζερες παραγωγές, που θα έπρεπε να απαγορευτεί η κυκλοφορία τους...
με χαρά λοιπόν σας παρουσιάζω τη λίστα των πιο ανούσιων ταινιών που έχω παρακολουθήσει.
10.Θεός για μια εβδομάδα
9.Chicago
8.Serendipity
7.Alexander the Great
6.Kingdom of Heaven
5.Madagascar
4.Norbit
3.The watcher
2.Ο μαφιόζος της διπλανής πόρτας
Και το όσκαρ αθλιότητας πάει στο:
1.Τεστοτερόνη
Βέβαια μου έρχονται χιλιάδες άλλα ("οι ανθρωποι κάτω από τη σκάλα",τα "starwars" etc etc), αλλά δεν χωράνε όλα σε ένα καημένο τοπ 10.
Και αναρωτιέμαι τώρα εγώ...Γιατί απαγορεύτηκε η ποινή της ηλεκτρικής καρέκλας??

ΤΙ ΦΤΑΙΩ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ??

Εκεί που βασάνιζα το μυαλό μου (ναι! έχω και από αυτό!!) για να βρει το καινούριο μου θέμα, ξαφνικά θυμήθηκα το γνωστό θέμα για το οποίο μου πιπιλίζουν τα αυτιά συγγενείς και φίλοι: τον αθεράπευτο, απαράμιλλο και εκνευριστικά μονότονο εγωισμό μου. Σκέφτηκα ότι δεν ειμαι η μόνη αυταρχική εγωίστρια (όπως με λέει και μια ψυχή) εδώ τριγύρω,οπότε το θέμα λίγο-πολύ (ΟΚ, ΟΚ πολυυυυυυυύ) όλους μας αφορά. Και σκεφτομαι εγώ τώρα (με το λίγο μυαλό που μου έχει απομείνει):εγώ (και εσείς) φταίω που δεν γουστάρω να μοιράζομαι τίποτα, που θέλω πάντα να περνάει το δικό μου, που έχω ξεγράψει διαπαντός τη λέξη "διαλλακτικότητα" από το λεξιλόγιό μου? Όοοοοοοοοοοοοοοοοοοχι!!! Οι άλλοι φταίνε φυσικά που δεν είναι αρκετά ανοιχτόμυαλοι ώστε να ανέχονται εμάς τις τέλειες, ανώτερες υπάρξεις!
.............................................................................................. Δηλαδή έλεος! Μερικές φορές μισώ τον εαυτό μου που είναι τόσο φανατικά εγωιστής (καλά, βέβαια μετά από μερικά δευτερόλεπτα τον ξανααγαπώ,εξαιτίας της τελειότητας μου- το βλέπω,θα καταντήσω σαν τον ναρκισσο!-), που δεν αφήνει περιθώρια στους άλλους να εκφέρουν άποψη, ίσως και να μιλήσουν μερικές φορές... καλύτερα να μην αναφέρω τη δημοκρατικότατη συμπεριφορά μου κάθε φορα που διαφωνεί κάποιος με όσα λέω....Μήπως σας θυμίζει κάτι αυτή η τόσο φιλική συμπεριφορα?? Μήπως τελικά δεν είμαι η μόνη τύραννος στα πέριξ (όπως ήλπιζα), αλλά κυκλοφορούν και άλλοι σατράπηδες σε pocket έκδοση, έτοιμοι να αφαιρέσουν το δικαιώμα του λόγου από τους γύρω τους? (λέω, μήπως...!)

ΧΩΡΗΣΕ ΤΗΝ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ (ΠΛΗΡΗΣ ΟΔΗΓΟΣ ΠΩΣ ΝΑ ΧΩΡΙΣΕΙΣ ΜΙΑ ΚΟΠΕΛΑ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΕΙΣΕΙΣ ΚΡΟΚΟΔΕΙΛΙΑ ΔΑΚΡΥΑ)

Ο κόμπος έφτασε στο χτένι. Την βλέπεις και νιώθεις σαν να έχεις φάει χαλασμένα δρακουλίνια. Σου λέει να βγείτε και βρίσκεις πιο ευχάριστο να μείνεις σπίτι να δεις Αιγάλεω-Καλαμαριά, Βέρα στο δεξί, τέσσερα Βραζιλιάνικα και telemarketing.
Σου προτείνει να πάτε διακοπές μαζί και θα προτιμούσες να πας στην Μέκκα και να τραγουδήσεις τον αμερικανικό Εθνικό Ύμνο στην κεντρική πλατεία. Παραδέξου το επιτέλους, ήρθε η ώρα να χωρίσεις.

