Friday, May 16, 2008

Eyes, lies....

Το στόμα ανοίγει, τα χείλη μισάνοιχτα... Η μία λέξη μετά την άλλη, αληθινός καταιγισμός... Πιστεύεις κάθε λέξη, κάθε νόημα, κάθε ήχο...Θέλεις να πιστέψεις ή δεν παρατηρεις ότι η γλώσσα διχαλώνει? Ποιος να σου το έλεγε ότι όλα όσα ξέρεις, όλα όσα θες, όλα όσα προσμένεις είναι μια φούσκα... Και κάποια στιγμή θα σκάσει...Μην είσαι εκεί...

1 comment:

cho2499 said...

Ψέματα? Μιλάμε για ψέματα? Δεν ξέρω τι είναι προτιμότερο, να επιμένει κάποιος να μη βλέπει τι πραγματικά συμβαίνει ή να θες να βλέπεις πάντα την πραγματικότητα, όσο κι αν σε πληγώνει? Τώρα που το κοιτάζω καλύτερα....το πρώτο ακούγεται χαζό. Αρα, ρεαλισμός και πάλι ρεαλισμός.....Το να λες ψέματα, ακόμα και στον εαυτό σου δεν κάνει καλό....