Είμαι σε περίοδο βαθειάς, βαθειάς, βαθείας όμως κατάθλιψης γι' αυτό, αν δεν απαντάω σε μηνύματα μην απορείτε....
Άφησα την Καβάλα και μαζί με αυτήν και μια οικογένεια... Γιατί μια μόνο βδομάδα μαζί τους και κατάλαβα πως δεν θα υπάρξει για μένα ποτέ πιο οικείο συναίσθημα....
9 ώρες βασανιστικά μακρύ ταξίδι αξίζει και με το παραπάνω. Η Καβάλα σαν πόλη, ΟΚ, είναι χαριτωμένη και έχει όμορφα τοπία, αλλά δεν είναι και Το μέρος... Όμως οι φοιτητικές εστίες είναι... Στο κτίριο Φ2, δεύτερος όροφος, αριστερή πτέρυγα κατοικεί το χάος... Κάθε ένας από τους ενοίκους εκεί είναι μεμονωμένη κλινική περίπτωση και όλοι μαζί αποτελούν τμήμα για του Σινούρι...
Και πώς μπορώ να ξεχάσω τη σπαστή ελληνορωσική προφορά του Κουμπαρούλη (του Ηλία δηλαδή!) ο οποίος και θα μου λείψει περισσότερο από όλους...? Που φέρθηκε σε μένα και στο Δημητράκι μου σαν να μας ξέρει χρόνια, της έκανε τράκα τα τσιγάρα και μας πήγαινε βόλτες! Μας έδειχνε φωτογραφίες του θρυλικού Φ2-Β21 σε κατάσταση αποσύνθεσης και μας έκανε να τον λατρέψουμε...Ή τον Μόγλη, το παιδί της ζούγκλας, που ήταν φοβερή παρέα?? Πώς ξεχνιούνται ο Άγιος, ο Σώτικ, ο Μαργαρίτης (ναι, ακόμα και αυτός!), ο Λάλος, ο Πάνος, ο Γιώργος, ο Νίκος, ο Ρόμπε και όοοολοι οι άλλοι που καθημερινά πρήζαμε?
Και στην τελική, πως στο καλό ξεχνιέται ο Άγγελος που μου παραχωρούσε το κρεβάτι του (λέμε τώρα, έκανα κατάληψη κανονική!) και μου χάριζε ντεμέκ νίκες στην αγωνία? Τη μισή μου διαμονή εκεί στο δωμάτιο του Άγγελου την έβγαλα, να προσπαθεί να μου μάθει μάταια τάβλι (και να το κοπανάω επειδή χάνω), να παίζει αγωνία και ξερή και να χάνει επίτηδες για να μην τσαντιστώ (είναι που κατά βάθος δεν έχω πρόβλημα να χάνω...), να με κοιτάει να κοιμάμαι μέσα σε δευτερόλεπτα στο δικό του κρεβάτι, ξεσπιτώνοντάς τον κανονικά (όταν δεν κοιμόμουν πάνω του, οπότε τον ανάγκαζα να μένει ακίνητος ώσπου να ξυπνήσω...), να ακούμε τις ιστορίες καθημερινής τρέλας του ορόφου από τα χείλη του Ηλία και να κάνουμε βόλτα γύρω γύρω το ΤΕΙ επειδή στις 3 το βράδυ ήθελα σοκολάτα... (τώρα που το σκέφτομαι, ο Άγγελος ειδικά πρέπει να χει στήσει χορό τώρα που έφυγα...)! Α! Ξέχασα να αναφέρω ότι του ζωγράφισα τοίχους, ντουλάπες και κρεβάτι με ανεξίτηλο, του πήρα το USB του ασύρματου mouse του, του την έλεγα κάθε πέντε λεπτά και του έκανα τη ζωή δύσκολη... (Άγγελε μην κλαίς που έφυγα -από χαρά...- θα ξανάρθω!!)
p.s. γνώρισα και τη μέλλουσα νύφη μου, τη wanna-be γυναίκα του Γιάννη! Αξιολάτρευτη!!
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
4 comments:
it seems that u had a freaking great time in Kavala e?? Lucky you... Πώς και πήγες? Εχει να κάνει με τη μέλλουσα νύφη σου προφανώς...
xairomai p mas eides san oikogenoia k apodextikes tin oikogenoia mas stin f2 apo apistera panta!!!s eipa oti eimaste treloi to eides k moni s...parti den tha kano antitheta idi o orofos einai adeios xoris tin parousia s..vevaia i trela mas paramenei opos episis k mia omorfi anamnisi apo tin parousia sas edo..mporei na efaga eksosi apo to krevati m alla xalali..alloste ematha oti einai klironomiko ayto opote pao paso!!!tora o kathenas stin routina t...ego douleia k diavasma..meta tha meino monos edo gia to kalokairi alla kouragio mexri ton septevri until then i wait..kala na pernas xrisanthi k na mas ksanartheis!!!!aggelos..(o exoristos tou b24 apo tin xrisanthi!!!alla kaneis diakriseis akou ekei s eleipsa ligotero!!!ftou s k mono p to les tha eprepe na ntrepesai!!xaxaxa
Ei, aggele dn eipa oti 8a m leipseis ligotero, anoi3e epitelous ta matia s k diabase swsta! Aman, oute ena swsto pragma dn kaneis re paidaki m... dn s ema8an anagnwsh sto dhmotiko, 'h apo tote se proorizan gia logisth...?
Mia xara se vriskw^^(dn mporw na grapsw k tpt allo gt eimai ptwma-ptwma me tin kyriolektiki ennoia....)
Post a Comment