Πρέπει να προσέξεις όμως πολύ, γιατί το να πεις σε μια γυναίκα να χωρίσετε μπορεί να αποδειχτεί πιο επικίνδυνο από λουκανικόπιτα σε εξοχική καντίνα στην Μπανγκόκ ή από το να σου πει τα κάλαντα ο Μητσοτάκης. Οι επιλογές σου στον τρόπο που θα επιλέξεις για να της πεις τα κακά μαντάτα είναι δύο:

α) Της λες την αλήθεια (ότι τη σιχάθηκες) με την απόλυτη σοβαρότητα και ειλικρίνεια που σε διακρίνει. (Λέμε και καμία μαλακία να περάσει η ώρα)

β) Προφασίζεσαι τα κλασικά κουραφέξαλα ότι περνάς φάση, θες χρόνο να σκεφτείς, είσαι σε συναισθηματικό αδιέξοδο κτλ. ( Αυτό θα ήταν καλή λύση αν οι γυναίκες-σύμφωνα με τον περίφημο νόμο του γραμματόσημου-δεν κολλούσαν περισσότερο σε όσους τις φτύνουν, κάνοντας τους τα π@π@ρια προζυμένιες λαγάνες).

Επειδή ειλικρινής δεν είσαι αλλά θες να έχεις και το κεφάλι σου ήσυχο, υπάρχει και για σένα εναλλακτική λύση. Την κάνεις να σε χωρίσει αυτή.

Επιλέγοντας την τελευταία περίπτωση θα έχεις σίγουρα και μόνιμα αποτελέσματα (όχι όπως την εμφύτευση μαλλιών που έκανες), χωρίς μάλιστα να στεναχωρήσεις την αθώα κοπέλα (πολύ που χέστηκες φαλλοκρατικό κάθαρμα).
Πώς θα το πετύχεις; Πολύ απλό. Αρκεί να της παρουσιάσεις κάποια από τις κρυμμένες πτυχές του χαρακτήρα σου.

Άκου μερικές ιδέες και διάλεξε αυτήν που σου ταιριάζει περισσότερο.

1. Τσιφούτης-καρμίρης -φραγκοφονιάς
Ίσως σε έχει επηρεάσει ο φιλόσοφος Τσιαμτσίκας, αλλά ξαφνικά αρχίζεις να ανακαλύπτεις πως οι καιροί είναι δύσκολοι. Ακρίβεια και φτώχια μαστίζουν την κοινωνία.
Ξεκινάς λοιπόν την πλεκτάνη σου από απλές κινήσεις όπως να της ζητάς να μοιράζεστε το λογαριασμό στις εξόδους σας. Σε δεύτερη φάση της ζητάς να σου πληρώνει τη μίση βενζίνη όποτε πάτε βόλτα με το αυτοκίνητο. Σε τρίτη φάση της λες να σου πληρώνει και 15 λεπτά το χιλιόμετρο για φθορά. Αυτό ήταν. Σε δυο-τρεις μέρες έχεις εξελιχθεί στον υπ’αριθμόν 1 τσιφούτη της κοινωνίας.
Στις καφετέριες κουβαλάς σπαστό καφέ περιπτέρου και παραγγέλνεις μόνο ένα ποτήρι νερό, ενώ όταν έρθει η ώρα να πληρώσετε κάνεις παζάρια με τον σερβιτόρο προσπαθώντας να κατεβάσεις μισό ευρώ την τιμή.
Μετά από το σεξ παίρνεις το προφυλακτικό ατάραχος, μπαίνεις στην τουαλέτα, το πλένεις και το απλώνεις στο μπαλκόνι.
Δεν δέχεσαι πλέον να πάτε πουθενά αλλά προτιμάς να μένετε σπίτι με τα φώτα κλειστά και να ακούτε την τηλεόραση του γείτονα.
Αρχίζεις να της κάνεις ερωτήσεις για την προίκα της, τα χωράφια του πατέρα της το μισθό της κτλ. Μέχρι να φτάσεις στην φάση να ψάχνεις στους κάδους των σκουπιδιών για χρήσιμα αντικείμενα που πετάχτηκαν άδικα θα έχει πλέον επιτευχθεί ο σκοπός σου.
Αν παρόλα αυτά επιμένει πως δεν πρέπει να σε ανησυχεί το οικονομικό και πως είναι αρκετά πλούσια και για τους δυο σας, δανείσου της 50.000 ευρώ και καντην για Βραζιλία.

