ΝΑ ΓΙΑΤΙ ΕΧΩ ΚΑΡΟΤΑ ΣΤΑ ΑΦΤΙΑ...

Κοίτα που καταντήσαμε... να κυκλοφορούμε στο δρόμο με καρότα στα αφτιά (ενίοτε και μαϊντανό...) από φόβο μη και επιτεθούν στα αφτάκια μας οι φάλτσες νότες κάποιου κακομοίρη που αποφάσισε ότι δεν του έφτανε η μίζερη ζωούλα του και έχει τώρα στο μάτι τις δικές μας... Έτσι είναι κύριε, και γω μπορώ να αρπάξω ένα μικρόφωνο (εν ανάγκη ένα στιλό, ένα κουτάλι, οτιδήποτε τέλος πάντων...) και να κάνω τον κόσμο να μετανιώνει που δεν γεννήθηκε κωφάλαλος, αλλά δεν το κάνω... Διότι τουλάχιστον έχω αρκετή αυτογνωσία για να καταλάβω ότι δεν πιάνω τις ψιλές της Κάλλας ούτε τις τσιρίδες του Halford... Ο Πετρέλης γιατί δεν έχει την ίδια αυτογνωσία και τραγουδάει "Χτύπα κι άλλο, θα τ'αντέξω" λες και είναι η Φαραντούρη?? Και καλά, αυτός θα αντέξει, τι τον κάνει να πιστεύει ότι το νευρικό μας σύστημα θα αντέξει τα πολλαπλά χτυπήματα?? Δεν τον γλιτώνω τον νευρικό κλωνισμο, το βλέπω... Σας παρακαλώ, πάρτε αυτά τα νούμερα από την πίστα.... Και δεν μιλάω για όλους, υπάρχουν Έλληνες καλλιτέχνες (όχι μόνον κακοτέχνες...)...Αλλά σόρυ τώρα, είναι να μην τα παίρνεις όταν βλέπεις ένα ξέκωλο με φωνή ακούρδιστου ακορντεόν να τα πετάει όλα έξω και να την αποθεώνουν από κάτω?? (τουλάχιστον,αν μετά την αποθέωση ερχόταν η μουμιοποίηση των Αιγυπτίων, θα έλεγα, πάει στο καλό!) Αλλά είναι τραγικό να βλέπεις τους ίδιους ημιλιπόθυμους από το ποτό θαμώνες να πηγαίνουν ξανά και ξανα...
Γι αυτό και γω θα συνεχίσω να κυκλοφορώ με τα καροτάκια μου,που δεν θα γίνουν ποτέ λαϊκά...(και ας γκρινιάζει η μάνα μου ότι τα στερώ από τη σαλάτα...)