Spy me

Λυπάμαι αν θα σας απογοητεύσω, αλλα εμένα την 28η δεν με πιάνουν τα επαναστατικά μου, να πω για πεσόντες, νικητές και ηττημένους, για παθιασμένες μάχες και αιματοκυλίσματα βιβλικά. Θέλω να μιλήσω για μια κατηγορία ανθρώπων που έπαιξαν σπουδαίο ρόλο αλλά από διακριτικότητα έμειναν στην αφάνεια. Τους ΡΟΥΦ!
Αυτή οι άνθρωποι που πρόδιδαν συνειδήσεις, σχέδια, φίλους και εχθρούς (ακόμα και neutrals, δεν είχαν προτιμήσεις.) Σκέψου πόσους Εφιάλτες, πόσους Μάτσες είχε η ιστορία.
Και όχι μόνο η ιστορία!! Εχει την απαράδεκτη συνηθεια να επαναλαμβάνετε κιόλας.
Τι συμβαίνει όταν σου κάθεται μια αχώνευτη νύφη που κρίνει όοοοολα όσα κάνεις με ειρωνικά γελάκια και φράσεις όπως "δεν πιστευα οτι θα μπορούσες ποτέ να πεις/ κάνεις αυτό!!" Και ΟΚ, καταπίνεις την μετριότητά και την κακεντρέχεια της,επειδη εισαι ανώτερος χαρακτήρας. Και το κουτσομπολιό της, που δεν αφήνει ουτε κουβέντα να πέσει κάτω.
Την άθλια συνήθεια να λογοδοτεί για όλα σε έναν συντηρητικο αδερφο (που στην τελικη δεν έχει καμια δουλειά με τη ζωή μας), "καρφώνοντας" όλα όσα κάνουμε με ένα ύφος, λες και θα έπρεπε να είμαστε ήδη στο Γκουαντάναμο να σπάμε πέτρες.
Με αποκορύφωμα το πάρτυ των γενεθλίων μου.
"Γιαννη, γιαννη, η χρυσάνθη θα κάνει πάρτυ." (ούτε πρεζα να κανα...)
Και να σκέφτεται αυτος να αφήσει την Καβάλα, να ρθει αθήνα για να επιβλέπει την 18χρονη πλέον αδερφη του για να μην πιει ή καπνισει ή κάνει άλλα έκτροπα (βάλει φουστάνι πάνω απ το γόνατο, βαφτεί, χαμογελάσει σε κάποιον ή φιλήσει πεταχτα στο μάγουλο κάποιον φίλο της... μιλάμε για Πρωτοδικείο και πάνω...)
Αν δεν φύγει αυτή, εγώ θα μετακομίσω στο σπιτάκι της Λάρας. Μπορεί να μην έχει θέρμανση, αλλα ούτε και τις κάμερες του Big Brother...