2. Μουρντάρης-Τιραμόλα-Χταπόδι
Ξεκίνα χαλαρά στην αρχή, λίγο κραγιονάκι στο πουκάμισο σου, μερικές ξανθές τρίχες στο σακάκι, κλειστά κινητά, απρόσμενα επαγγελματικά ραντεβού, μασημένα λόγια κτλ.
Όταν την συνοδεύεις χαμογέλα πονηρά στις σερβιτόρες, κοίταζε σα λιγούρη κάθε θηλυκό που περνάει, κλείνε με τσαχπινιά το μάτι στην γκόμενα που κάθεται απέναντι.
Αν δεν πολυχαμπαριάζει μην χάνεις τον καιρό σου. Πέσε την στεγνά στην καλύτερη της φίλη, στη μάνα της, στην αδερφή της, στον πατέρα της, στον παπα της ενορίας της, στην μανάβισσα, στον χασάπη και σε οποίον βρεις μπροστά σου. Ε, δε μπορεί, θα σε χωρίσει. Aν όχι, τότε είναι η ιδανική γυναίκα. Παντρέψου την αμέσως.

3. Ζηλιάρης-καχύποπτος-παρανοϊκός
Ξεκίνα σιγά σιγά να την ζηλεύεις. Ρώτα την που ήταν, τι έκανε, με ποιον μίλησε και ποιον κοίταξε. Κάνε σκηνή αν φοράει κοντές φούστες και αν κάνει μπάνιο πάνω από μια φορά τη βδομάδα.
Σιγά σιγά άρχισε να το κλιμακώνεις.
Κάνε σαματά που την Κυριακή τόλμησε να φιλήσει το χέρι του παπά στην εκκλησία. Πες της ότι έχεις καταλάβει ότι έχουν δεσμό και ότι θα τους σφάξεις και τους δυο μέσα στο ιερό…
Άρχισε να την παρακολουθείς (όχι πολύ διακριτικά, ώστε να σε καταλαβαίνει) και να της κάνεις ξαφνικές εφόδους….
Κάνε ντου στη δουλειά της ζωσμένος με δυναμίτη απειλώντας πως αν δεν σου πει με ποιον σε απατάει θα τιναχτείτε όλοι στον αέρα. Μην ανησυχείς, σε λίγο θα έχεις την ελευθέρια σου. Αν παρόλα αυτά επιμένει να μένει μαζί σου, τότε σκότωσέ την τη σκύλα, της αξίζει.

4. Μπίχλας-βρομιάρης-λεχρίτης
Ξαφνικά αρχίζεις να μη πολυαγαπάς την καθαριότητα.
Προτιμάς να σε κάψουν ζωντανό, παρά να πέσει επάνω σου σταγόνα νερό. Δεν κανείς μπάνιο, δεν λούζεσαι, δεν ξυρίζεσαι, δεν κόβεις τα νύχια σου, δεν αλλάζεις σώβρακο. Αν όλα πάνε καλά, θα σε χωρίσει πριν οι γείτονες καλέσουν το υγειονομικό. Αν όχι, συνέχισε το ίδιο βιολί μέχρι ένας από τους δυο σας να πεθάνει από ασφυξία.

5. Λέτσος-κακόγουστος-καρακιτσαριό
Το καλό σου γούστο στα ρούχα εξαφανίζεται. Στην επόμενη έξοδό σας, φόρεσε απλώς μια άσπρη καλτσούλα με το μαύρο σου σκαρπίνι. Στη μεθεπόμενη βαλε και ένα κολλητό τζιν μέχρι τον αστράγαλο. Σιγά-σιγά βάζε φαντασία. Δες μερικές ταινίες του Ψάλτη να πάρεις ιδέες. Βγάλε από την ντουλάπα το φοσφoριζέ μπλουζάκι με το σιδερότυπο «I love Μykonos – Ούζο Power», αγόρασε πολύχρωμα φουλάρια για τον λαιμό, πήγαινε στον παππού σου και δανείσου μερικά ριγέ πουκάμισα και ένα δύο υπερψηλοκάβαλα παντελόνια από αυτά που ζώνουν οι γέροι στο ύψος του στήθους για να κρύβουν τα πατσοκοίλια (Αυλωνίτης style).
Όποτε συναντιέστε πειραματίσου με όλα αυτά τα ρούχα σε τυχαίους συνδυασμούς. Πού θα πάει, αν δεν είναι τυφλή θα σε σουτάρει. Αν όχι, γνώρισε της τον Φλωρινιώτη. Θα σε παρατήσει για τα μάτια του.


