My turn για απολογισμό... (thnx για την ιδέα Κώστα!!)

Ελλείψη ιδεών και διαβάζοντας την παρότρυνση του Κώστα να κάνουμε το ίδιο (να τον αντιγράψουμε δηλαδή), θα κάνω και γω τον απολογισμό (και τις απολογίες) της δικής μου, χαζοχαρούμενης χρονιάς...
Από τα προηγούμενα χριστούγεννα ως το καλοκαίρι, για κάποιο λόγο έχει σβηστεί η μνήμη μου και δεν θυμάμαι ΤΙΠΟΤΑ!! Ίσως ότι κατά το Νοεμβρη (τον περσυνό) άρχισα να κάνω παρεα με την Ιωάννα, τον γκόμενο της το Δημήτρη, το τσίρκο Μεντράνο... Κάπου τότε ανακάλυψα τις τωρινές κολλητούλες μου (Μαρία, Έφη, Ελενα) -την Ελίνα δεν την αναφέρω εδώ, γιατί ειναι all tiMe classic αξία- και γίναμε αχώριστες...Μετά τις καταραμένες εξετάσεις του Ιουνίου (11 ώρες διάβασμα ιστορία μέσα σε μια μέρα!! ακόμα να το ξεχάσω!!!) ήρθε ο καιρός της ΚΟΡΕΛΚΟ, όπου πήγα με την Νuka (Έλενα!), η οποία όμως με εγκατέλειψε την 5η μέρα γιατί δεν ήταν ανεκτική ομαδάρχισσα, αλλά μια γλυκήτατη βρεφονηπιοκόμος, στην οποία ανατέθηκε το βαρύ φορτίο της 6ης (για τους αδαείς, στην Κορέλκο υπάρχουν περίπου 13 -συνήθως-από τη 2 ως την 6 κορίτσια, με σείρα αύξουσας ηλικίας, και οι υπόλοιπες αγόρια,παλι με την ίδια σειρα!.... Δηλαδή, αρχίζουμε με τα μικρούλια, στην 5η και 6η τα μεγαλύτερα, το ίδιο στις 8η και 9η. Κάθε κοινότητα έχει 6 ομάδες!)... Εγώ και η Νuka μοιραστήκαμε την 6/6, σκηνή με τέρατα, κοινώς αποδεκτό ότι ήταν η χειρότερη των κοριτσιών σε όλη την κατασκηνωση, η οποία έλκυε πολύ κόσμο και μέσα σε 2 μέρες είχε γεμίσει, τη στιγμή που η από κάτω είχε μόνο 7 (και γω 14!!)...Τέλος πάντων, αφού η Νuka με εγκατέλειψε τόσο άκαρδα, για να αποφύγει τον νευρικό κλονισμό, και αφού άλλος ένας εξίσου σημαντικός φίλος,μετά από σκηνή ζηλοτυπίας της γκόμενας του, αναχώρισε πρόωρα, έπρεπε να ανακτήσω τη φήμη της κοινωνικής (έτσι λέμε την τρελή τώρα!) και βρήκα άλλους φίλους (με τις φίλες είχα ένα προβληματάκι! Βλέπεις, τα αγόρια είναι πολύ πιο φιλικά!), ανάμεσα στους οποίους ο Κώστας και ο Αλέξης. Για να μην πολυλογώ (τυπικό μου γνώρισμα!), μετά τη λήξη της κατασκηνωτικής περιόδου αποκάλυψα στον Αlex τα συναισθήματα μου γι'αυτόν (love love love love) και επειδή ήξερα ότι έννιωθε τα ίδια (μου το είχε πει αλλά η άκαρδη του είχα πει ψέματα γιατί ήμασταν ομαδάρχες και δεν ήθελα να τον διώξουν) τα "φτιάξαμε" μια μέρα μετά (αν και απεχθάνομαι τον όρο, δεν ήξερα πώς να το εκφράσω!) και από τότε είμαστε μαζί happy and in love. Ο περιβόητος Κώστας της Κορέλκο παρέμεινε φίλος μου (λάθος! ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ φίλος μου, τον λατρεύω!) και μάλιστα μετά από τη δική μου, καταλυτική παρέμβαση, είναι και αγόρι της αγαπημένης μου ξαδερφούλας, της Δήμητρας (Αφανίτσας ή ikkuna prinsessa). Μετά από αυτή τη βαρετή για κάποιους αναδρομή στο παρελθόν, και με πολύ νοσταλγία, κάνω (επιτέλους!!!) τον απολογισμό μου!
Την χρονιά που μας φεύγει λοιπόν, εγώ, η χοντρη, γρια και άσχημη, αυταρχική και εγωίστρια (όπως με λένε κάποιοι κάποιοι!!) γνώρισα τον απόλυτο έρωτα, έκανα πάρα πολλούς νέους φίλους, εκτιμησα εκατομμύρια φορές την αξία της φιλίας της Ελίνας μου, την οποία υπεραγαπώ, γιατί είναι και αυτή ένας επίγειος άγγελος και δεν ξέρω τι θα έκανα χωρίς αυτή.Αυτή τη χρονιά αναγνώρισα (πάλι) τη σημασία της φιλίας, απέδειξα πόσο αγαπώ όλους μου τους φίλους, πλήγωσα κάποιους από αυτούς, αντιπάθησα χίλιες φορές τους γονείς μου και ευχήθηκα να ήμουν ορφανή (ευτυχώς δεν εισακούστηκα!).
Θέλω λοιπόν να:
Πω στον Άλεξ μου, το ελινούμπι μου, την ΜαρGou (την πεφτουλα όπως την αποκαλώ!), την Εφομπάστακα (ή pretty Lion Queen), την nuka μου, τον Goofako, την ikkuna prinsessa μου, την Ιωάννα, τον Λεο και τον αδερφούλη μου ότι τους αγαπώ τρελά
Ζητήσω συγνώμη από τον Κώστα που του μιλάω κατά καιρούς σαν αν μην είναι άνθρωπος
Ευχαριστήσω τον Θανάση που παράβλεψε όλες τις αναληθείς φήμες που κυκλοφορούν στο σχολείο για μένα και επιτέλους είδε την ανθρώπινη πλευρά μου (και είναι και καλή παρέα!!)
Τελικά,αυτή η χρονιά, ήταν ΤΕΛΕΙΑ!! Ελπίζω και οι επόμενες να είναι καλύτερες ακόμα, με λιγότερο διάβασμα (παρέλειψα να αναφέρω ότι αυτή τη χρονιά μεταμορφώθηκα σε γλάστρα!), πολλούς φίλους, τον Αλεξ μου και λιγότερες παρεξηγήσεις!!