6. Πουριτανός-Τζούφιος-Αντικούκους
Ξέχνα το φλογερό σου ταμπεραμέντο και τις επιδόσεις σου στο κρεβάτι. Θα γίνεις θρησκευόμενος πουριτανός με πρόβλημα στύσης. Δώσε της ραντεβού για το βράδυ αφήνοντας γαργαλιστικά υπονοούμενα και υποσχέσεις. Μέχρι να έρθει, φρόντισε να διαβάσεις την εικονογραφημένη βιογραφία της Παπαρήγα και να δεις τη βιντεοκασέτα από τις διακοπές της θειας σου της Ευτέρπης στα ιαματικά λουτρά. Το πιθανότερο είναι πως ο ”Θρασύβουλας” θα έχει γίνει σαν μπάμια Μπάρμπα Στάθης εκτός κατάψυξης. Αν παρόλα αυτά σου σηκωθεί (το ηθικό), εκτέλεσε τα καθήκοντά σου νωθρά και βαριεστημένα. Ιεραποστολικό, ρυθμός χελώνας, μηδενικά προκαταρκτικά κτλ. Με 4-5 τέτοιες βραδιές θα σου δώσει τα παπούτσια στο χέρι σίγουρα. Αν δεν το κάνει, χάρισε της έναν δονητή και όλα θα πάνε καλά.

7. Gay-τοιούτος-ντιγκιντάγκας
Βγες για ψώνια, αγόρασε παντελόνια κάπρι, τρέντυ σαγιονάρες και λουλουδάτα πουκάμισα. Κάνε ανταύγειες στο μαλλί, άρχισε να σπας λίγο τον καρπό και τη φωνή σου, γίνε ευαίσθητος και χαρωπός. Πίνε τον καφέ σου κρατώντας την κούπα με το μικρό δαχτυλάκι ανασηκωμένο. Άκουγε όλη μέρα Οne, 4play, και Σάκη. Ξεκίνα να την αποκαλείς με τα προσωνύμια ”χρυσό μου” και ”αγάπη μου” (με το ”γα” υπερτονισμένο), κουτσομπόλευε ασυστόλως τους φίλους σας και άρχισε να της λες πόσο ωραίο παιδί είναι ο Γιάννης, ο Γιώργος, ο Βασίλης κτλ.
Πες της πως έχεις πάρει μερικά κιλά στην περιφέρεια και ξεκίνα γυμναστική στο σπίτι με βιντεοκασέτες αεροβικής, φορώντας ολόσωμη ροζ φόρμα με σιέλ γκέτες. Πες της ότι μικρός ήθελες να γίνεις μπαλαρίνα. Αν δεν χαμπαριάζει, σκηνοθέτησε ένα σεξουαλικό όργιο με τον φίλο σου τον Βασίλη και άφησέ την να σας πιάσει δήθεν στα πράσα. Θα σε χωρίσει σίγουρα και …που ξέρεις….πάντα υπάρχει και η περίπτωση να σου ανοιχτούν νέοι ορίζοντες.

8. Ρομαντικός-Ευαίσθητος-Τρυφερός
Μεταμορφώσου σε έναν τρυφερό τροβαδούρο του έρωτα. Ξεκίνα να διαβάζεις ποίηση και σιγά-σιγά να συντάσσεις τα δικά σου σονέτα, συνθέτοντας άσχετες μεταξύ τους προτάσεις με λέξεις όπως ουρανός, αστέρια, φεγγάρι, μεθυστικά αρώματα και άλλα κουραφέξαλα.
Γίνε υπερευαίσθητος, βάζε τα κλάματα λέγοντας πως σε συγκινεί η ομορφιά της και ορκίσου αιώνια πίστη, αγάπη και αφοσίωση. Απείλησε την πως αν ποτέ την χάσεις θα σκοτωθείς. Πες της πως θες να γεράσετε μαζί σε κάποια φτωχική καλύβα στην εξοχή αφού πρώτα αποκτήσετε 9 παιδιά. Παίρνε την κάθε 2 λεπτά τηλέφωνο απλώς για να ακούσεις την φωνή της και στα ενδιάμεσα στέλνε σαχλογλυκανάλατα sms. Γράψ’ της ερωτικές επιστολές σε ροζ αρωματισμένο επιστολόχαρτο με καρδούλες και πουλάκια και ταχυδρόμησέ τις στον σπίτι της, στη δουλειά, στο γυμναστήριο, παντού. Αποκάλεσέ την με τους όρους «σαχλοκουνελάκι», «πιπινοτσιπουρίτσα», «αρκουδογατουλίνι» και άλλα παρόμοια εμετικά προσωνύμια. Αν δεν σε χωρίσει, κλείδωσέ την στη σοφίτα και πες της να περιμένει γιατί θα έρθει το πριγκιπόπουλο να την ελευθερώσει. Εκεί μέσα θα βρουν μετά από χρόνια τα οστά της.

9. Παράνοια-σχιζοφρένια-μανιοκατάθλιψη
Το μάτι σου έχει αρχίσει να γυαλίζει επικίνδυνα. Ξεκίνα λέγοντάς της πως κάποιος σε παρακολουθεί. Μετά άρχισε να της λες για τις καθημερινές σου συνομιλίες με το θεό και για το ρόλο του θανατηφόρου εκδικητή που σε προορίζει. Αγόρασε καδρόνια, σφυρί και πρόκες από το μαραγκό της γειτονιάς και πες της πως χτίζεις διαστημική κιβωτό για να φύγετε μαζί, μόλις εξολοθρεύσεις όλους τους αμαρτωλούς. Αν, παρόλα αυτά, δεν σε χωρίσει, παράτησέ την στο κοντινότερο ψυχιατρείο και εξαφανίσου.

10. Τσομπάνης-γύφτουλας-βεληγκέκας
Εντάξει, ποτέ δεν ήσουν ο Ζαμπούνης, αλλά κάποιους καλούς τρόπους τους είχες. Αν θες να την ξεφορτωθείς, να τους ξεχάσεις. Βγάλ’ την για φαγητό και ξεκίνα την παράστασή σου. Βάλε πετσέτα στον λαιμό σου, για να μη λαδώσεις το καλό σου πουκάμισο. Όταν ο σερβιτόρος σου φέρει να δοκιμάσεις το κρασί, φτύσε το χάμω και πες του πως είναι ένα ξιδιασμένο νεροζούμι και να το πάρει αμέσως πίσω. Επέλεξε μια φιάλη ρετσίνα Κουρτάκη. Για κυρίως πιάτο, παράγγειλε μπριζόλα χοιρινή (αν δεν έχει σπλινογάρδουμο ή πατσά) και ξεκοκάλισέ την με τα χέρια σαν λυσσασμένος σκύλος, βγάζοντας αηδιαστικούς θορύβους και βρυχηθμούς. Όταν τελειώσεις φάε και το δικό της φαγητό, και ζήτα μισή φρατζόλα ψωμί ακόμα για να κάνεις παπάρα στη σαλάτα. Στο τέλος ρίξε ένα ηχηρό ρέψιμο και ζήτα το λογαριασμό χτυπώντας παλαμάκια επιδεικτικά. Πλήρωσε το λογαριασμό βγάζοντας από τη φόδρα του σακακιού σου το πουγκί με το κομπόδεμα. Φεύγοντας, ζήτα μια σακούλα για να βάλεις τα αποφάγια, παραδεχόμενος πως δεν τα θες για τον σκύλο αλλά για πρωινό. Είναι σχεδόν σίγουρο πως δεν θα την ξαναδείς ποτέ. Αν, παρόλα αυτά, τύχει καμιά στραβή και συνεχίσει να σε θέλει, γνώρισέ της κανένα ξάδερφό σου από την Πάνω Τραχομαγούλα.

Ελπίζω οι συμβουλές μου να αποδώσουν καρπούς και σύντομα να βρεις την ελευθερία σου, ταλαίπωρε φίλε μου. Δράσε γρήγορα όμως, γιατί οι γυναίκες είναι ύπουλα και πανούργα πλάσματα. Πριν το καταλάβεις, βρίσκεσαι κουστουμαρισμένος στα σκαλιά κάποιας εκκλησίας κρατώντας ανθοδέσμη να αναρωτιέσαι πώς διάβολο την πάτησες έτσι εσύ το τσακάλι. Έχουν και αυτές τα δικά τους κόλπα βλέπεις, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία…

VOTE NOW

Λοιπόν κάνω gallop.Έλα το έχετε,θέλω απαντήσεις εδώ!

Τί τύπο αγοριού/κοριτσιού προτιμάτε:
1.Σπασικλάκια-φυτουκλάκια (κάθετι ξενέρωτο)
2.Πρεζόνια
3.Ραπάδες
4.Σκυλολαϊκούς/ες
5.Μεταλλάδες/ούδες
6.Τρεντόνια
7.Οτιδήποτε θεωρείται emo
8. Trendy με επικάλυψη μέταλ (η το αντίθετο)
9.Κωλόπαιδα όλων των ειδών

WORDS OF WISDOM

Επειδή τώρα τελευταία το χω ρίξει στη δυστυχία και τη μιζέρια, στεφτόμουν να γράψω τίποτα πιο χαζοχαρούμενο,πιο ανάλαφρο,πιο της πλάκας...Αλλά διαβάζοντας για 100στη φορά τα άρθρα μου σθνειδητοποίησα οτι όλα είναι το ίδιο (της πλάκας!). Επίσης συνειδητοποίησα ότι δεν έχω αναφέρει καμία από τις θρυλικές ατάκες που συλλέγουμε με μανία με την Ελίνα και τη Μαρία.Πάρτε μια γεύση:

~ Το λύκειο δεν είναι συνέχεια του γυμνασίου~
Μάνδαλος (Διευθυντής σχολείου)
~Το σχολείο δεν λέει πλάκα~
Μάνδαλος (σημαντικό να αναφέρω οτι είναι και φιλόλογος)
~ Η ρακέτα του μπιλιάρδου~
Ιωάννα
~Θάνατος είναι η κατάσταση στην οποία ζεις νεκρός~
Δήμητρα

Καταλαβαίνετε για τί ανθρώπινη βλακεία μιλάμε.Φυσικά μαζέψαμε και τις πιο πνευματώδεις ατάκες, αυτές ειπωμένες από μεγάλα μυαλά (φυσικά) και όχι από τυχάρπαστους.

~Do what thou wilt~
Alister Crowley
~Γάμος είναι η αποτυχημένη προσπάθεια συνέχισης ενός τυχαίου γεγονότος~
Albert Einstein

Δυστυχώς πρέπει να παραδεχτώ ότι η ίδια η Ελίνα για πρώτη φορά στην (ανούσια) ζωή της είπε κάτι έξυπνο (θα με σκοτώσει αν ποτέ διαβάσει αυτό που γράφω), αλλά αρνούμαι πεισματικά να την βάλω στη λίστα των "μεγάλων μυαλών" (το φτωχό μαθηματικό μυαλουδάκι της δεν πληρεί τις προϋποθέσεις)
~ Realism is a pessimistic option of life~
Elina

Μέχρι να βρω από που το έκλεψε, δικαιωματικά της ανηκει.
Ελπίζω να βλέπετε την αισθητή διαφορά ανάμεσα στις 2 στύλες και να το διασκεδάζετε όσο εμείς!

Dark lullaby

Ναι το ξέρω οτι από αυτά που γράφω μοιάζω με ένα κλαψιάρικο παιδάκι που το κατακλύζουν τα συναισθήματα του,αλλά τι να κάνω? Μου βγαίνει...
Σήμερα λέω να σας αφιερώσω το τραγουδάκι που έγραψα σε μια κρίση μιζέριας μου.

dark lullaby

I close me eyes
I don't want to see the skies
because they remind me of you
and all of your lies
I firmly close my heart
for you not to tear it apart
and try to hide away
coz the light of the day
blindfolds my mind

chorus:
Just go and never look back
don't hear the calls of my heart
Somebody's always willing to stab
Leave me and do not say goodbye
let time fly
I'm no more wishing to die
...for you...

When I open my eyes again
I remember the time when
I felt fire with your kiss
and that night i made a wish
that our love would flourish and live
as both of us have sth to give
but you took back all your love
and now the only thing i have
is pain in my soul...

Bridge:
Should i overcome my fears
and stop drowning in tears?
tears of blood and cries of pain
falling heavily as rain
Is your loss worth feeling dead?
Lying awaken in my bed
for the sake of being in mood
should i say that you were good?

Είναι γεγονός οτι δεν ειμαι και κανένα ταλέντο (ΟΚ! είμαι χάλια!) αλλά τουλάχιστον ήταν αξιόλογη πρώτη προσπάθεια...ε?
Έχω γράψει και καλύτερα!

Little things in life that Matter....

Σήμερα με έπιασε το συναισθηματικό μου-και καλά- και λέω να αναφέρω μερικές μικρές, φαινομενικά ασήμαντες λεπτομέρειες της καθημερινότητας μας, τις οποίες αγνοούμε,και που δίνουν τελικά νόημα στην θεωρητικά σημαντική (εδώ γελάμε) ύπαρξή μας.
Love is insane λέει ο αγαπημένος μου Ville Valo και δεν έχει και άδικο.Εκεί που είσαι "ένας φτωχός και μόνος cowboy" (κάτι μεταξύ Λούκυ Λουκ και Μπούφαλο Μπιλ) και λες ότι δεν χρειάζεσαι σχέσεις και κάποιον σαν κακιά πεθερά πάνω από το κεφάλι σου να σε ρωτάει "που πας?'' και να έχει και την απαίτηση να απαντήσεις κιόλας (!!), ξαφνικά βρίσκεσαι να λες πόσο τέλειο είναι το "άλλο σου μισο''! (αν είναι δυνατόν δηλαδή). Ε, σε αυτή τη στιγμή θέλω να καταλήξω (και αναγκάζομαι και κάνω και ηλίθιους προλόγους). Στη στιγμή δηλαδή που παραδέχεσαι ότι <<ναι,ρε συ, είμαι ερωτευμένος και απαρνιέμαι όλες μου τις θεωρίες τύπου "καλύτερη η μοναξιά" και "δεν αξίζει καμιά τους">>. Αυτό είναι το μεγαλείο του ανθρώπου,αλλά ακόμη δεν το έχουμε καταλάβει.
Μικρές όμορφες στιγμές που όμως ξεγράφουμε αυτόματα...μια ματιά, μια φράση... Σας φαίνονται πολύ μελώ ε? Το ίδιο πιστεύω και εγώ που τα γράφω κιόλας.Όμως αν το καλοσκεφτείς, ίσως έχω και δίκιο. Σκέψου το βλέμα ενός ατόμου που αγαπάς. Δεν θα θυμιθείς οργή, μίσος,λύπη...Θα θυμιθείς αυτόματα αγάπη,συμπάθεια,στοργή...Τα είχες ξεχάσει όλα αυτά ε? Τώρα που σου τα θύμησα μες στη μιζέρια μου κατάλαβες το νόημα των μικρών στιγμών?

ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΣΟΥ ΛΕΕΙ ΜΟΥΣΙΚΗ!!!

Τί έχω κάνει η κακούργα και αξίζουν τα αφτάκια μου τέτοια συμπεριφορά?? Κάθε φορά που ακούω ποπ-λαϊκό στίχο μου σηκώνεται η τρίχα κάγκελο (και μετά πέφτει-να και ένα θετικό! Ανώδινη χαλάουα!!!) και καταριέμαι την Heaven που λανσάρει τέτοια ταλέντα (από τα πολλά ταλέντα Hell έπρεπε να τη λένε!). Ονόματα του καλλιτεχνικού στερεώματος (που από το πολύ βάρος πρέπει να χει καταρρεύσει) όπως Φανή Δρακοπούλου,Μακρόπουλος (το μικρο του μου διαφεύγει), Πάνος Κιάμος,Νίκος Βέρτης,Έλλη Κοκκίνου και φυσικά το κερασάκι στην τούρτα της παραφωνίας...Ενα θερμό χειροκροτημα για τον θάνο Πετρέλη και το αγαπησιάρικο νιαούρισμα του!! Καλά, την Έφη Βόδι (ουπς! Θώδη ήθελα να πω!-γλώσσα λανθάνουσα τα αληθεί λέγει λέγαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι-) δεν την αναφέρω καν, επειδή δεν είναι τραγουδίστρια (θα μου πεις: γιατί? οι άλλοι είναι??), αλλά μερακλού τσομπάνα που ανακάλυψε την κλίση της προς το ξεσουργέλεμα! Και δεν την κατηγορώ! Τόσα χρόνια στη στάνη ανάμεσα στα αιγοπρόβατα, ζήλεψε τα φώτα της show biz (τα οποία μόλις την αντίκρισαν κάηκαν). Άλλωστε ποιος δεν τη βρίσκει να την ακούει να εκτελεί (με ημιαυτόματο) το "scopia scopia mi sco" ή το αξέχαστο "You arrr soo goot to bi trrrrou"(ναι καλά καταλάβατε, αναφέρομαι στο "you are so good to be true") σαν black'n'decker?
Αν λοιπόν αγνοήσουμε αυτή την κακόφωνη αλλά κατά τα άλλα καλόκαρδη χοντρή, θα δούμε ότι υπάρχουν δεκάδες άλλοι Κακοφωνίξ πάνω στις πίστες, που αντι να τους πετάνε ντομάτες (με ξυραφάκια), τους ραίνουν με γαρδένιες (κανένας σεβασμός στο περβάλλον πια!!). Και σας ρωτάω εγώ τώρα! Τόσο πολύ μας εχουν κουφάνει πια οι (παπ-)άρειες τους που δεν αντιδρούμε πια καθόλου?? Μήπως είναι καίρος να βγάλουμε τις ωτοασπίδες και να αρματωθούμε μήπως και νικήσουμε τον πόλεμο εναντίον της μουσικής (λέμε τωρα) βιομηχανίας που μας ασάρει ότι να ναι!!!
Αυτά για σημερα.
Υ.Γ θάνατος στους απανταχού ταξιτζήδες!!

STAYIN' ALIVE

Είναι πραγματικά αξιοπερίεργο πως κατάφερα να επιζήσω στο χωρίο των ζωντανών νεκρών στην Εύβοια (το όνομα που του έχουν δώσει για να ελκύει χαζοχαρούμενους ignorrant τουρίστες είναι Άη Γιώργης- μη σας ξεγελάσει, είναι απλώς ένα φτηνό καμουφλάζ). Όπως πάντα καθόλου τουρίστες (δεν τους ξεγελά πια το όνομα αγίου), μόνο κατωτάτου επιπέδου χωριατόπαιδα με τις γραφικές χοντροκώλες μανάδες τους και τους άφαντους πατεράδες. Όπως πάντα καμία μορφή διασκέδασης, μόνο κάτι ζαχαροπλαστείαπου στεγάζουν ποντίκια, μια εκκλησία (πορώση δηλαδή) με μια παιδική χαρά που μαζεύει όλη την 14χρονη αληταρία της περιοχής και μια (ΟΛΟΚΛΗΡΗ!!!) καφετέρια-bar-club (ο ιδιοκτήτης ήταν λίγο αναποφάσιστος ως προς το τι θέλει να διευθύνει). Όπως πάντα μια άθλια θάλασσα, με περιεχόμενα όπως πέτρες (κοτρώνες ολόκληρες), αχινούς, φύκια σε πολλές αποχρώσεις και ένα έξτρα συστατικό: σαλούφες! Τί? Δεν ξέρετε τι είναι? Α! χανετε! Είναι κάτι γλόιώδη καφέ τσούχρες σαν εκτρώματα, με μωβ πουά πλοκάμια, που δεν τσιμπάνε αλλά προκαλούν φαγούρα. Και τι καλύτερο από το να κάνεις μπάνιο και μπροστά σου να ξεπετάγεται μια απαίσια μάζα???
Αυτός ο "επίγειος παράδεισος" βρίσκεται μόλις 30 λεπτά από την Αιδηψό και ενδύκνειται για εκδίκηση.Άμα μισείς κάποιον θανάσιμα, αντί να τον στείλεις να δει τα ραδίκια ανάποδα,που θα σου στοιχήσει και μια 10ετή φυλάκιση,προτεινέ του "καλοπροαίρετα" να κάνει μια 20ήμερη επίσκεψη.Θα του μείνει αξέχαστη!!! Νομίζετε πώς υπερβάλλω?? I challenge you. Όποιος καταφέρει να μείνει εκεί για 2 εβδομάδες και γυρίσει με σώας τας φρένας, του δίνω το σπίτι μου! Μην κοιτάτε εμένα που γύρισα ζωντανή....Εγώ είμαι τρελή, αφού παώ σχεδόν αδαμαρτύρητα κάθε καλοκαίρι εκεί...